نیمکت‌‌های بی‌‌وفا

به این آمار عجیب خوب توجه کنید؛ انتخاب قریب‌الوقوع سرمربی جدید از سوی استقلال یعنی ۱۶ تیم لیگ برتری ایران تا شروع هفته دوم از نیم‌فصل دوم، ۲۶ سرمربی متفاوت را در تیم خودشان دیده‌‌اند که حیرت‌انگیز است‌(با احتساب حضور مازیار زارع در شمس‌آذر و سعید دقیقی در ملوان به عنوان سرمربی در پیش فصل). سیکل معیوب مربیگری در فوتبال داخلی سبب شده تعدادی اسامی مشخص، هر فصل شانس حضور روی نیمکت تیم‌‌های مختلفی را داشته باشند. مثلا چند روز قبل مسعود شجاعی پس از سپری کردن سه ماه پرالتهاب، از مس رفسنجان جدا و سیروس پورموسوی سرمربی فصل قبل استقلال خوزستان جانشین وی شد.

با نشستن پورموسوی در بازی یکشنبه مقابل آلومینیوم، مسی‌‌ها رکورد چهار سرمربی منحصر‌به‌فرد روی نیمکت در فصل جاری را ثبت می‌‌کنند‌(محرم نویدکیا، امیرحسین پیروانی، شجاعی و پورموسوی) در شرایطی که با انتخاب سرمربی جدید استقلال – چرا که بختیاری‌زاده موقت است - آبی‌‌ها هم در این رکورد با تیم رفسنجانی برابر خواهند شد‌(جواد نکونام، سهراب بختیاری‌زاده، پیتسو موسیمانه و سرمربی بعدی) نکته دیگر اینکه هر ۶ تیم انتهای جدول به دفعات دست به تغییر روی نیمکت زده‌‌اند و شمس‌آذر هم با توجه به اینکه مازیار زارع در ابتدای فصل تیم را رها و جایش را با سعید دقیقی عوض کرد، می‌تواند جزو باشگاه ۴ تایی‌‌ها باشد، چرا که از تابستان تاکنون ۴ سرمربی داشته است! خیبر و هوادار هم تیم‌‌هایی هستند که ۲ سرمربی مختلف روی نیمکت هرکدامشان نشسته و جالب اینکه اوضاع سپاهان و پرسپولیس مدعی از آنها بدتر است، چرا که زردپوشان اصفهانی با سه سرمربی منحصر‌به‌فرد (ژوزه مورایس، جلال امیدیان و پاتریس کارترون) فصل را تا اینجا سپری کرده‌‌اند و پرسپولیس هم با خوان کارلوس گاریدو، کریم باقری و حالا اسماعیل کارتال برای قهرمانی می‌‌جنگید و می‌‌جنگد. نساجی را هم باید به این سیاهه اضافه کنیم که با ساکت الهامی، مصطفی صداقت و حالا ساوو میلوشویچ به اینجای لیگ بیست و چهارم رسیده است. خلاصه که اوضاع روی نیمکت‌‌های لیگ برتر به‌شدت ترسناک و غیرقابل پیش‌بینی است.