لزوم ورود به تولید لوازم خانگی هوشمند
در حال حاضر با توجه به رشد زندگی شهرنشینی و بحث هوشمندسازی لوازم خانگی، موضوع گِرید انرژی و سازگاری با محیط‌‌‌زیست در حوزه صنعت لوازم خانگی مطرح است و این مسیر در ایران هم باید دنبال شود. بدیهی است همزمان با هوشمندسازی محصولات، ساده‌‌‌سازی نیز باید مدنظر قرار گیرد. تولید لوازم خانگی هوشمند در کشور، فارغ از بحث تحقیق و توسعه و اضافه کردن امکانات جدید و ارتقای کیفی، مستلزم هزینه‌‌‌های اضافه‌‌‌تر نیز هست. هزینه اضافه نیز در اصل باعث افزایش قیمت کالا خواهد شد، بنابراین برای طی کردن این مسیر نیاز است که یکسری از الزامات را حتما در نظر بگیریم. اولین موضوع تولید لوازم خانگی، تامین مواد اولیه است. همان‌طور که استحضار دارید در کشور به‌ویژه در بخش لوازم خانگی، پتروشیمی و فولاد از اولویت بالایی برخوردار هستند.
در حال حاضر نیز تولیدکنندگان از بازار بورس مواداولیه موردنیاز خود را تامین می‌کنند، اما در برخی از مواقع عرضه محدود به‌ویژه در بخش پتروشیمی و تغییرات نرخ ارز و به تبع آن افزایش قیمت مواداولیه و اجبار واحدهای تولیدی برای تامین بخشی از نیاز خود از بازار آزاد عدم‌اطمینان کافی از استمرار تامین مواداولیه را به دنبال دارد. از سوی دیگر بحث قیمت‌گذاری دستوری مشکلات جدی را برای تولید ایجاد کرده و مکانیزم کارشناسی محکمی بر این فرآیند حاکم نیست. با توجه به تغییرات نهاده‌‌‌های تولید و اثرات آن در کالای تولیدی به لحاظ قیمت، تولیدکننده به ناچار ملزم به رعایت قیمت‌گذاری دستوری است؛ کما اینکه به صورت رسمی از خردادماه سال ۱۴۰۱، هیچ‌گونه افزایش قیمتی به صورت رسمی از سوی ستاد تنظیم بازار و سازمان حمایت ابلاغ نشده است. ادامه این روند، منجر به این خواهد شد که دیگر تولیدکنندگان انگیزه‌‌‌ای برای حرکت به سمت نوآوری و تولید کالاهای با خدمات بیشتر را نداشته باشند؛ زمانی که انگیزه‌‌‌ای وجود نداشته باشد، عملا یعنی ایستایی و در ادامه میرایی رخ داده است.
همچنین قطع ارتباط سیستماتیک با تولیدکنندگان معتبر دنیا یکی از مشکلات مهم پیش روی تولید است که منجر به کاهش پیشرفت این صنعت خواهد شد. محدودیت‌های تامین مالی یکی دیگر از مشکلات جدی پیش روی تولیدکنندگان صنعت لوازم خانگی است. نیاز نقدینگی واحدهای تولیدی با توجه به سیاست‌‌‌های انقباضی شبکه بانکی کشور و تورم ۵۰ درصدی به همین میزان افزایش پیدا کرده است، بنابراین ایجاد تنوع در روش‌های تامین مالی و سیاست‌‌‌های شبکه بانکی اثر مستقیم در این صنعت دارد. بحث تامین مواد اولیه از بورس‌کالا مضاف بر اینکه با محدودیت‌هایی مواجه بوده، خرید نیز به‌‌‌صورت نقدی است، تولیدکنندگان به جای اینکه امکان خرید اعتباری داشته باشند باید نقدی خرید انجام دهند و این فشار مضاعفی را بر نقدینگی واحدهای تولیدی تحمیل خواهد کرد.
بحث قاچاق و رکود نسبی که اکنون در بازار حاکم است، یکی از چالش‌‌‌های دیگر این صنعت است که باید به آن اشاره کرد. همواره برای ایجاد رونق در تولید و بازار لوازم خانگی پیشنهادهایی را انجمن ملی صنایع لوازم خانگی ایران به مسوولان محترم ارائه کرده است. از جمله مهم‌ترین آنها حذف سیاست قیمت‌گذاری دستوری و فراهم کردن زمینه شکوفایی و پویایی صنعت لوازم خانگی و تبعیت از مکانیزم عرضه و تقاضا در بازار لوازم خانگی است و از این طریق ارتقای قدرت خرید مردم با مکانیزم‌‌‌های مختلفی همچون کارت‌‌‌های اعتباری امکان‌‌‌پذیر است.
تامین مواداولیه به صورت اعتباری و تامین نقدینگی واحدهای تولیدی از جمله پیشنهادهای این انجمن برای رونق تولید بوده است. از سوی دیگر تعامل مستمر و مداوم منطقه‌‌‌ای و جهانی با طرف‌‌‌های خارجی جهت تقویت برون‌‌‌گرایی حتما باید در دستور کار قرار بگیرد. حمایت‌‌‌های پایدار از صادرات کشور یکی از مهم‌ترین درخواست‌‌‌های تولیدکنندگان از دولت است؛ با توجه به الزام حرکت به سوی اقتصاد بدون نفت نیاز است که ما به صورت جدی و عملیاتی حمایت پایدار و منطقی و موثر از صادرات صنعتی داشته باشیم. رفع تعهدات ارزی در این زمینه الزام دارد و ما باید حتما فرآیند پیمان‌سپاری را حذف یا اصلاح کنیم. کاهش دخالت و تصدیگری دولت در امور صنعت و اقتصاد بهترین روش توسعه بوده و صرفا دولت باید در جهت حفظ حقوق مصرف‌کننده نظارت عالیه داشته باشد نه اینکه تصدیگری و دخالت کند.
در پایان باید متذکر شد، مالیات دریافتی باید متناسب با سهم بخش‌‌‌های مختلف در GDP کشور باشد. اکنون سهم صنعت از GDP کشور ۱۳درصد است، این در حالی است که ۶۸درصد از مالیات را بخش صنعت می‌‌‌پردازد و نبود تناسب فشار مضاعفی به صنعت کشور وارد کرده است.
