آینده مبهم دستمزد در حال توسعه‌ها
برای دریافت وضعیت کار و دستمزد در کشورهای در حال توسعه ابتدا به این موضوع می‌پردازیم که آیا رشد اشتغال در بحران به سر می‌برد؟ رشد اشتغال برای گسترش مزایای رشد اقتصادی به‌طور گسترده و کاهش فقر جهانی، فاکتور حیاتی است. با این حال، اقتصادهای نوظهور برای تولید شغل، با چالش‌های معاصری در روش‌های سنتی خود مواجه هستند: اتوماسیون، دیجیتالی کردن و فناوری‌های صرفه‌جویی در کار. بانک جهانی برآورد کرده است که ۸/ ۱ میلیارد شغل یا دو سوم از نیروی کار فعلی کشورهای در حال توسعه، از اتوماسیون برآمده از فناوری‌های روز، تحت‌تاثیر قرار می‌گیرند. پیشرفت‌های متمرکز در اتوماسیون صنعتی و فناوری‌های صرفه‌جویی در کار، می‌تواند این روند را در آینده بدتر نیز کند.
یک محقق، نرخ رشد اشتغال و بهره‌وری را در ۳۵ کشور بین سال‌های ۱۹۶۱ تا ۲۰۰۸ بررسی کرده و دریافته است که افزایش نرخ رشد بهره‌وری با کاهش رشد اشتغال همراه است و این الگو در طول زمان تقویت شده است. در دهه ۱۹۶۰، یک درصد رشد در نرخ بهره‌وری، نرخ رشد اشتغال را حدودا ۰۷/ ۰ درصد کاهش می‌داد. اما در دهه ۲۰۰۰، همان یک درصد افزایش در نرخ رشد بهره‌وری، رشد اشتغال را به میزان ۵۴/ ۰ درصد کاهش داده است.
چند توضیح احتمالی برای این پدیده وجود دارد: توضیح اول این است که افزایش بهره‌وری در طول زمان باعث کاهش کشش اشتغال می‌شود؛ توضیح دوم این است که ممکن است با افزایش بهره‌وری نسبت کار دستمزد افزایش یابد و به همین دلیل، رشد اشتغال با کندی مواجه شود؛ توضیح سومی که می‌توان برای این پدیده قائل شد، به این ترتیب است که افزایش دستمزد واقعی، کمک‌های اجتماعی کارفرمایان یا تقویت نهاده‌های کار، افزایش هزینه‌های کار واحد و تعدیل اشتغال را پدید می‌آورد.
ارسال نظر