بازارسازی در محصولات کشاورزی
بخش کشاورزی از دیرباز در معرض نااطمینانیهای مختلفی بوده است که نمود آن را در اختراعات بشر میتوان یافت؛ از سد و سیلو و آسیاب گرفته تا پهپادهای آفتیاب امروزی، همه و همه برای این ساخته شدهاند که بتوانند امنیت غذایی را تاحد امکان افزایش دهند.
اما در عصر جدید و پس از انقلاب صنعتی، شاید مهمترین ابزار کنترل ریسک را باید «مکانیزم بازار» بدانیم؛ مکانیزمی که درصورت عملکرد صحیح، بهترین سیگنالدهنده به تولیدکننده و مصرفکننده است. این درحالی است که در سال ۱۳۹۷، ساختار بازار محصولات کشاورزی در ایران هنوز به شکل سنتی بوده و از بسیاری ابزارهای تقویت بنیان بازار در آن استفاده نمیشود. تجربه کشورهای موفق در حوزه کشاورزی نشان میدهد که هیچکدام به صِرف مدیریت بخش دولتی نتوانستهاند خود را به نقطه دارای مزیت تولید برسانند.
شاید بخش کشاورزی به نوعی انعکاس نگاه مسوولانی باشد که هنوز هم در مقابل منطق بازار مقاومت میکنند. نقل قول معروفی از میلتون فریدمن، برنده نوبل اقتصاد وجود دارد که میگوید: «اصلیترین دلیل مخالفت با اقتصاد بازار آزاد، باور نداشتن به خود ایده آزادی است.»
امیر جهانی
ارسال نظر