راهکارهای بهینه‌سازی دسترسی کودکان به شبکه‌های اجتماعی؛
رسانه‌های اجتماعی بیشتر شبیه سیگار هستند یا غذاهای ناسالم؟
به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد: در سال ۱۸۸۱، جیمز بونساک دستگاه خودکار ساخت سیگار را به ثبت رساند که منجر به افزایش قابل توجه مصرف سیگار در آمریکا، به ویژه در بین کودکان شد.
این امر باعث نگرانی والدین و دولتمردان شد. در همان زمان بود که روزنامه لس‌آنجلس تایمز گزارش داد که دیدن کودکانی حتی پنج ساله که سیگار می‌کشند، دیگر غیرمعمول نیست.
برای رفع این مشکل، ایالت‌ها به پیشگامی نیوجرسی در ۱۸۸۳ و نیویورک در ۱۸۸۶، شروع به وضع قوانینی برای ممنوعیت فروش تنباکو به افراد زیر سن قانونی کردند، تا سال ۱۸۹۰، بیش از نیمی از ایالت‌های آمریکا محدودیت‌های مشابهی را اعمال کرده بودند.
ده‌ها سال بعد، در سال ۱۹۷۳، ژان مایر، متخصص تغذیه، به مجلس سنا در ارتباط با تغذیه و نیازهای انسانی در مورد ظهور «غذاهای ناسالم»، که اساساً کالری‌های خالی هستند، هشدار داد و برچسب زدن محصولات پر قند به عنوان «غلات» را اشتباه خواند. مایر استدلال می کرد که این گروه از خوراکی‌های پر از قند باید «شیرینی» در نظر گرفته شوند.
با وجود این هشدارها، هیچ ممنوعیتی برای غذاهای ناسالم اعلام نشد. در عوض، اقداماتی مانند بهبود وعده‌های غذایی مدرسه و برچسب‌گذاری مواد غذایی معرفی شد و مدیریت مصرف عمدتاً به خانواده‌ها واگذار شد.
در سال‌های اخیر، نگرانی‌ها در مورد تأثیر رسانه‌های اجتماعی بر کودکان افزایش یافته است، برجسته‌ترین آن گزارش فرانسیس هاوگن، کارمند سابق فیس‌بوک در سال ۲۰۲۱ است. او پلتفرم‌های اجتماعی مانند اینستاگرام و تیک‌تاک را به عنوان عوامل ایجاد مشکلات جدی سلامت روان، به ویژه در میان گروه‌های آسیب‌پذیر مانند دختران نوجوان توصیف کرد.
این امر منجر به اقدامات قانونی مانند وضع قوانین متناسب با سن در کالیفرنیا شده است که جمع‌آوری داده‌ها و الگوریتم‌های موجود را محدود می‌کند و ایالت یوتا، افتتاح حساب‌های کودکان را منوط به رضایت والدین کرده است.
این قوانین با هدف نظارت و نه ممنوعیت، مشابه مقررات مربوط به غذاهای ناسالم، وضع شده‌اند. در طرف دیگر رویکرد ممنوعیت محوری برخلاف ماهیت هشداردهنده اقدامات دولتمردان آمریکایی نیز وجود دارد، استرالیا با تصویب قانونی در اواخر سال ۲۰۲۴ که استفاده از رسانه‌های اجتماعی را برای افراد زیر ۱۶ سال ممنوع می‌کند، سند کاملی برای اجرای ممنوعیت را به نمایش گذاشته است.
نیویورک‌تایمز این سوال را مطرح می‌کند که با شبکه‌های اجتماعی باید مانند سیگار، با ممنوعیت‌های کامل به دلیل بروز اعتیاد و آسیب‌های برگشت‌ناپذیر برخورد کرد یا مانند غذاهای ناسالم، با اطلاع‌رسانی و برچسب هشداردهنده، اما همچنان در دسترس، رفتار شود؟ مگ جونز، کارشناس فناوری و قانون از دانشگاه جورج تاون، پیشنهاد می‌کند که با توجه به ماهیت اعتیادآور و همچنین، دشواری در مدیریت استفاده از آن برای والدین، کنترل‌های سخت‌گیرانه‌تر بر استفاده از شبکه‌های اجتماعی توجیه‌پذیر است.
دولتمردان با راه‌حل‌هایی که انتخاب می‌کنند می‌توانند به این سوال پاسخ دهند که در نهایت نگاه آن‌ها به آسیب شبکه‌های اجتماعی مانند سیگار است یا خوراکی‌های ناسالم؟
با مروری بر تصمیمات مختلف قانونگذاران در سراسر جهان می‌توان این برداشت را داشت که نحوه برخورد با استفاده کودکان از شبکه‌های اجتماعی در برهه حساس کنونی قرار گرفته است. تلاش‌های اخیر قانونگذاران، مانند ممنوعیت فلوریدا برای حساب‌های شبکه‌های اجتماعی کودکان زیر ۱۴ سال و تصمیم دادگاه در حمایت از قوانین کالیفرنیا، نشان‌دهنده تغییر احتمالی بر اساس محدودیت‌های قوی‌تر است.
