۲ نکته از غائله سقف قرارداد در لیگ برتر
زنـده‌باد زیرمیـزی!
طبق دستورالعمل سازمان لیگ، امسال سقف بودجه به صورت معمول ۲۵۰ میلیارد تومان تعیین شده، اما ۵۰ میلیارد تومان به سقف بودجه تیم‌‌های اول تا چهارم فصل گذشته لیگ برتر و باشگاه‌هایی که سهمیه آسیایی کسب کرده‌‌اند، اضافه می‌شود. همچنین باشگاه‌هایی که بتوانند مجوز حرفه‌‌ای اخذ کنند، ۲۵ میلیارد تومان به بودجه‌‌شان افزوده می‌شود. آخرین آپشنی که می‌تواند به رسیدن باشگاه‌های لیگ برتری به حداکثر سقف بودجه کمک کند، میزان درآمد باشگاه‌ها در پنجره نقل و انتقالاتی زمستانی فصل قبل و تابستانی فصل جدید است که تا ۵۰ درصد از این درآمد به عدد نقل انتقالاتی‌‌شان اضافه خواهد شد. البته با توجه به اینکه معمولا باشگاه‌های ایرانی به دلیل قراردادهای فوق‌العاده‌‌ای که با بازیکنان می‌‌بندند(!) درآمدی از این بابت ندارند، روی چنین موردی نباید حساب چندانی باز کرد. در همین راستا اخیرا رضا درویش، مدیرعامل پرسپولیس اعلام کرد که عیسی آل‌کثیر پیشنهاد ۱۵ میلیاردی آنها را رد کرده و با ۸ میلیارد تومان بیشتر راهی سپاهان شده است. اتفاقی که چند نکته مهم را گوشزد می‌‌کند؛
اول اینکه وقتی قهرمان ایران از حفظ کردن مهاجمش عاجز است، چگونه می‌توان از فضای رقابتی عادلانه و بدون ریخت‌وپاش صحبت کرد؟ بدون زیر سوال بردن زحمات کادرفنی و مدیریتی سپاهان، این تیم در فصل نقل و انتقالات مهره‌های نامدار زیادی از جمله پیام نیازمند(قطعی کردن قرارداد قرضی) احسان پهلوان، کاوه رضایی، رضا اسدی، رضا شکاری و حالا هم آل‌کثیر را به خدمت گرفته و تازه جدا از دستمزد، بابت دونفر از این بازیکنان هم هزینه رضایت‌نامه پرداخت کرده است. آنها هنوز کارشان در مارکت تمام نشده، اما به نظر تا همین حالا به سقف بودجه رسیده باشند. این عدم توازن بودجه باشگاه‌ها را کدام قانون می‌تواند اصلاح کند؟
نکته دوم اینجاست که پیشنهاد سرخ‌‌ها به مهاجمی که در کل دوران بازی‌‌اش در لیگ برتر ۳۷ گل به ثمر رسانده، ۵۰۰ میلیون تومان کمتر از علیرضا بیرانوندی بوده که در آستانه مهم‌ترین انتقال تاریخ فوتبال ایران قرار داشت اما پیشنهاد ۹۵ میلیاردی استقلال به وی نهایی نشد. خب با این وضعیت باید باور کنیم بیرو که قطعا مهم‌ترین بازیکن پرسپولیس است و آن پیشنهاد نجومی را هم از رقیب داشت، از سرخ‌‌ها ۱۵ میلیارد می‌گیرد؟ حسین قربانزاده، رئیس سازمان خصوصی‌‌سازی اخیرا رقم قرارداد سنگربان تیم ملی را تایید، اما اعلام کرد که نمی‌تواند پرداخت یا عدم پرداخت مبالغی دیگر را شفاف‌‌سازی کند. این یعنی علنا پرداخت خارج از عرف قرارداد که سالیان گذشته هم در فوتبال ایران رایج بوده، همچنان ادامه دارد و این قانون‌‌های من‌درآوردی هم تنها به رد و بدل شدن پول‌‌های زیر‌میزی منجر می‌شود. قطعا امید داریم که چنین اتفاقی انجام نشده باشد، اما وقتی شفافیت مالی وجود ندارد، چگونه انتظار داریم تا حرف و حدیثی هم نباشد؟
روز گذشته خبر رسید که یک تیم بازرسی ویژه برای بررسی قراردادها در باشگاه سپاهان مستقر خواهد شد و درصورت تخلف، قراردادها را باطل خواهد کرد. حالا که این پیگیری‌‌ها پس از بالا گرفتن فشار افکار عمومی جواب داده، منتظر نتیجه روشن خواهیم بود.
