همزمان با رشد جمعیت و کاهش منابع آب تجدیدپذیر، روند شاخص سرانه منابع آب تجدیدپذیر در دهههای اخیر، نشاندهنده کاهش منظم آن است؛ بهطوریکه از ٦٩٠٠مترمکعب در سال ۱۳۳۵ به ۲۱۶۵مترمکعب در سال ۱۳۷۶، ۱۴۶۲مترمکعب در سال ۱۳۹۰ و ۱۲۹۴مترمکعب در سال ۱۳۹۵رسیده است. همچنین با توجه به جمعیت پیشبینیشده برای کشور در افق سال ۱۴۲۰ (حدود ١٠٦میلیون نفر- مطالعات بههنگامسازی طرح جامع آب کشور) و با فرض ۱۰۳میلیارد مترمکعب آب تجدیدپذیر درازمدت، میزان سرانه به ٩٧٦مترمکعب در سال خواهد رسید. بهاینترتیب طی حدود ٦٠سال سرانه آب تجدیدپذیر از محدوده نرمال (بدون تنش) به محدوده تنش آبی و سپس بهسمت محدوده کمیابی آب تغییر خواهد کرد. با ادامه روند موجود در سال ۱۴۲۰ به دهک دوم از پایین سقوط خواهیم کرد. در این خصوص ترکیه با سرانه ۲۲٧۲مترمکعب آب تجدیدپذیر بالاترین و مصر با سرانه ۹.۳۱مترمکعب آب تجدیدپذیر پایینترین رتبه را در بین کشورهای مورد بررسی به خود اختصاص دادهاند.