در نشست کمیسیون بهبود محیط کسبوکار و رفع موانع تولید اتاق تهران مطرح شد
چالش کمبود نیروی کار در صنایع
نشست شانزدهم کمیسیون «بهبود محیط کسبوکار و رفع موانع تولید» اتاق بازرگانی تهران به بررسی لایحه اصلاح موادی از قانون کار اختصاص داشت و طی آن مساله مهم کمبود نیروی کار برای صنایع مطرح شد؛ مسالهای که مباحث کمیسیون را به سمت سوالاتی بنیادیتر چون مزایا و مخاطرات استفاده از نیروی کار خارجی برای صنعت، محیط کار و جامعه ایران، دلایل کمبود نیروی کار و بیرغبتی نیروی کار ایرانی به کار در صنایع تولیدی و... پیش برد. نمایندگان بخش خصوصی ضمن مخالفت با اصلاحات این لایحه از جمله دائمی شدن قراردادهای کار عنوان کردند که لایحه اصلاح موادی از قانون کار در مسیر سختتر کردن شرایط برای کارگر و کارفرما و بدتر کردن بازار کار حرکت میکند.
در ابتدا رئیس این کمیسیون با اشاره به کمبود محسوس نیروی کار در بخش تولید، عنوان کرد که این مساله در شورای گفتوگوی دولت و بخش خصوصی استان نیز مطرح شده و پیشنهاد صنعتگران به وزارت کار این بوده است که بهکارگیری نیروی کار خارجی، از جمله اتباع افغانستانی، به رسمیت و قانونی شناخته شود.
به گزارش روابط عمومی اتاق تهران، محمدرضا نجفیمنش با تقسیم مهاجران به سه دسته گفت: برخی از اتباع خارجی به شکل قانونی در بازار کار حضور دارند و فعالیت میکنند؛ گروه دیگری هستند که گرچه دارای مدارک قانونی هستند، اما آن را تمدید نکردهاند و دسته سوم اتباعی هستند که بهطور کلی به صورت غیرقانونی وارد کشور شدهاند. پیشنهاد ما به اداره کار این است که با توجه کمبود نیروی کار که باعث شکلگیری یک رقابت مخرب در شهرکهای صنعتی شده است، وارد کردن نیروی کار اتباع به بازار کار اقدامی گریزناپذیر است.
محمد اصابتی، مشاور کمیسیون نیز با اشاره به گروه دوم مهاجران که نجفیمنش نام برد، گفت: این گروه کارت اقامت دارند؛ اما فاقد کارت اشتغال هستند و از نظر من گروهی هستند که قابلیت جذب در بازار کار ایران را دارند؛ چون گروه اول یا کار دارند یا اساسا مساله کار کردن ندارند. گروه سوم هم که غیرقانونی وارد شدهاند و مساله امنیتی دارند. در نهایت این گروه دوم هستند که میتوانند به بازار کار رسمی کشور اضافه شوند.
همچینن مهدی نوروزی، دبیر جامعه ممیزی و بازرسی ایران، با اشاره به تجربه مشابه در زمان ساخت متروی تهران تاکید کرد که در آن زمان قیمت پایین نیروی کار خارجی، بازار نیروی کار ایرانی را مختل کرد و امروز باید دقت داشت که آن تجربه تکرار نشود و رقابت منفی در بازار کار بین نیروی کار خارجی و داخلی شکل نگیرد.
محمدرضا نجفیمنش نیز در پاسخ به این نگرانی از ارزان نبودن نیروی کار خارجی نسبت به داخلی گفت و افزود: با توجه به کاهش قابل توجه ارزش پول ملی، امروز برای کارگر افغان هم مقرون به صرفه نیست با دستمزد پایین کار کند؛ ضمن اینکه اساسا صنایع در پی نیروی کار ارزان نیستند، بلکه برای ما مهم است کارگری که در بنگاه تولیدی آموزشدیده و کار یاد گرفته در بنگاه بماند. ضمن اینکه حتما و قطعا اولویت ما کارگر ایرانی است.