توسعه در سن پیری نمیمیرد
اما خبر خوب برای اقتصاد آمریکا و خبر بد برای مخالفان دونالد ترامپ این است که این ایده که توسعه اقتصادی نوعی طول عمر طبیعی دارد و در سن پیری میمیرد، نه پشتوانه تجربی دارد و نه پشتوانه تئوری. تاریخ نشان میدهد که طول مدت رشدها در آمریکا از زمان پایان جنگ جهانی دوم بین ۱۲ ماه تا ۱۲۰ ماه متفاوت بوده است. علاوهبر این، میتوان استدلال کرد که دوره ۱۸ ساله از ۱۹۸۲ تا ۲۰۰۰ واقعا یک ترقی اقتصادی مداوم بود که تنها اندکی با افزایش قیمت نفت در اثر حمله عراق به کویت، دچار وقفه شد. نمونههای روشنتری از اقتصادهای توسعهیافته وجود دارد که بسیار طولانیتر از رکورد ۱۰ ساله آمریکا (که اکنون از آن سبقت گرفته)، از رکود اقتصادی به سلامت جستهاند. استرالیا اکنون در بیست و هشتمین سال بدون رکود به سر میبرد و بریتانیا ۱۷ سال رشد بیوقفه از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۸ را تجربه کردهاست. از زمان مطرح شدن سیاستهای مدیریت تقاضای فعال در دهه ۱۹۴۰، شرایط نرمال هر اقتصاد بازار مدیریتشده، تداوم توسعه در اطراف نرخ رشد میانگین (حدود ۲ درصد در آمریکا) است. در دوره پس از جنگ، رکود اقتصادی بهطور کلی از سه دلیل ناشی میشود؛ فشار تورمی، برخی از انواع بحرانهای مالی یا یک شوک عظیم خارجی که باعث افزایش شدید قیمت انرژی میشود. تا زمانی که یکی از این رویدادها رخ ندهد، میتوانیم مطمئن باشیم که توسعه آمریکا تنها بهدلیل عمر بالا از بین نمیرود.
ارسال نظر