کف نشینی بورس

به گزار ش خبرنگار گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد، با وجود آنکه رشد قیمت دلار در سال­‌های گذشته، زمینه را برای یک بازدهی فراتر از دلار برای بورس فراهم می­‌آورد، اما اکنون به نظر می‌رسد بورس تهران نمی‌تواند ارزش دارایی سبدهای بورسی را به شکل دلاری رشد دهد. 

یکی از دلایل اصلی این موضوع، وابستگی قیمت خوراک و هزینه شرکت­‌های بورسی به قیمت دلار بوده و این درحالی است که در گذشته نه ­چندان دور، خوراک یارانه‌­ای از سوی دولت برای صنایع تامین می‌­شد. 

همچنین  کاهش شدید قیمت­‌های جهانی به خصوص فولاد و نفت که تاثیر قابل توجهی در نیمی از صنایع بازار دارند، موجب عدم رشد درآمد شرکت‌­ها مطابق با رشد دلار خواهد بود. 

از این­ رو، با وجود آن که رشد قیمت دلار، موجب خوش­‌بینی سرمایه­‌گذاران نسبت به سودآوری شرکت‌­ها می‌­گردد، اما در واقعیت افزایش قابل توجهی در زمینه سودآوری نصیب شرکت‌­ها نمی‌شود.

از سوی دیگر، p/e بازار برای عبور از مرز ۸ واحد مقاومت نشان می‌دهد و با عدم کاهش نرخ بهره در واقعیت و رشد نرخ بهره مؤثر اوراق درآمد ثابت، احتمال آن وجود دارد که این نسبت در محدوده­ زیر ۸ واحد قرار گیرد؛ از این­ رو اهرمی برای رشد ارزش بازار، مضاعف بر افزایش قیمت دلار، وجود ندارد. 

این در حالی است که سایر کلاس‌­های دارایی نظیر سکه و طلا، پتانسیل رشد قیمت­‌های جهانی طلا را لحاظ می­‌کنند. همچنین امنیت بالای طلا در شرایط تورمی می‌­تواند بازدهی مضاعف بر دلار را به همراه داشته باشد.

مطابق با یک روند ۵ساله، میانگین ارزش دلاری بازار سهام، حدود ۱۷۰میلیارد دلار است که به نظر می‌رسد با متغیرها و ریسک­‌هایی که برای بازار سهام وجود دارد، ارزش دلاری بازار نمی‌­تواند از این مرز عبور کند. 

از این­ رو نمی‌­توان انتظار داشت در بلندمدت، بازدهی­ بالایی نصیب سرمایه‌­گذاران شود. 

در عین حال، اگر p/e بازار هم توانایی عبور از ۸واحد را نداشته باشد، احتمالا ارزش دلاری بدون تغییر در محدوده‌­های فعلی ثابت باقی خواهد ماند. با این حال، سطح ارزش بازار آن­قدر پایین است که مطابق با روند بازدهی اسفندماه در ۱۶سال اخیر بورس نیز می‌­تواند به تعادل برسد و معاملات بهتری را نسبت به بهمن­‌ماه تجربه کند.//