وی گفت: منظر فرهنگی ماسوله از سال ٢٠٠٧ میلادی در «فهرست در انتظار» میراث جهانی یونسکو قرار داشته و به لحاظ حفاظتی و مدیریتی از شرایط قابل قبولی برای نامزدی ثبت در فهرست میراث جهانی برخوردار بوده و است. پورعلی افزود: ارزیابی میدانی پرونده از سوی شورای جهانی بافت‌‌‌ها و بناهای تاریخی (ایکوموس) در تابستان ۱۴۰۱ توسط کارشناس اعزامی یونسکو انجام و بنا بر اذعان همگان، گزارش ارزیابی حائز جنبه‌‌‌های کاملا مثبت سایت است، امری که ایکوموس جهانی نیز بر اساس آن در نظریه خود، به تایید شرایط حفاظتی ماسوله اذعان کرده است.

مدیرکل پیشین ثبت آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی اظهار کرد: پرونده ثبت جهانی ماسوله، مانند سنوات پیشین در مورد دیگر پرونده‌‌‌های جهانی، در دفتر موسوم به «دفتر تدوین پرونده‌‌‌های ثبت جهانی» تهیه شده است، دفتری که به دلیل ضرورت ساماندهی‌‌‌های ساختاری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و با نظر سازمان بازرسی کل کشور، در دولت جدید پس از ارسال پرونده ماسوله به یونسکو، به طور رسمی در ذیل اداره کل ثبت آثار معاونت میراث فرهنگی بازتعریف و به فعالیت خود ادامه می‌دهد. پورعلی اظهار کرد: شائبه‌‌‌های مطرح‌‌‌شده درباره نظر ایکوموس راجع به پرونده ماسوله، به ابهاماتی برمی‌‌‌گردد که ظاهرا به‌‌‌ دلیل عدم‌امکان ارتباط کامل با کارشناسان تهیه‌‌‌کننده پرونده ایجاد شده؛ بدیهی است این موضوع نگرانی‌هایی را برای طرح موضوع ثبت جهانی ماسوله در کمیته میراث جهانی فراهم می‌‌‌کرد.

وی گفت: از این رو در ماه گذشته، هیاتی از کارشناسان متخصص در حوزه ثبت جهانی از سوی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به یونسکو اعزام و رایزنی‌‌‌های لازم در راستای بازتبیین ارزش‌‌‌های منظر فرهنگی ماسوله و رفع ابهامات مطروحه با اعضای کمیته میراث جهانی به انجام رسید.

مدیرکل پیشین ثبت آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی توضیح داد: کمیته میراث جهانی متشکل از ٢١ کشور منتخب از میان کشورهای عضو کنوانسیون میراث جهانی بوده و مرجع تصمیم‌گیری قطعی در خصوص ثبت یا عدم‌ثبت جهانی آثار پیشنهادی کشورهاست. پورعلی گفت: در این میان، ایکوموس، نهاد مشورتی مستقل از کمیته میراث جهانی است که اعضای کمیته میراث جهانی پس از استماع نظرات مشورتی این نهاد، به ثبت یا عدم‌ثبت یا تصمیماتی موسوم به «ریفر» یا «دیفر» یک پرونده رای می‌دهند.

اخبار مرتبط