در طول ۲۵سال گذشته، مدیران به طرفداران سرسخت یادگیری تبدیل شدهاند و آن را یک ضرورت، تضمین شغلی و تنها منبع مزیت رقابتی مینامند. اشتیاقشان کاملا به جاست، چون امروزه توسعه مهارت و دانش و نگرشهای جدید برای تلاشهای استراتژیک اکثر کسب و کارها حیاتی است؛ از مدیریت بحرانهای جهانی و تغییرات بیسابقه در صنعت و مواجهه با رشد هوش مصنوعی مولد و پیشبرد نوآوری گرفته تا جذب و حفظ استعدادها و ایجاد محیطهای کاری فراگیر و تاثیرگذاری مثبت بر جامعه.