وی خودکفایی در تولید ریل ملی را ثمره تلاش شبانه روزی متخصصان ذوب آهن اصفهان دانست و تصریح کرد: یکی از جاذبه‌های ذوب‌آهن تولید ریل مطابق با آخرین استاندارد‌های روز دنیا است و امروز این فراغ خاطر را داریم که این شرکت مادر صنعتی می‌تواند تمام نیازهای خطوط راه‌آهن کشور را پوشش دهد. دکتر میرتاج الدینی در پاسخ به این پرسش که دولت و مجلس چگونه می‌توانند دغدغه اصلی ذوب آهن را که نداشتن مواد اولیه است برطرف کنند، گفت: این شرکت به دلیل نداشتن سنگ‌آهن نمی‌تواند با ظرفیت کامل تولید داشته باشد زیرا بخش اعظمی از  سنگ آهن تولیدی کشور صادر می‌شود و این در حالی است که همین ماده اولیه با ورود به این کارخانه و تبدیل شدن به محصول نهایی می‌تواند ارزش افزوده چند برابری را به ویژه در شرایط تحریم کنونی برای کشور به ارمغان بیاورد. به کمک نمایندگان اصفهان در مجلس شورای اسلامی موضوع اختصاص معدن به ذوب‌آهن اصفهان را به‌صورت جدی از وزارت صمت پیگیری می‌کنیم تا مشکل تامین مواد اولیه این شرکت برطرف شود. حجت‌الاسلام و المسلمین سیدناصر موسوی لارگانی، نماینده فلاورجان در مجلس و عضو هیات رئیسه مجلس نیز گفت: ذوب آهن از اوایل انقلاب و قبل از آن به‌عنوان یک صنعت ملی شناخته شده است. برای ساخت این مجموعه عظیم فولادی از بیت‌المال کشور هزینه بسیاری شده و چند نسل با تعهد و تلاش شبانه‌روزی زحمت کشیدند و حقیقتا امروز جای تعجب دارد که چرا این کارخانه عظیم با این وسعت، قدمت و تکنولوژی با نیمی از ظرفیت، تولید محصولات استاندارد را در دستور کار دارد. وی اضافه کرد: سنگ‌آهن که نعمت خدادادی است از ذوب آهن اصفهان دریغ می‌شود، از این رو تولید محصولات جدیدی همچون ریل و همچنین اشتغال‌زایی برای جوانان ایرانی توسط این کارخانه ابتر می‌ماند. عضو هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی گفت: برای فعال ماندن سرمایه‌های ملی ایران همچون ذوب آهن اصفهان باید سرمایه خدادادی کشور در اختیارشان قرار داده شود، از این رو این موضوع را به‌صورت ویژه از وزارت صمت پیگیری خواهیم کرد تا جهش تولید مد نظر رهبر معظم انقلاب محقق شود. نماینده فلاورجان در مجلس افزود: اکنون ۵۰ درصد از محصولات نهایی ذوب آهن اصفهان به بیش از ۲۰ کشور دنیا صادر می‌شود و این دستاورد بزرگ در کنار خام فروشی مواد اولیه واقعا بی‌انصافی است و توجیهی ندارد. معادن کشور نیز زنجیره تولید خودشان را تکمیل می‌کنند و اقدام به تاسیس واحدهای فولادی در کنار معادن کردند که این اقدام شایسته‌ای نیست و باید ابتدا نیاز داخل و واحدهای فولادی فعلی تامین شود و سپس صادرات مواد اولیه و همچنین مجوزهای جدید فولادی صادر شود.