نقش خیران در کانادا
اکثر کانادایی‌های شاغل، پوشش مراقبت سلامت را به‌عنوان یک مزیت اشتغال دریافت می‌کنند. نظام سلامت کانادا، شبکه‌ای از طرح‌های بیمه سلامت اجتماعی است و عموما به‌واسطه دولت مرکزی تامین مالی می‌شود. منابع اصلی مراقبت سلامت در کانادا را می‌توان به ۳ دسته «مالیات‌ها»، «پرداختی بیماران» و «موسسات خیریه» تقسیم کرد. مالیات‌ها منبع اصلی مالی مراقبت سلامت است که از سوی دولت‌های فدرال، نواحی و ایالت‌ها اخذ می‌شوند. بخش دوم منابع سلامت از بیماران به‌صورت انفرادی به شکل پرداخت‌هایی از جیب (OPP) یا بیمه درمان خصوصی (PHI) تامین می‌شود. مبلغ تخصیص داده‌شده به ارائه‌کنندگان و موسسات سلامت، در درجه نخست توسط دولت‌ها برای دسته‌ای از کالاها و خدمات سلامتی که از سوی دولت‌ها به‌صورت یارانه فراهم می‌شوند و در مرحله بعد توسط مصرف‌کنندگان و بیماران به‌صورت انفرادی بابت خدمات و کالاهای سلامتی که در بخش خصوصی هستند، فراهم می‌شود. موسسات خیریه نیز سومین گروه بوده که در تامین منابع بخش سلامت به ویژه برای بخش آسیب‌پذیر جامعه و بیماران خاص نقش می‌آفرینند. تقریبا ۷۰ درصد کل هزینه‌های سلامت از اعمال مالیات از سوی دولت‌های فدرال، نواحی و ایالت‌ها تامین می‌شود. پرداخت در بخش خصوصی به دو بخش پرداخت‌های از جیب حدود ۱۵ درصد، بیمه سلامت خصوصی حدود ۱۲ درصد و ۳ درصد باقیمانده از برخی منابع ناهمگون، از قبیل صندوق‌های بیمه‌اجتماعی و اهدایی‌های موسسه خیریه تامین می‌شود. بنابراین اگر چه نقش مالیات‌ها در تامین بودجه بخش سلامت قابل‌توجه است، اما سهم ۳ درصدی بخش خیریه باعث شده تا سهم زیادی از هزینه بیماری‌های خاص و اقشار آسیب‌پذیر پرداخت شود.
ارسال نظر