در چهارمین نشست «صدای نمایش‌‌‌نامه‌نویس» نمایش‌‌‌نامه‌‌‌ «مردخوار» نوشته‌‌‌ علی عابدی با حضور اصغر همت، رویا بختیاری و علی عابدی، ساعت ۱۸ روز شنبه ۶ آبان‌‌‌ماه در تماشاخانه‌‌‌ استاد جوانمرد نمایش‌‌‌نامه‌‌‌خوانی می‌شود.علاقه‌‌‌مندان برای شرکت در این نشست نمایش‌‌‌نامه‌‌‌خوانی می‌توانند به تماشاخانه استاد جوانمرد واقع در عمارت خانه تئاتر به نشانی خیابان استاد نجات‌اللهی، خیابان سمیه، پلاک ۲۶۰ مراجعه کنند.

 

ارکستر «آلنام» به رهبری وحید علی‌پور و تک‌نوازی علی صالحی‌پور ساعت ۲۱:۳۰ پانزدهم آبان ماه کنسرتی را در تالار رودکی تهران برگزار می‌کند.این کنسرت با اجرای قطعاتی کلاسیک از کنسرتو ویولون شماره یک باخ، تابستان ـ زمستان ویوالدی، قطعاتی از پاگانینی و ادوار الگار و قطعه مشهور «فهرست شیندلر» اثر جان ویلیامز اجرا خواهد شد.

 

نمایش «آواز عاشقانه دختر دیوانه» نوشته طلا معتضدی و کارگردانی مشترک آروند دشت ارای و مارین ون‌‌‌هولک از ۷ آبان‌‌‌ با اجرای محدود روی صحنه سالن اصلی تئاتر شهر می‌‌‌رود.در این نمایش که با حمایت شرکت می‌‌‌ماس اجرا می‌شود، الناز شاکردوست، نوید پورفرج، خسرو پسیانی و مارین ون‌‌‌هولک به عنوان بازیگر ایفای نقش می‌‌‌کنند. نمایش «آواز عاشقانه دختر دیوانه» بر اساس رمان «ریش آبی» نوشته آمیلی نوتوم و ترجمه ویدا سامعی، توسط طلا معتضدی نوشته شده و هر شب ساعت ۲۰:۳۰ به مدت ۹۰ دقیقه روی صحنه می‌رود.

 

احمدعلی شرفی، پیشکسوت موسیقی جنوب ایران و شناخته‌ شده‌ ترین نوازنده  سازهایی همچون نی‌‌‌انبان و نی‌‌‌جفتی در ۸۰ سالگی و به دلیل بیماری درگذشت.احمدعلی شرفی در بوشهر متولد شد. او از جمله چهره‌های سرشناس و پرآوازه موسیقی جنوب ایران بود که در بسیاری از فستیوال‌‌‌های ملی و بین‌المللی حضور داشت و بارها مورد تقدیر قرار گرفت. پیکر این چهره برجسته موسیقی نواحی،امروز(سه‌شنبه) در بوشهر تشییع و به خاک سپرده می‌شود.

احمد علی شرفی

 

گابریل گارسیا مارکز، نویسنده تحسین‌‌‌شده کلمبیایی اندکی پیش از مرگش در سال ۲۰۱۴ درخواست کرد که آخرین رمانش با عنوان «تا ماه اوت» منتشر نشود، با این حال، هفته گذشته پسران او بر خلاف وصیت پدرشان اعلام کردند که این اثر در ماه مارس سال آینده منتشر خواهد شد.برخی معتقدند که درست یا اشتباه بودن تصمیم خانواده مارکز بر خلاف میل این نویسنده موضوعی پیچیده است، چرا که او در زمان نوشتن رمان پایانی خود دچار زوال عقل شده بود. شاید مارکز که در سال ۱۹۸۲ برنده جایزه نوبل ادبیات شد، این اثر را با رمان‌‌‌های قبلی خود مقایسه کرده و به دلیل زوال عقلش آن را اثری نامناسب می‌‌‌دانسته است.