دیپلماسی اطلاعاتی- عنصری کلیدی و اغلب پنهان قدرت ملی است. واشنگتن بیش از آنچه که علنا عریان شده، با شرکای خود رابطه دارد، زیرا کشورها و حتی گروههای غیردولتی که نمیخواهند در تعامل با مقامات آمریکایی دیده شوند، هنوز از طریق کانالهای مخفیانه با دولت ایالات متحده رایزنی دارند.
به ادعای ناظران، دیپلماسی اطلاعاتی که فضا را برای جمعآوری دادهها و پردازش آنها فراهم کرده و به بازیگران کمک میکند تا خود را در برابر تهدیدهای احتمالی مجهز نمایند، به پاشنه آشیل آمریکا در دولت ترامپ تبدیل شده است.
دولت ترامپ به مشارکتهای اطلاعاتی قوی نیاز دارد، زیرا ایالات متحده با نظم جهانی ژئوپلیتیکی بیثباتی مواجه است که در آن تروریسم بینالمللی در حال افزایش است و در قابش اصطلاح محور تحول - چین، ایران، کره شمالی و روسیه- با ایالات متحده و شرکای آن مقابله میکند.
فروش خانه در سنگاپور بهترین روند خود را در ماه ژانویه طی چهار سال گذشته تجربه کرده است؛ چرا که ناظران بازار به دنبال اقدامات بالقوه در بودجه آتی این کشور هستند.
دولت دوم ترامپ میتواند باعث ایجاد اختلال جدیدی در تبادل اطلاعات معمول بین واشنگتن و متحدانش شود. در شرایط ایدهآل، اهداف مشترک سیاست خارجی، اتحادهای نظامی و جهان بینیهای مکمل بین کشورها، از جمله رهبران آنها، به ارتباط اطلاعاتی کمک میکند. اما رویکرد دونالد ترامپ در ارتباط با نظام بینالملل و معماری امنیتی جهان، اشتراکات اطلاعات بین واشنگتن و شرکای این کشور را زیر سؤال برده است.
موسی غنینژاد معتقد است انحصار دولتی و بدبینی مدیران بخش نفت به بخش خصوصی مانع از بهبود عملکرد این بخش در کشور شده است. از نظر این اقتصاددان مادامی که این دیدگاه وجود دارد، چشمانداز ورود بازیگران خصوصی به صنعت نفت مثبت نیست.
آیا تصمیمات تاریخی دکتر مصدق، بهترین تصمیم بود؟ چه آلترناتیوهایی در ماجرای ملی شدن نفت وجود داشت؟ آیا تجاریسازی شرکت ملی نفت امکانپذیر است؟ چرا در صنعت نفت، خصولتیها جای خصوصیها را گرفتند؟ آیا دولتزدایی و دستورزدایی از صنعت نفت امکانپذیر است؟
سخنگوی کرملین دیدار و گفتگوی مقامات آمریکایی و روسیه در پایتخت عربستان درباره بهبود روابط مسکو و واشنگتن و پایان دادن به جنگ در اوکراین را امری «بسیار مثبت» خواند.