تامین مالی در هر اقتصادی یکی از ابزارهای مهم رشد و توسعه صنعتی به شمار میرود و بهصورت کلی از دو طریق اصلی صورت میگیرد: نظام بانکی و بازار سرمایه. نظام بانکی در ایران، بهطور سنتی بهواسطه ارائه وامها و تسهیلات اعتباری، همواره سهم عمدهای از تامین مالی بنگاههای اقتصادی را بر عهده داشته است. با این حال، در سالهای اخیر بانکمرکزی با اعمال سیاستهای انقباضی بهمنظور مهار تورم، محدودیتهایی را بر رشد ترازنامه بانکها تحمیل کرده که دسترسی به منابع مالی را برای شرکتها، بهویژه بنگاههای کوچک و متوسط، دشوار ساخته و نرخ بهره اسمی و واقعی را به شکل کمسابقهای افزایش داده است. بهعنوان شاخصی از وضعیت فعلی، نرخ بازده تا سررسید(YTM) اوراق دولتی که اغلب منعکسکننده انتظارات تورمی و شرایط کلی پولی در اقتصاد است، به بالای ۳۵درصد رسیده است. این ارقام بیانگر سطح بالای هزینه تامین مالی برای بنگاهها در اقتصاد ایران است.