حاشیه‌های تمام‌نشدنی کیانوش
طبق قانون اگر ورزشکاری بخواهد برای کشور دیگری رقابت کند، دو راه دارد؛ یا اینکه باید دو سال از آخرین رقابت برای کشور خودش گذشته یا اجازه رسمی فدراسیون کشورش را داشته باشد. با توجه به اینکه هنوز ۲ سال از حضور رستمی در آخرین رقابت (اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ - قهرمانی آسیا) برای ایران نگذشته به همین دلیل از این طریق نمی‌تواند و باید دنبال مجوز رسمی باشد. از آنجا هم که جمهوری اسلامی ایران کشور کوزوو را به رسمیت نمی‌شناسد، پس امکان صدور مجوز از این راه هم وجود ندارد. ضمن اینکه شایعاتی هم وجود دارند مبنی بر اینکه کیانوش رستمی با یک باشگاه قرارداد دارد و پولش را هم به صورت کامل دریافت کرده، اما حالا که قصد رفتن دارد، از این طریق هم مشکلاتی ایجاد شده است. در این شرایط شاید بهتر است رستمی ابتدا قصه را حل‌وفصل کند و بعد از مردم بخواهد که صدای او باشند. در حقیقت این مردم آن‌قدر گرفتاری و مشکلات شخصی دارند که آخرین دغدغه‌شان به هدف رساندن مردی باشد که سال‌ها هیچ‌کس را در رشته خودش هم به حساب نمی‌آورد و جدا از هم‌تیمی‌هایش در مسابقات و رویدادهای بین‌المللی حضور پیدا می‌کرد!
