آغاز به‌کار نخستین فرستنده تلویزیونی دولتی

از اول آبان ماه ۱۳۴۵ ساختمان تلویزیون در تهران آماده پخش برنامه بود و چهار روز بعد نخستین فرستنده تلویزیونی دولتی در ایران کار خود را به‌طور آزمایشی آغاز کرد. این شبکه روزی سه ساعت برنامه پخش می‌کرد.

تلویزیون کار خود را با ۱۸۸ نفر آغاز کرد. کمبود نیروی انسانی متخصص، این سازمان را بر آن داشت تا برای تربیت کادر ماهر، دوره‌هایی را برگزار کند. همزمان با این دوره‌ها فکر برنامه‌ریزی برای تشکیل یک مدرسه تخصصی قوت گرفت و در سال ۱۳۴۷، مدرسه عالی تلویزیون و سینما با ظرفیت ۴۸ دانشجو (۲۴ نفر برای امور فنی و ۲۴ نفر برای تولید) رسما کار خود را آغاز کرد. در مرداد سال ۱۳۴۷ تلویزیون آذربایجان (مرکز ارومیه) و چهارم آبان همان سال تلویزیون خلیج‌فارس (مرکز بندرعباس) آغاز به‌کار کردند. از اول سال ۱۳۴۸ استفاده از فرستنده تلویزیون به وسیله نصب دستگاه‌های رله در اصفهان عملی شد. در چهارم آبان همین سال تلویزیون فارس (مرکز شیراز) کار آزمایشی خود را شروع کرد. (این فرستنده روز ۲۷ آبان ۱۳۴۹ رسما افتتاح شد). روز ۱۸ اردیبهشت سال ۱۳۴۹ تلویزیون گیلان (مرکز رشت) و روز چهارم آبان همان سال تلویزیون کرمانشاه برنامه‌های خود را آغاز کردند و در همین روز با استفاده از مرکز مخابراتی اسدآباد و نصب دستگاه‌های رله، اهالی همدان نیز توانستند از برنامه‌های تلویزیون تهران استفاده کنند.