سالروز حضور ایران در جامجهانی
چقدر عکس بدی بود!
از نظر فنی نمایش تیم ملی ایران برابر ولز خوب بود، اما میزان شعفی که بازیکنان بعد از این پیروزی ساده در مرحله گروهی بروز دادند، حقیقتا تناسبی با آن برد نداشت. ایران شاید تنها تیم تاریخ جامهای جهانی باشد که بعد از بردن بازیاش در مرحله گروهی، تا این اندازه جشن و پایکوبی کرده و حتی بازیکنان، سرمربیشان را روی دست بالا انداختهاند! این اتفاق بعد از بردن مراکش در مرحله گروهی جامجهانی ۲۰۱۸ نیز رخ داده بود و در سال ۲۰۲۲ هم کارلوس کیروش پس از پیروزی بر ولز، روی دست ملیپوشان به آسمان پرتاب شد! به جرات میتوان گفت این عکس زشت، سند کوتاهی سقف فوتبال ایران بود؛ کما اینکه وقتی عربستانیها در همین تورنمنت آرژانتین بزرگ را بردند هم از این کارها نکردند. غیر از ناپسندی این مدل جشن گرفتن بابت پیروزی برابر تیمی که بعد از ۷۰ سال به جامجهانی رسیده بود، این شادی باعث شد به نوعی بازیکنان از نظر روانی هم اشباع شوند؛ بهطوری که در بازی بعدی برابر آمریکا، ضمن ارائه یک نمایش بسیار عجیب شکست خوردند و از دور مسابقات اوت شدند.شاید اگر ملیپوشان آن روز این قدر شور و هیجان به خرج نمیدادند و از یک برد عادی چنین حماسهای نمیساختند، میشد در روز آخر از تیم بسیار جوان آمریکا یک مساوی گرفت و به مرحله بعد صعود کرد، اما اشباع ذهنی بازیکنان، کار را سخت کرد و یک ناکامی دیگر به جا گذاشت.