جنجال در استقلال همچنان ادامه دارد
حق مسکن نه، حق برجنشینی
درباره صحبتهای آجورلو در آنتن زنده شبکه سه تحلیلهای زیادی انجام شده و قصد تکرار مکررات نیست. اما نمیتوان از کنار اظهارات سردار به سادگی عبور کرد. از هر گوشه از صحبتهای آجورلو، نکات مختلفی برداشت میشود. اینکه او از درآمدزایی برای استقلال سخن گفته و با اعداد و ارقام ادعا کرد که حدود ۳۵۹ میلیارد تومان از بورس درآمد کسب کرده، ۶۰ تا ۷۰ میلیارد از طریق تبلیغات محیطی به دست آورده و ۱۵۰ میلیارد تومان هم از بانک وام گرفته است. اما آنطور که سازمان لیگ ادعا میکند باشگاه استقلال ۲۶ میلیارد تومان به این نهاد بدهکار است و فتحاللهزاده هم از عقب افتادن ۳ قسط ۸ میلیاردی بانک شهر خبر داد.
در کنار مطرح شدن همه این اعداد و ارقام که دست آخر هم مشخص نشد با وجود انتشار آن حق را باید به کدام یک از طرفین داد، افشای برخی قراردادها به دست آجورلو حقیقتا دردناک بود. روز گذشته و برای مقایسه سطح حداقلی درآمد مردم جامعه با بلیتهای استادیومهای آزادی، به سراغ حداقل درآمد اعلام شده از سوی وزارت کار برای سال ۱۴۰۱ رفتیم که در آن حق مسکن، ۶۵۰ هزار تومان تصویب شده است. حالا بد نیست نگاهی بیندازیم به قرارداد سیاوش یزدانی مدافع مطرود شده استقلال با این تیم که با افتخار توسط سردار آجورلو از آن رونمایی شد؛ ۱۲ میلیارد تومان قرارداد پایه، ۳ میلیارد رضایت مدیرعامل، ۲ میلیارد بابت حضور در لیست ۱۸نفره، یک میلیارد قهرمانی در لیگ، یک میلیارد قهرمانی در جام حذفی، یک میلیارد دعوت به تیم ملی و ۳ میلیارد تومان هم حق مسکن که همگی بندهای قرارداد یزدانی بود. به هرحال وقتی سردار پرداخت ۳۰ میلیارد تومان برای حضور تنها یک فصل مهدی قائدی در استقلال را عدد بالایی نمیداند، نباید هم از حق مسکن ۳ میلیارد تومانی مدافع پرحاشیه آبیها تعجب کنیم. فقط مشکل اینجاست که این مدیران هیچگاه بابت چنین قراردادهایی نه تنها بازخواست نمیشوند که ارتقای رتبه هم میگیرند. به نظر شما چند درصد از هواداران استقلال راضی هستند تا یک بازیکن اینگونه پول دریافت کند وقتی در یک شهر زلزلهزده حتی چادر برای اسکان مردم به سختی پیدا میشود؟ اینجا حق برجنشینی میگیرند و آنجا در طلب سرپناه هستند.