به جا مانده از شب کابوس‌وار سرخ‌ها در ریاض
یازده غریبه با پیراهن پرسپولیس
پرسپولیس مطلقا حرفی برای گفتن نداشت و از دقیقه یک تا نود، در چنگ حریف مقتدرش گرفتار بود. نه ترکیبی که یحیی گل‌محمدی برای شروع بازی انتخاب کرد موفق بود و نه تعویض‌ها کمکی به تیم کرد. این مسابقه برای پرسپولیس یک شکست مطلق و چند جانبه بود؛ تراژدی بزرگی که شاید زنگ خطر را برای آینده تیم هم به صدا در آورد.
تیم مسخ شده
اصلا انگار تیمی که شنبه‌شب به میدان رفت، همان پرسپولیس آشنا نبود. انگار یازده غریبه پیراهن‌های سرخ را به تن کرده بودند و در ریاض برای خودشان جولان می‌دادند. در غیر این صورت چطور ممکن است وحید امیری همیشه کوشا، بدترین نمایش عمرش را ارائه بدهد و نهایتا هم به دلیل خستگی تعویض شود؟ چطور ممکن است مهدی ترابی کوچک‌ترین حرکت مثبتی نداشته باشد؟ چطور ممکن است خط دفاع پرسپولیس که همیشه به استحکام شهرت داشته، بارها و بارها به روی مهاجمان الهلال باز شود؟ پرسپولیس در این بازی تیمی بی‌تاکتیک و سردرگم بود که انگار خودش هم نمی‌دانست چه می‌خواهد. نیمه اول رضا اسدی یکی از بدترین بازیکنان زمین بود و خوش‌شانسی آورد که اخراج نشد. با این حال یحیی برای نجات تیمش، در تصمیمی عجیب احسان پهلوان را به جای او به میدان فرستاد؛ آنچه میانه میدان سرخ‌ها را خالی‌تر از قبل کرد. در ۲۰ دقیقه پایانی، تمام ایران منتظر شنیدن سوت پایان بازی بودند و حامد لک ابایی از وقت‌کشی نداشت. بدون تردید این تلخ‌ترین پایان ممکن برای فینالیست فصل گذشته لیگ قهرمانان آسیا بود.
آشفته و عصبانی
بازیکنان پرسپولیس از ابتدای این مسابقه به شکل عجیبی آشفته و عصبی بودند. مهدی ترابی بلافاصله بعد از شروع مسابقه خطای شدیدی انجام داد که نزدیک بود کارت بگیرد. رضا اسدی شرایط مشابهی داشت و یحیی گل‌محمدی هم کنار زمین به داور معترض بود. گویاترین نما از این شرایط اما به مجادله حیرت‌انگیز سیامک نعمتی و حامد لک در نیمه دوم مربوط می‌شود؛ جایی که این دو بازیکن بدون توجه به اهمیت بازی و حضور دوربین‌های تلویزیونی از خجالت هم در آمدند. در ریاض خبری از آرامش همیشگی پرسپولیس نبود و اضطراب و استرس در حرکات سرخ‌پوشان موج می‌زد. به نظر می‌رسد پرسپولیس از نظر روحی و روانی به شکل مطلوب آماده حضور در این بازی نشده بود.
فاصله فنی
تردیدی نیست که الهلال عربستان یکی از پرمهره‌ترین تیم‌های حال حاضر آسیا به شمار می‌آید. آنها دو مهاجم سطح بالا و بین‌المللی مثل گومیس و ماره‌گا را در اختیار دارند و سالم الدوسری هم که گل اول بازی را زد، از بهترین نفرات الهلال به شمار می‌آید. داریم درباره تیمی حرف می‌زنیم که دوازده بازیکن ملی‌پوش دارد. در نقطه مقابل اما پرسپولیس کمبودهایی دارد که این بازی آنها را کاملا آشکار کرد. روشن نیست این تیم تا کی می‌تواند از سیامک نعمتی در پست غیرتخصصی دفاع راست استفاده کند یا در قلب خط دفاعی دلخوش به جلال حسینی چهل ساله باشد. در میانه میدان جای خالی احمد نوراللهی توی ذوق می‌زند، همان‌طور که در خط حمله جای شهریار مغانلو باید پر شود. پرسپولیس برای ادامه یافتن روزهای خوبش، نیاز به تقویت دارد.
آدرس‌های غلط
بین دو بازی پرسپولیس مقابل استقلال تاجیکستان و الهلال عربستان چیزی حدود یک ماه فاصله وجود داشت. طبیعی بود که در طول این مدت زیاد درباره بازی با الهلال صحبت شود. نکته شگفت‌انگیز اما به رویکرد برخی از پیشکسوتان پرسپولیس در تحقیر و کوچک شمردن نماینده عربستان مربوط می‌شد. این دوستان که نمایش نه چندان مقتدرانه الهلال برابر استقلال را دیده بودند، تصور می‌کردند تیم عربستانی برابر پرسپولیس هیچ حرفی برای گفتن ندارد. در نتیجه یک ماه تمام کلی اظهارنظر عجیب انجام شد؛ از اینکه الهلال در قواره پرسپولیس نیست تا اینکه تیم ما در «کره مریخ» هم می‌تواند حریف سعودی را ببرد! آقایان فکر می‌کردند هر چقدر بیشتر توی سر الهلال بزنند، یعنی پرسپولیسی‌تر هستند؛ غافل از اینکه اینها آدرس‌های غلط بود و تنها بازیکنان پرسپولیس را غره و گمراه می‌کرد. کاش گروهی از منتقدان و پیشکسوتان ما یاد بگیرند کمتر مصاحبه کنند و هر حرفی را نزنند. به خدا اتفاق خاصی نمی‌افتد!
رنج مکرر
نماینده ایران اما یکسری مشکل و دردسر هم بیرون از زمین مسابقه داشت. هنوز هیچ‌کس در این کشور نمی‌داند چرا تیم‌های عربستانی حق دارند به ایران نیایند، اما نمایندگان ما باید تسلیم بازی در خاک عربستان شوند. روشن نیست تا چه زمانی مدیران ما در گرفتن میزبانی‌های بین‌المللی تا این اندازه منفعل و ناموفق خواهند بود. از سوی دیگر تاخیر بی‌دلیل در آغاز مسابقات لیگ بیست‌ویکم هم باعث شد پرسپولیس خارج از فرم بازی به الهلال برسد. داستان فرودگاه و تاخیر در اعزام کاروان قرمزها هم که جای خودش را دارد. این ناتوانی‌ها که هزار بار هم در مورد‌شان صحبت شده، حکایت «رنج مکرر» است و البته که همچنان هم ادامه خواهد داشت. قهرمانی آسیا با چنین موانعی، چیزی فراتر از معجزه خواهد بود.
