دکتر حسن احمدیان

ارزیابی از دو‌سالگی احیای روابط ایران و عربستان را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد. یک بخش خود توافق به میزبانی چین است که طبعا متضمن نقاط قوت و ضعف است، اما به عنوان یک چارچوب برای کاهش تنش عموما مد نظر قرار دارد و از دیدگاه نگارنده یک توافقی برای مهار متقابل بوده است، به این معنی که هر دو کشور یکدیگر را در فضاهای تنش‌زای منطقه مهار می‌کردند و هر دو این مساله را پذیرفتند. طبعا انتقادات و نکات مثبت و منفی در مورد توافق قابل طرح است که از آنها عبور می‌کنم.