محمود دولتآبادی در مراسم جایزه «ما» تاکید کرد
ضرورت نوشتن درباره دیگری
وی در این باره توضیح داد: «این روزها نویسندگان جوان کتاب‌‌‌هایشان را برایم می‌‌‌فرستند و اگر فرصت کنم می‌‌‌خوانم و حتی با آنها درباره کارهایشان حرف می‌‌‌زنم. اخیرا به یکی از همین دوستان نویسنده گفتم آنچه در مناسبات اجتماعی ادبیات غایب است حضور یکدیگر است؛ یعنی همین دیدن‌‌‌ها و گفت‌و‌شنودها. متاسفانه جایی را سراغ ندارم که نویسنده‌‌‌ها دور هم جمع شوند و از کتاب حرف بزنند و این کاستی احساس می‌شود و به همین دلیل معتقدم برگزاری چنین جایزه‌‌‌هایی مطلوب است و این پیشنهاد را دارم که نویسندگان به دیگران هم توجه داشته باشند و حس نیازمندی خود را پنهان نکنند.» دولتآبادی با اشاره به اینکه در اکثر کتاب‌‌‌هایی که این روزها منتشر می‌شود، روایت‌‌‌ها اول‌شخص هستند، گفت: «این مساله سبب می‌شود که نویسنده فقط احساسات خودش را بنویسد. باید گفت ادبیات جدی از من آغاز نمی‌شود. ادبیات جدی از دیگری آغاز می‌شود. ممکن است ادبیات سرانجام به منیت نویسنده منجر شود ولی اگر قرار است ادامه پیدا کند حتما باید از دیگری نوشت.»
این نویسنده افزود: «هر آدمی می‌تواند یک بار درباره خودش بنویسد اما برای دومین‌بار این موضوع امکان‌پذیر نیست. ادبیات یک امر اجتماعی است و به همین دلیل باید از دیگری آغاز شود. اگر نویسنده نتواند در محیط اجتماع رخنه کند، یار بگیرد یا نتواند دیگری را دوست داشته باشد، فقط یک کتاب می‌تواند بنویسد که چنین نوشتنی برای هر انسانی امکان‌پذیر است چون هر فرد زندگی و تجربیاتی دارد که می‌تواند گفته یا نوشته شود.» دولتآبادی ادامه داد: «من همیشه از سامرست موآم حرفی را نقل می‌‌‌کنم و معتقدم یکی از سخنان آزموده ادبیات معاصر دنیاست. او می‌‌‌گوید هر آدمی یک کتاب می‌تواند بنویسد اما نویسندگی از کتاب دوم آغاز می‌شود. نویسنده وقتی اولین کتابش را درباره دیگری بنویسد، کتاب بعدی او هم درباره دیگری خواهد بود؛ اما اگر کتاب اول نویسنده‌‌‌ای از من شروع شده باشد کتاب بعدی‌اش را باید از کسی دیگر شروع کند وگرنه حرفی برای گفتن ندارد. خرسندم از اینکه شما علاقهمندان به ادبیات این‌‌‌جا هستید. ادبیات در این کشور همیشه مورد قهر است و در لحظاتی نیز شاعر، نویسنده و ادبیات مورد غضب قرار می‌گیرد.»
وی در این مورد مثالی ذکر کرد و گفت: «آن‌‌‌موقع‌‌‌ها وقتی مرا دستگیر کردند، می‌‌‌پرسیدم برای چه من را بازداشت کردید؟ آیا من عضو حزبی بودم، چریک بودم یا اخلالگر که من را گرفتید و جوابم را چنین می‌‌‌دادند که چون ما برای بازداشت هر کسی می‌‌‌رویم دو کتاب از شما در خانه‌اش وجود دارد. هر کسی که می‌‌‌خواهد سمت نوشتن برود باید بداند که راه بسیار سخت است هرچند در آغاز آسان به نظر بیاید؛ چرا که «افتاد مشکل‌‌‌ها»یش بعدها آغاز می‌شود.» مراسم پایانی اولین دوره جایزه ادبی «ما» که آثار داستانی و مجموعه‌‌‌های شعر منتشرشده در سال ۱۳۹۹ را داوری کرد، روز جمعه ۲۳ اردیبهشت در موسسه مطالعات فرهنگی بهاران و با حضور علاقهمندان ادبیات و چهره‌‌‌هایی چون محمود دولتآبادی، احمد جلیلی، حسن کیائیان، افشین شاهرودی، ضیاءالدین خالقی و... برگزار شد.
بنا به آرای داوران در بخش داستان کوتاه، کتاب «آختامار» نوشته هما جاسمی به عنوان کتاب برگزیده و «کورسرخی» نوشته عالیه عطایی به عنوان اثر شایسته تقدیر معرفی شدند. در بخش رمان نیز کتاب «وقایع‌نگاری مرگ یک دیوانه» نوشته مهدی فروتن کتاب برگزیده و «زل آفتاب» نوشته سروش چیت‌ساز به عنوان اثر شایسته تقدیر شناخته شدند. در جایزه «ما» این دوره در بخش شعر، مجموعه «سارا» سروده رضا یاوری به عنوان کتاب برگزیده و مجموعه «صدای من را از خواستن می‌شنوید» سروده آرش نصرت‌اللهی به عنوان اثر شایسته تقدیر معرفی شدند. در این دوره ضیاءالدین خالقی، افشین شاهرودی و یاسین نمکچیان دبیری بخش شعر و اسدالله امرایی، محمدهاشم اکبریانی و محمود قلی‌پور داوری بخش داستان این جایزه را بر عهده داشتند.
