همه‌گیری چه تاثیری بر پراکندگی مراکز فناوری در آمریکا داشته است؟
تغییر جغرافیای اقتصاد تکنولوژی در پساکرونا
حتی زمانی که روند تحولات جغرافیای آمریکا به دنبال همه‌گیری کووید-19 سرعت گرفته است، تغییر چشم‌انداز نوآوری این کشور ظریف‌‌تر و پیچیده‌تر از چیزی هستند که بسیاری از رسانه‌ها سعی دارند نشان بدهند. در حالی که پراکندگی‌هایی وجود دارد، اما جغرافیای اقتصاد هایتک همچنان متمرکز و مستحکم است؛ به خصوص وقتی بحث سرمایه‌گذاری خطرپذیر به میان می‌آید، تنها چند منطقه شهری هستند که همچنان به عنوان مراکز تکنولوژی مسلط و غالب باقی مانده‌اند. همزمان بسیاری از شهرها در سراسر آمریکا شاهد رشد سرمایه‌گذاری و استخدام در صنعت تکنولوژی هستند. در حالی که سرمایه‌گذاری در صنعت تکنولوژی آمریکا در طول چند سال اخیر افزایش پیدا کرده است، بیشتر مناطق شهری این کشور از وجود اکوسیستم‌های استارت‌آپی قوی‌تر و رشد اشتغال، سود می‌برند.
سرمایه‌گذاری خطرپذیر
برای آنکه به تصویر واضح‌تری از آنچه در حال وقوع است، برسیم، اطلاعات به دست آمده از بررسی دانشگاه تورنتو درباره جغرافیای سرمایه‌گذاری خطرپذیر، کمک‌کننده هستند. سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر انجام شده در استارت‌آپ‌ها، نشانه خوبی از ارزش دلاری واقعی و تجاری سرمایه‌گذاری در کسب‌وکارهای جدیدی هستند که تکنولوژی‌ها و محصولات جدید را خلق می‌کنند. بررسی‌های انجام شده توسط شرکت Pitchbook - که در زمینه بازار سرمایه شرکت‌های خصوصی فعال در حوزه تکنولوژی کار می‌کند- نشان می‌دهد که توزیع سرمایه‌گذاری خطرپذیر در استارت‌آپ‌های هایتک در سراسر مناطق شهری آمریکا در فاصله سال‌های 2012 تا 2021 تغییر کرده است و این روند تغییر در دوره همه‌گیری کووید-19 یعنی از سال 2019 تا 2021 شدت بیشتری پیدا کرده. شهرهای برتر و محبوب برای این سرمایه‌گذاری‌ها، کمترین روند تغییر را تجربه کرده‌اند. با این همه 20 شهر آمریکا، 90 درصد از کل سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر انجام شده در حوزه تکنولوژی این کشور را در اختیار دارند.
منطقه خلیج سانفرانسیسکو همچنان رهبری بی‌چون و چرای جریان سرمایه‌گذاری خطرپذیر را در اختیار دارد. دو شهر واقع در این منطقه یعنی سانفرانسیسکو و سن‌خوزه بیش از 120 میلیارد دلار سرمایه خطرپذیر در سال 2021 جذب کرده‌اند که این میزان بیش از یک‌سوم یا 36 درصد از کل سرمایه‌گذاری خطرپذیر انجام شده در آمریکا است. منطقه شهری سانفرانسیسکو به تنهایی بیش از 90 میلیون سرمایه خطرپذیر جذب کرده که برابر حدود 20 هزار دلار به ازای هر شهروند است. این میزان تقریبا سه برابر بیشتر از سهم هر شهروند بوستون، 10 برابر بیشتر از سهم هر شهروند آستین و 20 برابر بیشتر از شهروندان میامی یا نیویورک از سرمایه‌گذاری خطرپذیر است. در حالی که هزینه بالای مسکن، دورکاری و رشد صنعت تکنولوژی در بیشتر شهرهای ارزان‌قیمت، توانایی شهرهای منطقه خلیج برای جذب و حفظ استعدادها و شرکت‌ها را تحت تاثیر قرار داده است، احتمال کمی وجود دارد که این منطقه تا مدت‌ها حاکمیت و محبوبیت خودش برای استارت‌آپ‌ها را از دست بدهد.
نیویورک هم با بیش از 50 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خطرپذیر و سهم حدود 16 درصدی سرمایه‌گذاری خطرپذیر از مجموع کل سرمایه‌گذاری‌های انجام شده در این شهر، شرایط نسبتا مشابهی دارد. در واقع نیویورک در مواجهه با تمام مباحث مطرح‌شده درباره ظهور مراکز جدید استارت‌آپی در فاصله سال‌های 2012 تا 2021، شاهد بیشترین رشد سرمایه‌گذاری خطرپذیر نسبت به تمام شهرهای دیگر آمریکا بوده است؛ رشدی برابر 7 درصد. در سال 2021 نیویورک و منطقه شهری بزرگ‌تر کریدور شمال‌شرقی - که از بوستون تا واشنگتن امتداد دارد- در مجموع بیش از 100 میلیارد دلار سرمایه خطرپذیر جذب کرده‌اند که چیزی در حدود 30 درصد از کل سرمایه‌گذاری خطرپذیر انجام شده در آمریکا و البته به اندازه 85 درصد از سرمایه‌گذاری خطرپذیر انجام شده در منطقه خلیج بوده است.
این اعداد و ارقام چندان عجیب نیستند. حتی وقتی دورکاری به دفاتر کاری منهتن هم می‌رسد، نیویورک همچنان مهم‌ترین شهر جهان از نظر تعداد بالای نیروهای جوان، مستعد و تحصیل‌کرده است. دسترسی به نیروهای با استعداد جوان، دلیل تاسیس شرکت‌های تکنولوژی بزرگی مانند گوگل و آمازون است که در حال گسترش ردپای‌شان در این شهر هستند. بعد از منطقه کریدور شمال‌شرقی و منطقه خلیج، دو شهر لس‌آنجلس و سن‌دیگو روی هم رفته 34 میلیارد دلار سرمایه خطرپذیر یا حدود 10 درصد از کل سرمایه‌گذاری خطرپذیر انجام شده در آمریکا را به خودشان اختصاص داده‌اند. در نهایت سه منطقه شهری خلیج، کریدور شمال‌شرقی و کالیفرنیای جنوبی، چیزی در حدود 80 درصد از کل سرمایه‌گذاری خطرپذیر انجام شده در ایالات متحده آمریکا را در اختیار دارند.
استخدام در صنعت تکنولوژی
سرمایه‌گذاری خطرپذیر در استارت‌آپ‌های «هایتک»، تنها یکی از معیارهای بررسی جغرافیای تکنولوژی در آمریکاست. برای کارمندان صنعت تکنولوژی استفاده از مزایای دورکاری و همچنین برای شرکت‌ها، سازمان‌ها و کارخانه‌های فعال در این صنعت، تجزیه دفاتر کاری‌شان، بسیار ساده‌تر از ایجاد مراکز تازه نوآوری است. تحقیقاتی که اخیرا در اندیشکده بروکینگز و با بررسی اطلاعات مربوط به مشاغل صنعت تکنولوژی انجام شده است، نشان می‌دهد که میزان اشتغال در این صنعت در حال افزایش و البته گسترش به مناطق جغرافیایی دیگر است. این مطالعه جغرافیای استخدام در حوزه هایتک را در شش بخش کلیدی شامل پردازنده‌های نیمه‌رسانا، تجهیزات کامپیوتری، طراحی کامپیوتری، نرم‌افزار، پردازش اطلاعات و خدمات داده، در سراسر صد شهر بزرگ آمریکا و در فاصله سال‌های 2015 تا 2019، مورد بررسی قرار داده است. این بررسی تاکید می‌کند اشتغال در صنعت تکنولوژی نه به تمرکز و تراکم سرمایه‌گذاری خطرپذیر در این صنعت، اما به طرز قابل‌توجهی متمرکز است. تنها هفت شهر ساحلی شامل سانفرانسیسکو، سن‌خوزه، لس‌آنجلس، سیاتل، نیویورک، بوستون و واشنگتن دی‌سی، چیزی در حدود 40 درصد از فرصت‌های شغلی تکنولوژی این کشور را در سال 2019 در اختیار داشته و 47 درصد از رشد اشتغال در صنعت تکنولوژی در فاصله سال‌های 2015 تا 2019 را به خودشان اختصاص داده‌اند. منطقه خلیج سانفرانسیسکو به تنهایی تقریبا 20 درصد از مشاغل جدید حوزه تکنولوژی را در این بازه زمانی در اختیار داشته است.
تحلیل موسسه بروکینگز شواهدی از پراکندگی جغرافیایی استخدام در صنعت تکنولوژی را نشان می‌دهد. حتی پیش از همه‌گیری کووید-19، 9 شهر آتلانتا، دالاس، دنور، میامی، اورلاندو، سن‌دیگو، کانزاس سیتی، سنت لوئیس و سالت لیک‌سیتی، شاهد رشد سهم‌شان در استخدام صنعت تکنولوژی آمریکا بوده‌اند. رشد چشمگیر صنعت تکنولوژی آمریکا در سال 2020 باعث شد اشتغال در این صنعت در بیش از 35 شهر آمریکا افزایش پیدا کند. اطلاعات جدید در این زمینه نشان می‌دهد که این همه‌گیری، پراکندگی جغرافیایی اشتغال در صنعت تکنولوژی آمریکا را بیشتر کرده است. مراکز نوظهور تکنولوژی از جمله آستین، میامی، دنور، فونیکس و هیوستون شاهد رشد چشمگیر سهم خودشان از مشاغل تکنولوژی آمریکا بوده‌اند، در حالی که پنج مرکز تکنولوژی بزرگ سانفرانسیسکو، سن‌خوزه، بوستون، نیویورک و واشنگتن دی‌سی کاهشی نسبی را در این زمینه تجربه کرده‌اند.
