آنهـا لازم دیـده بودنـد تـا ارتبـاط خـود را از بمبئـی بـه خلیج‌فـارس و از آنجا به انگلسـتان مسـتحکم‌تر سـازند تا سیاسـت فعال‌تـری در منطقه ایفـا کنند؛ از ایـن‌رو، بـرای حفـظ مسـتعمرات خود در هندوسـتان از طریـق دروازه آن یعنـی خلیج‌فارس، باید حضور خود را به طرق مختلف تحکیم کنند. یکی از این راه‌ها، تاسـیس کنسـولگری و تلگرافخانـه در مناطـق مختلـف ایـران بود که در نهایت به خلیج‌فارس می‌رسـید تا این شـهرها را بـه تهـران متصل سـازد؛ از این رو تلاش خودرا برای تاسـیس تلگرافخانـه در ایـران آغـاز کرد. در سـال ۱۸۶۳م، سـیم تلگـراف به ایران رسـید. آنهـا بر فراز هر ایسـتگاهی پرچـم خود را به اهتـزاز در می‌آوردند و آن مـکان و مکان‌هایی را کـه بـرای اسـتقرارپرسـنل خـود فراهـم می‌دیدند، جزئـی از خاک انگلسـتان تلقـی می‌کردند.

 از مقاله‌ای به قلم ماندانا سایه‌بانی مندرج در پژوهشنامه فرهنگی هرمزگان، شماره ۱۵، تابستان ۹۷

اخبار مرتبط