«به کجا چنین شتابان؟ گَوَن از نسیم پرسید»؛ گفت و شنود گَوَن و نسیم در این دیار کهن، به همان اندازه که مایه مباهات است، شگفتآور هم هست. از اینرو موجب مباهات است که نشان میدهد در این سرزمین از دیرباز فرهنگ گفتوگو وجود داشته است، بهطوری که حتی یک درختچه بیابانی و باد ملایم هم با یکدیگر سخن میگویند و قبل از اتخاذ یک تصمیم حتی تصمیمات فردی، پیرامون موضوع گفتوگو میکنند؛ چه رسد به تصمیماتی که آثاری جمعی در پی داشته باشند.