تلخ‌تر از زهر

در حال حاضر ما بعد از عراق و بحرین ۷ امتیازی با ۶ امتیاز روی پله سوم ایستاده‌ایم. به این ترتیب دیدار تیم ملی کشورمان در خاک عراق در روز ۲۳ آبان بسیار تعیین‌کننده شده است. این باخت، کار ایران برای صعود را سخت کرد. از این گروه تیم اول به طور مستقیم به دور بعد صعود می‌کند و تیم دوم هم تحت شرایطی بالا خواهد رفت. بنابراین طبیعی است که ما در این گروه پیچیده، کار دشواری داریم و دیگر نباید مرتکب اشتباه شویم. همه مصائب باخت به بحرین اما فقط همین نبود. این شکست برابر رقیبی رقم خورد که مردم ایران روی آن حساس هستند. در ابتدای بازی هم سرو صدا و سوت زدن‌های تماشاگران میزبان هنگام پخش سرود ملی ایران به شدت باعث خشم مردم کشورمان شد. همه دوست داشتند این بازی با پیروزی ایران به پایان برسد، اما اتفاقی معکوس رخ داد تا شاهد یک تراژدی واقعی باشیم.

آنچه مسلم است اینکه مارک ویلموتس به تازگی هدایت تیم کشورمان را به دست گرفته و طبعا طول خواهد کشید تا با چم و خم کار آشنا شود. چیزهای بسیار زیادی در این تیم باید تغییر کند. ویلموتس به مرور زمان پی خواهد برد که تیمش نیاز به دگرگونی‌های اساسی دارد. طبیعی بود که او در فاصله کوتاه بعد از شروع کارش، به دنبال ایجاد تغییرات رادیکال نرود و عمدتا با همان ترکیب به جا مانده از تفکرات کارلوس کی‌روش پیش برود، اما تغییرات ضمنی اجتناب‌ناپذیر است و حالا بعد از این باخت، باید شتاب بیشتری هم بگیرد. شاید در شرایط فعلی نام بردن از بازیکنی خاص چندان جالب نباشد، اما قطعا در این تیم هستند کسانی که مدتهاست از فرصت حضور مستمر در تیم ملی سود نبرده‌اند و می‌توانند جای خودشان را به بازیکنان دیگر بدهند. مخصوصا لژیونرهای افت‌کرده، سهم زیادی در این بین دارند.

نکته مهم‌تر در دل این باخت اما تقابل دوباره موافقان و مخالفان کارلوس کی‌روش در فضای مجازی بود. تنها لحظاتی پس از شکست تیم ملی کشورمان در منامه، گروهی از هواداران سرمربی پیشین تیم ملی در فضای مجازی به حمایت از وی پرداختند و انتقادها علیه کی‌روش، در زمان حضورش در ایران را غیرمنصفانه دانستند. درست در همان شب اما کی‌روش هم با تیم ملی کلمبیا شکست عجیب سه‌برصفر را برابر الجزایر متحمل شد و به شدت تحت فشار افکار عمومی قرار گرفت. این مساله هم دستاویز منتقدان کارلوس شد تا فضای مسموم دوقطبی، رسما اعلام ادامه وجود کند. مشخص نیست فوتبال ایران کی از شر این انشقاق زیان‌بار رها خواهد شد، اما فعلا به نظر می‌رسد هر فعل‌وانفعالی، یک هیزم جدید در این آتش خانمان‌سوز است. کاش یک روز می‌فهمیدیم هم کی‌روش از این فوتبال رفته و هم برانکو. تمامش کنید لطفا!