راه اعاده حیثیت، اینستاگرام نیست

برگرد، به خاطر تیم ملی

دنیای اقتصاد : شاید اغراق نباشد اگر بگوییم مهم‌ترین ستاره فوتبال ایران در طول چند سال گذشته علیرضا بیرانوند بوده است؛ یک ورزشکار بااراده و خودساخته که راه سختی برای رسیدن به موقعیت امروزش پشت سر گذاشت. او در هر دو حوزه ملی و باشگاهی عملکرد موفقیت‌آمیزی داشته است. قهرمانی‌های پرسپولیس در لیگ برتر با پیوستن او به این تیم آغاز شد و البته قاب ماندگار از این سنگربان، دفع ضربه سر ژاوی هرناندس بود که سرخپوشان را به فینال لیگ قهرمانان آسیا رساند. در تیم ملی حتی درخشش بیرو از این هم بیشتر و ماندگارتر بوده است. بدون تردید مهار ضربه پنالتی کریس رونالدو توسط بیرانوند در آوردگاه جام‌جهانی، یکی از باشکوه‌ترین قاب‌های تاریخ فوتبال ایران بوده است. علیرضا حتی در جام‌ملت‌های اخیر آسیا و تا پیش از فروپاشی ناگهانی تیم ملی برابر ژاپن هم عملکرد خوبی داشت.

 

این مقدمه لازم بود برای اینکه شرایط متفاوت این روزهای بیرانوند را تشریح کنیم؛ کسی که طی چند ماه گذشته، تنها سایه‌ای محو از آن دروازه‌بان مقتدر و توانمند بوده است. بیرو فصل کم‌رمقی را در پرسپولیس پشت سر می‌گذارد؛ تا جایی که کارش حتی به نیمکت‌نشینی فنی در نیم‌فصل اول هم کشید، اما تغییر کادرفنی، او را به ترکیب بازگرداند. مشکل اینجاست که حتی این دگرگونی هم باعث نشده علیرضا به روند عادی‌اش برگردد. او در دو بازی اخیر پرسپولیس برابر استقلال و الدحیل چهار گل دریافت کرده که کم‌وبیش در برخی از آنها مقصر بوده است. جالب است که همه گل‌های امسال پرسپولیس را بیرانوند خورده و بوژیدار رادوشوویچ در تمامی مسابقاتی که به میدان رفته کلین‌شیت کرده است. همین مساله باعث شده در فضای مجازی درخواست‌های زیادی از سوی هواداران پرسپولیس مطرح شود مبنی بر اینکه کادرفنی بار دیگر به جای بیرانوند از رادو درون دروازه استفاده کند. برخی به طعنه در مورد سنگربان سرشناس فوتبال ایران می‌گویند حالا دیگر به هیچ توپی «نه» نمی‌گوید. این موضوع چنان به بیرانوند بر خورده که او با انتشار تصویری از لحظه سیو شوت مهدی قائدی در دربی تهران، به مخاطبانش یادآوری کرده هنوز چشمه‌هایی برای رو کردن دارد! پرسش اصلی اما اینجاست؛ آیا وضعیت بیرانوند با آن همه درخششی که از او سراغ داریم باید طوری باشد که یک مهار نه‌چندان خارق‌العاده‌اش را به هواداران یادآوری کند؟

بسیاری عقیده دارند تمایل زیاد بیرانوند به لژیونر شدن و حضور در فوتبال اروپا باعث شده او از ابتدای فصل انگیزه و تمرکز لازم برای هنرنمایی در پرسپولیس را نداشته باشد. در همین راستا، اخیرا بیرو قراردادش را با باشگاه بلژیکی بسته و در پایان فصل قطعا از پرسپولیس جدا خواهد شد. برخی دیگر اما معتقدند حاشیه امنی که بیرانوند در پرسپولیس و تیم ملی برای خودش قائل است، باعث شده دیگر نیازی به مبارزه و بهبود کیفیت کار خودش احساس نکند. اگر این فرضیه دوم درست باشد، به راستی نگران علیرضا خواهیم شد، چرا که حاشیه امن مزبور، بیش از حد کاذب است. وقتی در پرسپولیس کار به جایی می‌رسد که رادوشوویچ فیکس می‌شود، چرا باید احتمال نیمکت‌نشینی بیرانوند در تیم ملی را منتفی دانست؟ به خاطر شرایط سخت تیم ملی در پیش‌مقدماتی جام‌جهانی هم که شده، امیدواریم بیرانوند فورا به شرایط ایده‌آلش برگردد و یادش باشد میدان اعاده حیثیت فوتبالیست‌ها زمین مسابقه است، نه صفحه اینستاگرام.