پرداخت در وقت اضافه

  کسب سود یا عایدی در بازار سرمایه معمولا به دو روش صورت می‌گیرد؛ روش اول کسب بازده از نوسانات قیمت سهام در بازار که به سود سرمایه‌ای معروف است و روش دوم نیز دریافت سود نقدی است. به همین دلیل اصولا مبحث مجامع از آن جهت اهمیت دارد که کسب منفعت برای خیلی از سهامداران از طریق تقسیم سود خواهد بود. بنابراین یکی از بحث برانگیزترین مباحث در مجامع شرکت‌ها موضوع تقسیم سود بوده که دلیل آن هم تضاد بین خواسته سهامداران و مدیران شرکت است. سهامدار به دلایل مختلف خواستار تقسیم سود حداکثری در زمان کوتاه است و از طرفی مدیران شرکت با توجه به شرایط اقتصادی کشور و نیاز مبرم به حفظ نقدینگی در شرکت خواستار تقسیم سود کمتر هستند.

 بعد از این مساله، موضوع دیگری که موجب اعتراض سهامداران است، نحوه تقسیم سود و زمان‌بندی تقسیم سود توسط شرکت خواهد بود. معضلی که به‌‌رغم وعده‌های بسیار، تاکنون برای آن اقدام عملی و قابل قبولی انجام نشده است. همان‌طور که می‌دانیم در شرایطی که برخلاف سایر کشورها تامین منابع مالی در کشور هزینه‌های بالایی دارد، تلاش مدیران شرکت در جهت حفظ منابع مالی و نقدینگی در شرکت کاملا معقول و بجا خواهد بود. پس بهترین کار توافق سهامداران با مدیریت شرکت بر تعیین یک راه میانه است که شرکت بتواند استفاده حداکثری از منابع داشته باشد و سهامدار نیز به بخشی از عایدی سرمایه خود برسد. مدیران شرکت‌های بورس باید به این نکته توجه کنند که پس از تصویب هر تصمیمی در مجمع شرکت هرگونه عدم ایفای تعهد ناشر در بازار سرمایه منجر به سلب اعتماد سهامدار شده و تاخیر در پرداخت سود نیز از این قاعده مستثنی نیست. رکن اعتماد در بازار سرمایه پایه و اساس هر تصمیمی خواهد بود که با خدشه دار شدن آن به هر دلیلی همه ذی‌نفعان بازار سرمایه، اعم از ناشران، سهامداران و سرمایه گذاران ضرر خواهند کرد.

 متاسفانه ما امروزه شاهد این هستیم که مدیران و ناشران به راحتی از تقسیم سود در بازه قانونی سرباز می‌زنند. در صورتی که این تخلفات در کشورهای دیگر جرایم سنگین  نقدی و حبس را برای مدیران شرکت در پی دارد، اما خلأ قانونی و نقص قوانین در کشور ما زمینه سوءاستفاده مدیران را فراهم می‌کند.بنا براین لازم است ارکان بازار سرمایه با همکاری ناشران هرچه سریع‌تر به آماده‌سازی بسترهای لازم سخت‌افزاری و نرم‌افزاری برای رفع موانع موجود بپردازند.

اخبار مرتبط