اخبار آرشیو روزنامه

اگر مدیران دولت به جای تلاش برای ارزان کردن تولید صنعتی، هیچ‌کاری نمی‌کردند چه اتفاقی رخ می‌داد؟ مثلا اگر خبری از وام و زمین و مواد اولیه ارزان نبود و جز ثبات اقتصاد کلان یا روابط خارجی باز چیزی محرک سرمایه‌گذاری نبود، آن‌گاه بخش صنعت ایران با چه کیفیتی و در چه مقیاسی به منصه ظهور می‌رسید؟ حتی در مقام خیال‌پردازی هم این سوال ارزش بالایی دارد. تزریق میلیاردها دلار منابع بانکی، محدود کردن تجارت آزاد با صدها تعرفه در کنار ممنوعیت ورود چند صد قلم کالا منجر به ارتقای کیفیت محصولات ساخت داخل نشده است. در ذهن اما می‌توان تصور کرد اگر فضای اقتصاد با انبوهی از مکانیسم‌های قانونی محدود نمی‌شد و بازیگران به‌صورت طبیعی اقدام به سرمایه‌گذاری می‌کردند، اقتصاد ایران نیز می‌توانست امروز از موهبت بازیگران توانمندی که در بازارهای جهانی فعالند برخوردار شود. مقصر چنین وضعیتی سیاست‌های اقتصادی رانتی است که با حمایت از زیان، بازیگران خوب را از اقتصاد گریزان کرده و بازی را یک‌طرفه به سود رانت‌خواران، خاتمه داده است.

در روزهای گذشته خاویر میلی، رئیس جمهور لیبرتارین آرژانتین در جریان همایش بزرگ محافظه‌کاران آمریکا به ایلان ماسک، یک اره برقی هدیه داد. اره ‌برقی خاویر میلی نماد کاهش بوروکراسی دولتی و اصلاحات اقتصادی اوست. او بارها با در دست داشتن اره ‌برقی در تجمع‌های انتخاباتی حاضر شده تا پیام خود را درباره کاهش هزینه‌های دولتی، حذف نهادهای ناکارآمد و اجرای اصلاحات اقتصادی شدید منتقل کند.

بر اساس اعلام مرکز آمار ایران، تورم نقطه به نقطه به ۳۵.۳درصد و تورم ماهانه به ۴.۱درصد رسید که بالاترین میزان این متغیر در ۲۳ماه گذشته محسوب می‌شود. به نظر می‌رسد افزایش نرخ ارز و قیمت خوراکی‌ها، در زمستان، عوامل افزایش این متغیر در بهمن‌ماه بوده‌اند. در این گزارش رسمی، همچنین «رکورد بالاترین تورم یک‌ساله اجاره‌بها در کشور» به چشم می‌خورد. با توجه به نرخ تورم اعلامی در بهمن‌ماه، تحقق هدف بانک مرکزی برای کاهش تورم زیر ۳۰درصد، غیرممکن به نظر می‌رسد.