تدابیر ضروری
دایموند استاد تجارت دانشگاه شیکاگو و دیبویگ استاد دانشگاه واشنگتن است. کمیته نوبل اعلام کرد، تحقیقات این سه نفر در اوایل دهه ۱۹۸۰ سبب ارتقای درک ما از نقش بانک‌ها در اقتصاد، به‌ویژه طی دوره بحران‌های مالی شده و به ما نشان داد که چرا ضروری است از ورشکستگی بانک‌ها جلوگیری شود. طی بحران مالی جهانی در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ و نیز در دوره همه‌گیری کرونا نتیجه این تحقیقات اثر مثبت و بزرگی بر سیاستگذاری‌‌‌ها و بهبود شرایط داشت.
تحلیل برنانکی از رکود بزرگ دهه ۱۹۳۰ نشان داد که چطور و چرا بحران‌های بانکی علت مهم طولانی و شدید بودن بحران اقتصادی است. از سوی دیگر، در تحقیقات دایموند و دیبویگ به اهمیت نقش بانک‌ها در سازگار کردن خواست سپرده‌گذاران و سرمایه‌گذاران توجه شده است. سپرده‌گذاران مایلند هر زمان که اراده کردند به پولشان دسترسی داشته باشند، در حالی که اقتصاد به سرمایه‌گذاری بلندمدت نیازمند است. بانک‌ها این دو تمایل متضاد را با هم سازگار می‌کنند و این کار بسیار مهم و حساس است. همچنین دولتها می‌توانند با بیمه کردن سپرده‌ها و بازی کردن نقش ناجی نهایی از ورشکستگی بانک‌ها جلوگیری کنند و به سرمایه‌گذاران اطمینان دهند که شرایط از کنترل خارج نخواهد شد. این دو موضوع که بیان شد، بسیار مهم هستند و به اقتصاد کمک می‌کنند تا کارکرد مطلوبی داشته باشد.
آکادمی سلطنتی علوم سوئد این سه نفر را از بین فهرستی از نامزدها که از سوی کمیته علوم اقتصادی جایزه نوبل پیشنهاد شده بود، انتخاب کرد. پس از اعلام اسامی این سه نفر، از دایموند در کنفرانس خبری سوال شد که با توجه به شرایط کنونی اقتصاد جهان، یعنی نرخ‌های بالای تورم و رشد سریع نرخ‌های بهره، هشداری برای بانک‌ها، نهادها و دولتها دارید؟ او گفت: «بحران‌های مالی آنگونه که من و دیبویگ به آنها فکر می‌کنیم، هنگامی که مردم به ثبات سیستم شک می‌کنند، شروع به وخیم شدن می‌کنند. دیدگاه سرمایه‌گذاران درباره سوددهی و ثبات بانک‌ها بسیار مهم است. بنابراین در دوران‌هایی که اتفاقات غیرمنتظره رخ می‌دهد، مثل حالا که نرخ‌های بهره در سراسر جهان در حال بالا رفتن است، هراس در سیستم پدید می‌آید. بهترین پیشنهاد این است که تدابیری برای حفظ سلامت سیستم بانکی اتخاذ و ترتیبی داده شود تا دیدگاه‌ها درباره وضعیت ثبات و سودهای سیستم بانکی مثبت باقی بماند.»
