از آنجا که باد شناور قرار است به بخش مهمی ‌از ترکیب انرژی جهانی تبدیل شود، این شرکت قصد دارد به عامل اصلی انتقال از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر تبدیل شود.  به گزارش بخش ترجمه شرکت‌ها، به نقل از  انرژی سنترال، شرکت شل در بیانیه‌ای در اوایل هفته جاری، اظهار کرد این پروژه در مرحله ارزیابی امکان‌سنجی قرار دارد. این مزرعه بادی ۴/ ۱ گیگاواتی در صورت احداث بین ۶۵ تا ۸۰ کیلومتری اولسان، شهر ساحلی و قطب صنعتی در جنوب شرقی کره جنوبی واقع خواهد شد. طبق گفته کارشناسان، عمق آب برای این تاسیسات پیشنهادی که به صورت چند مرحله‌ای توسعه می‌یابد، بین ۱۲۰ تا ۱۶۰ متر متغیر است و انتظار می‌رود سالانه ۶۵/ ۴ ترا‌وات ساعت انرژی تولید کند که انرژی مورد نیاز بیش از یک‌ میلیون خانوار را تامین می‌کند. جو نای، مدیر بخش نیروگاه‌های بادی دریایی در شرکت شل آسیا، روز چهارشنبه گفت: شل انرژی حاصل از نیروگاه بادی دریایی را به عنوان بخش مهمی ‌از یک سیستم انرژی با انتشار صفر کربن در کره جنوبی و جهان می‌بیند. تاسیس رسمی‌ سرمایه‌گذاری MunmuBaram در حالی صورت می‌گیرد که مقامات کره جنوبی خنثی‌سازی کربن را تا سال ۲۰۵۰ هدف قرار داده‌اند. این کشور می‌خواهد سهم انرژی‌های تجدیدپذیر در تولید برق آن در سال ۲۰۳۰ به ۲۰‌درصد برسد، در حالی که این میزان در سال ۲۰۱۷ به بیش از ۶/ ۷‌درصد رسیده بود و هدف آن توسعه ۱۲ گیگاواتی ظرفیت بادی دریایی تا سال ۲۰۳۰ است.

 بازیگران اصلی

شرکت شل تنها شرکت بزرگی نیست که در پروژه‌های متمرکز بر باد شناور دریایی سرمایه‌گذاری کرده است. ماه گذشته اعلام شد که شرکت‌های انرژی‌های تجدیدپذیر RWE  و انرژی الکتریکی Kansai  نیز موافقت‌نامه‌ای را امضا کرده‌اند که به بررسی دو شرکت در مورد امکان‌سنجی پروژه بادی شناور در مقیاس بزرگ در آب‌های ساحل ژاپن می‌پردازد. همچنین در سال ۲۰۱۷، استات اویل شرکت بزرگ انرژی نروژی، تاسیسات ۳۰ مگاواتی Hywind Scotland را افتتاح کرد که اولین مزرعه بادی دریایی شناور در مقیاس کامل نامیده می‌شود. توربین‌های بادی دریایی شناور با توربین‌های بادی ساحلی ثابت که در بستر دریا ریشه دارند متفاوت است. شرکت RWE توربین‌های شناور را در بالای سازه‌های شناور که با بستن خطوط مهار و لنگرها در بستر دریا محکم شده‌اند تعریف می‌کند. یکی از مزایای توربین‌های شناور این است که می‌توانند در آب‌هایی عمیق‌تر از محل نصب توربین‌های ثابت نصب شوند. همان‌طور که شرکت مشاوره Carbon Trust خاطرنشان می‌کند سایت‌های فراساحلی تمایل دارند از منابع ثابت باد استفاده کنند، به این معنی که باد شناور می‌تواند بازدهی بیشتری را ارائه دهد. این در حالی است که شل به طور جدی روی پروژه‌های انرژی‌های تجدیدپذیر کار می‌کند و می‌گوید می‌خواهد تا سال ۲۰۵۰ به یک شرکت تولید‌کننده انرژی‌ بدون انتشار گازهای گلخانه‌ای تبدیل شود، همچنان که این شرکت یک تولیدکننده مهم در سوخت‌های فسیلی است. در ماه فوریه، شل تایید کرد کل تولید نفتش در سال ۲۰۱۹ به اوج خود رسیده است و اعلام کرد که انتظار می‌رود کل انتشار کربن توسط این شرکت در سال ۲۰۱۸ به ۷/ ۱ گیگاتن در سال برسد.