معمای دلار و رامین
اول؛ بخشی از افکار عمومی از اینکه رامین رضاییان حرف دل آنها را روی آنتن زنده به زبان آورده خوشحال شدند و استقبال کردند. اگر نیت او همین بوده، ما هم از رامین ممنونیم.
دوم؛ کاش ستاره تیم ملی رسانه‌های مد نظرش را احصا می‌کرد. اگر منظور او رسانه‌های دولتی است که خب ریشه سکوت آنها جای دیگری است، اما خود ما بسیاری از رسانه‌های خصوصی را می‌شناسیم که در این مدت به دفعات به مشکلات اقتصادی مردم و از جمله تورم و افزایش قیمت ارز اشاره کرده‌اند. اگر رامین بقیه را به شرف داشتن دعوت می‌کند، خوب است از شرف این عده هم تجلیل کند. راستی یک سوال؛ فوتبالیست‌های عزیز تیم ملی که اغلب صفحات شخصی با چند صد هزار دنبال‌کننده دارند، تا به حال چند بار از همین تریبون‌ها درد دل مردم را منعکس کرده‌اند؟
سوم؛ این بخش از انتقاد رامین هم جالب است و رد پای نوعی توهم فانتزی در آن به چشم می‌خورد: «چرا هر وقت ما به یک تورنمنت مهم می‌رویم قیمت دلار گران می‌شود؟» نه استاد! مردم به این روال مستمر عادت دیرینه دارند؛ فقط شما وسط تورنمنت‌ها متوجه می‌شوید، چون ظاهرا در آن زمان بیش از هر وقت دیگری افکار عمومی را رصد می‌کنید و متوجه حساسیت‌های‌شان می‌شوید. به عنوان مثال قیمت دلار در پاییز و زمستان گذشته در حالی از حوالی ۳۷ حضور تومان به حوالی ۵۰هزار تومان رسید که نه‌تنها تیم ملی در هیچ تورنمنتی حاضر نبود، بلکه حتی سرمربی هم نداشت! کاش اگر ادعای غمخواری دارید، درد مردم را عمیق‌تر و با نمایی بازتر ببینید، بی‌آنکه خود را مرکز عالم بشمارید.
