اخبار تاريخ و اقتصاد

امروزه پناهندگی به یک بحران جهانی تبدیل شده است که خاورمیانه و آفریقا از جمله نقاط کانونی آن محسوب می‌شوند. از دهه۱۹۵۰، تعداد افرادی که مجبور به ترک خانه خود شده‌اند، به‌طور چشم‌گیری افزایش یافته است؛ از حدود ۲.۱میلیون پناهنده بین‌المللی در سال۱۹۵۱ به ۱۲۳میلیون نفر بی‌خانمان در سال۲۰۲۳. آمار رسمی سالانه که از طرف نهادهایی مانند کمیساریای حقوق بشر سازمان ملل منتشر می‌شود منعکس‌کننده شمار واقعی افراد مجبور به ترک خانه در جهان نیست، بلکه نشانگر تعداد افرادی است که توسط سازمان ملل به‌عنوان مهاجر و پناهنده به رسمیت شناخته شده‌اند. آمار اولیه سال۲۰۲۴ نشان می‌دهد که این رقم ممکن است به ۱۲۵میلیون نفر رسیده باشد. بحران‌های جدید عمده در غزه، سوریه، سودان، فلسطین و اوکراین به افزایش شمار پناهندگان منجر شده است. سازمان ملل متحد برای پناهندگان (UNHCR) در سال۱۹۵۰ تاسیس شد. این سازمان در واقع برای سامان‌دهی وضعیت پناهندگان پس از جنگ جهانی دوم تشکیل شد. از آن زمان، مقیاس و دامنه جغرافیایی فعالیت‌های آن به‌طور قابل توجهی گسترش یافته است

دنیای‌اقتصاد: کتاب «عصر سرمایه‌داری نظارتی: مبارزه برای آینده انسانی در مرز جدید قدرت» نوشته شوشانا زوبوف در سال۲۰۱۹ منتشر شده است و به بررسی توسعه شرکت‌های دیجیتالی مانند گوگل و آمازون می‌پردازد. زوبوف در این کتاب استدلال می‌کند که مدل‌های کسب‌وکار این شرکت‌ها نمایانگر یک شکل جدید از انباشت سرمایه‌داری هستند که او آن را «سرمایه‌داری نظارتی» می‌نامد. درحالی‌که سرمایه‌داری صنعتی با پیامدهای ویرانگر، طبیعت را مورد بهره‌برداری و کنترل قرار داد، سرمایه‌داری نظارتی به بهره‌برداری و کنترل طبیعت انسانی با یک نظم توتالیتر به‌عنوان نقطه پایانی توسعه می‌پردازد.