دومین تاثیر بر زنجیره تامین این است که افزایش تولید فولاد سبز به مواد اولیه با کیفیت بالاتر از جمله آهن ‌اسفنجی تولیدشده با هیدروژن سبز نیاز دارد. این فرصتی برای شرکت‌های بزرگ سنگ‌آهن به شمار می‌رود که به هیدروژن سبز دسترسی دارند‌، چرا که هیدروژن سبز با قیمت تمام‌شده پایین‌تر به افزایش بهره‌وری و تولید آهن سبز کمک می‌کند. این به معنی بازسازی بخشی از فرآیند تولید فولاد است.

پذیرش هیدروژن سبز در تولید فولاد می‌تواند تقاضای زغال سنگ را طی دهه‌های آینده بسیار تحت تاثیر قرار دهد. پذیرش و استفاده از هیدروژن سبز در بخش معدن احتمالا در کشورهایی که بخش معدن بزرگ‌تر و نیز شرکت‌های معدنی بزرگ درآنجا حضور دارند روی خواهد داد.

کشورهای استرالیا، کانادا و برزیل در انتظار سود بازار فولاد سبز هستند. فولاد سبز یکی از اولویت‌های اغلب فولادسازان بازارهای توسعه‌یافته به ویژه در اروپا به شمار می‌رود.

این پژوهشگر افزود: ما معتقدیم پذیرش هیدروژن سبز در بخش معدن فرصت‌های بیشتری را در چین، ایالات متحده آمریکا، استرالیا، کانادا و تا حدودی در شیلی، روسیه و لهستان در پی خواهد داشت.

همچنین بازارهای معدنی بسیاری وجود دارند که از نظر شاخص مناسب برای تولید هیدروژن سبز مشکل دارند که نشان می‌دهد پذیرش احتمالی هیدروژن سبز در بخش معدن با چالش‌های زیادی از جمله دسترسی کمتر به ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر، ظرفیت‌های کمتر تولید هیدروژن سبز، پایین بودن کارشناسان در این حوزه و... مواجه خواهد شد. این کشور‌ها شامل آفریقای جنوبی، پرو، ترکیه، اندونزی، هند و برزیل هستند. البته این به معنی عدم پذیرش هیدروژن سبز در بخش معدن این کشورها نیست، بلکه نشان‌دهنده چالش‌های پیش‌روی آنها در این حوزه است.

 

 

اخبار مرتبط