این دلایل را از کجا می‌آورید؟
باورتان نمی‌کنیم
مهدی ترابی و دانیال اسماعیلی‌فر به عنوان دو مهره موثر تیم قهرمان لیگ، پرسپولیس را به مقصد تراکتور ترک کردند. حتی پیش از پایان فصل خبر این دو انتقال به علاوه حضور علیرضا بیرانوند در تبریز دست به دست می‌شد و حالا انتقال دو مورد نهایی شده و بیرو هم در آستانه حضور در تراکتور است. به همین دلیل هواداران پرسپولیس از این ناراحت هستند که به نوعی خبر مذاکره مهره‌های مهم ترکیبشان با رقیب آن‌هم در کوران مسابقات تایید شده وگرنه که در فوتبال حرفه‌ای جابه‌جایی همیشه وجود داشته و دارد. از آن طرف توضیح این بازیکنان نه تنها افکار عمومی را آرام نکرده که سبب بروز ابهامات بیشتری هم شده است. مثلا ترابی به رسمی شدن حضورش در تراکتور این‌گونه واکنش نشان داد: «کسی نمی‌تواند بگوید من برای پول به تراکتور رفتم، واقعا پول مقابل عشق به پرسپولیس بی‌معنی است و من بر اساس تشخیص کارشناس‌هایی که قبول‌شان دارم و دلسوز پرسپولیس هستند، تصمیم گرفتم به دلایل تاکتیکی و روحی مدتی از خانه خودم فاصله بگیرم.» هرچند باری که این اظهارنظر را می‌خوانید، نکات حیرت‌انگیزتری از دل آن بیرون می‌آید و با هیچ معیاری نمی‌توان این سخنان عجیب را تحلیل کرد.
فقط چند سوال پیش می‌آید که مهم‌ترین آن این است؛ واقعا کدام بازیکن دنیا حاضر است به دلایل تاکتیکی و روحی، تیمی را که ادعا می‌کند عاشق آن است و به جز یک فصل در همه ۷ دوره اخیر لیگ برتر به مقام قهرمانی رسیده رها کند تا برای تیم چهارم فصل قبل بازی کند؟ آن‌هم زیرنظر سرمربی‌ای که پیش‌تر در تیم ملی نشان داده بود هیچ اعتقادی به وی ندارد! یعنی باید باور کنیم ترابی شانس درخشش در لیگ نخبگان را از دست داده تا «شاید» در سطح پایین‌تر یعنی لیگ قهرمانان آسیا به میدان برود؟ البته که تراکتور تیمی با ریشه و هوادارانی پرشور است، اما نمی‌توان این موضوع را کتمان کرد رویای اکثر کودکانی که برای فوتبالیست شدن تلاش می‌کنند، بازی برای پرسپولیس و استقلال است. پس کدام کارشناس پرسپولیسی به ترابی گفته بهتر است این تیم را ترک کند و به تراکتور برود؟
این صحبت‌های عجیب وینگر موثر سرخ‌پوشان تهرانی درحالی با واکنش به‌شدت منفی هواداران مواجه شده که اسماعیلی‌فر نیز در بخشی از متن پست خداحافظی‌اش، تلویحا به این نکته اشاره کرد که چون میان هواداران محبوب نبوده، تصمیم به جدایی از تیم گرفته است. این دلیل کمی به منطق نزدیک‌تر است، اما بهتر نیست بازیکنی که خودش هم می‌داند محبوب نیست، منت جدایی‌اش را سر هواداران نگذارد؟ طرفداران کسی مثل ترابی را دوست داشتند چون ورای هرگونه مساله‌ای، درون زمین درخشان ظاهر می‌شد و این یعنی اگر اسماعیلی‌فر هم مثل او موثر بود خود به خود جایگاهی را که دوست داشت به دست می‌آورد. اینها که بازیکنان با سابقه فوتبال ایران هستند؛ الان پدیده‌ای به اسم مهدی لیموچی وجود دارد که همه جا گفته از کودکی آرزوی پوشیدن پیراهن پرسپولیس را داشته، اما شاید سر از سپاهان دربیاورد. اگر این انتقال رخ داد مدیون هستید فکر کنید که به خاطر پول بیشتری بوده؛ شاید یک کارشناس دلسوز پرسپولیسی به او هم مشورت داده که بهتر است راهی تیم رقیب شود تا بعدا به خانه‌اش برگردد! فکر نمی‌کنید برای همین اظهارنظرهای حرص دربیار است که مردم نمی‌توانند با فوتبالیست‌های وطنی ارتباط برقرار کنند و آنها را باور ندارند؟
