«واکاوی اقتصاد»؛ تحلیلگران تجارت فردا چه می گویند؟
دنیای هراس‌انگیز بدون ماهی
به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ هر چقدر هم که ترسناک به نظر برسد، اقیانوس‌هایی که می‌شناسیم ممکن است در قرن‌های آینده دیگر وجود نداشته باشند. اگر موجودات دریایی نتوانند به اندازه کافی سریع تکامل یابند تا خود را با شرایط متغیر اقیانوس تطبیق دهند، ممکن است بسیاری از آنها، اگر نه همه، منقرض شوند.
با این حساب،«دنیای بدون ماهی چگونه خواهد بود؟»این پرسشی است که جوابش را در کتاب World Without Fish خواهید یافت!
یک روایت داستانی منحصربه‌فرد برای بچه‌ها، از آنچه بر اقیانوس‌های جهان می‌گذرد و اینکه آنها چه کاری می‌توانند در مورد آن انجام دهند.
«دنیای بدون ماهی» که به قلم یک داستان‌نویس چیره‌دست نوشته شده است، همه نقاط را به یکدیگر متصل می‌کند: زیست‌شناسی، اقتصاد، تکامل، سیاست، آب‌وهوا، تاریخ، فرهنگ، غذا و تغذیه. به روشی که بچه‌ها واقعاً می‌توانند آن را درک کنند.
این کتاب توضیح می‌دهد که چگونه ماهی‌هایی که معمولاً می‌خوریم، از جمله ماهی تون، سالمون، ماهی کاد، اره‌ماهی و ... می‌توانند ظرف ۵۰ سال ناپدید شوند.
کتاب در ادامه، پویایی رفت و برگشت ماهیگیران را توصیف می‌کند، که محیط‌بانان اصلی هستند، و دانشمندانی که در سال‌های نه چندان دور ماهی را منبعی بی‌پایان می‌دانستند.
این کتاب همچنین توضیح می‌دهد که چرا پرورش ماهی راه‌حل نیست، چرا ماهیگیری پایدار است و چگونه می‌توان به بازگشت اقیانوس‌ها به تعادل اکولوژیک طبیعی‌شان کمک کرد.
در مجموع، اجماع علمی کلی بر این است که آلودگی و صید بی‌رویه در حال حاضر دو عامل اصلی نابودی حیات دریایی هستند.
دنیای بدون ماهی چشم‌اندازی ترسناک است. بدون ماهی‌ها زندگی همان‌طور که می‌دانیم امکان‌پذیر نخواهد بود.
اقیانوس دیگر قادر نخواهد بود بسیاری از عملکردهای اساسی خود را انجام دهد که این امر، سبب پایین آمدن کیفیت زندگی می‌شود. مردم با از دست دادن یکی از منابع اصلی غذایی خود گرسنگی خواهند کشید.
بر اساس یک مطالعه جدید که وضعیت خطر انقراض گونه‌های در معرض خطر IUCN را دوباره ارزیابی می‌کند، بیش از یک‌سوم کوسه‌ها، سفره‌ماهی‌ها و صدف‌ها، به دلیل صید بی‌رویه در معرض خطر انقراض هستند.
اگر این رونددر درازمدت ادامه یابد، تنها در چند دهه، غذاهای دریایی کمی برای برداشت پایدار وجود خواهد داشت یا اصلاً وجود نخواهد داشت.
ماهی جزء مهمی از رژیم غذایی انسان است. تقریباً تمام ماهی‌های آب شیرین و دریایی خوراکی هستند و از زمان‌های بسیار قدیم منبع مهمی از پروتئین، چربی و ویتامین‌های A و D بوده‌اند.
سازمان خواربار و کشاورزی اعلام کرده است که نرخ رشد مصرف ماهی به زودی از جمعیت جهان فراتر خواهد رفت. برای پاسخگویی به تقاضای روبه‌رشد، صنعت جهانی و دولت‌های محلی در تلاش هستند تا صادرات را تقویت کنند تا محصولات را سریع‌تر به بازار عرضه کنند.بزرگ‌ترین بازار ماهی، آسیا و اقیانوسیه است. مدت‌ها است که کشورهای آسیا و اقیانوسیه مانند چین و هند بر بازار غذاهای دریایی چه از نظر مصرف و چه از نظر تولید ماهی، تسلط دارند.
برای برخی، ماهی یک وعده غذایی فانتزی است. برای دیگران، برای بقا ضروری است. در کشورهایی مانند بنگلادش، کامبوج، گامبیا، غنا، اندونزی، سیرالئون و در کشورهای جزیره‌ای کوچک، ماهی مهم‌ترین منبع پروتئین است.
ماهی به عنوان یکی از پرمعامله‌ترین کالاهای غذایی رتبه‌بندی می‌شود و سوخت صنعت جهانی ۳۶۲ میلیارددلاری را تامین می‌کند. میلیون‌ها نفر در جوامع ساحلی و عمدتاً در حال توسعه برای امرار معاش خود به صنعت ماهیگیری وابسته هستند و نیمی از جمعیت جهان به ماهی به عنوان منبع اصلی پروتئین متکی هستند. وقتی ماهی‌ها ناپدید شوند، مشاغل و اقتصادهای ساحلی نیز ناپدید می‌شوند.
منبع: تجارت فردا، شماره ۵۸۱.
