سر جان موردن، بارونت یکم: بنیان‌گذار سرای تاجران ورشکسته
موردن در ۱۳ آگوست ۱۶۲۳ در لندن به دنیا آمد و در ۱۶۴۳ به عنوان شاگرد به سر ویلیام سوام پیوست که تاجری ثروتمند و از اعضای کمپانی هند شرقی بریتانیا بود. وی پس از انجام ماموریتی تجاری در حلب، در ۱۶۶۰ در حالی به لندن بازگشت که ثروتی قابل توجه گرد آورده بود؛ پس به کمپانی هند شرقی پیوست. گفته شده است که وی تمام ثروت خود را بر سه کشتی بار کرد؛ اما هیچ یک از آنها در زمان مقرر به مقصد نرسیدند و همین امر او را سخت مایوس کرد. اما در نهایت و پس از یک سفر دریایی دشوار، با لنگر انداختن کشتی‌ها در سواحل بریتانیا، او سخت شادمان شد و عزم خود را جزم کرد تا از آن پس به سوداگرانی که دچار عسرت می‌شوند، کمک کند.
در ۱۶۶۹ خانه اربابی رایکلمارش-ملکی به مساحت یک کیلومتر مربع- را به قیمت ۴۲۰۰ پوند خرید. در ۱۶۸۸ شاه جیمز دوم به وی لقب اشرافی بارونت را اعطا کرد و ویلیام سوم در ۱۶۹۱ او را به عضویت کمیسیون مالیات منصوب کرد. وی از ۱۶۸۵ تا ۱۶۹۸ عضو پارلمان کالچستر بود.
تاسیس کالج موردن
در ۱۵۹۵ تصمیم گرفت تا سرایی برای «تاجران نیازمند و کسانی که دارایی های خود را حسب تصادف یا مخاطرات و حوادث دریانوردی یا به هر دلیل دیگر از دست داده‌اند و بازرگانانی که در راه سوداگری از جان مایه گذاشته‌اند» با هزینه ۱۰هزار پوندی افتتاح کند. این بنا در گوشه شمال شرقی ملک اربابی رایکلمارش ساخته شد. هیات امنای این کالج اعضای کمپانی هندشرقی و کمپانی ترکیه بودند. خالق «رابینسون کروزوئه»، دانیل دفو در اثر خود با نام «سیاحت بریتانیای کبیر» که در ۱۷۲۴ منتشر شد، به این بنا اشاره کرده است:
«این سرا توسط سر جان موردن، یک تاجر لندنی از کمپانی ترکیه ساخته است تا کسانی که سلامت خود را از دست داده‌اند، در آن سکونت کنند. هدف از طراحی آن-آن طور که من از دهان خود موردن یک سال قبل از آغاز ساختش شنیدم- ساختن آپارتمان‌هایی برای اقامت چهل تاجر ورشکسته بوده است. برای هر تاجر در این سرا سالانه ۴۰ پوند همراه با سهمیه ذغال سنگ، پوشاک و خدمتکار و بسیاری وسایل رفاهی دیگر اختصاص یافته است تا آنها در حد ممکن زندگی راحتی داشته باشند و همان‌طور که آبرومند زندگی کرده‌اند به همان سان بمیرند.»
سر جان موردن در ۶ سپتامبر ۱۷۰۸ در لندن درگذشت. کالج مزبور از آن زمان چندین بار توسعه یافته و فعالیت‌های خیریه خود را ادامه داده است.
