جانسون و هانت نامزدهای پست نخستوزیری بریتانیا چه در سر دارند؟
خوب، بد، زشت محافظهکاران
بوریس جانسون، وزیر خارجه پیشین بریتانیا و جرمی هانت که پس از استعفای جانسون سکاندار وزارت خارجه این کشور در دولت «ترزا می» شد، در نهایت توانستند پس از کشوقوسهای فراوان و از میان نامزدهای متعدد برای تصدی کرسی ساختمان شماره ۱۰، اعتماد اعضای حزب محافظهکار انگلیس را جلب کنند و رهسپار دور نهایی انتخابات شوند تا از میان بوریس جانسون جنجالی با موهای طلایی و جرمی هانت اتوکشیده، نخستوزیر آتی بریتانیا انتخاب و راهی خیابان داونینگ شود. اما هنوز شیب تند مسیر خیابان داونینگ هموار نشده است چراکه این دو سیاستمدار باسابقه هریک وظیفه خطیری درمتقاعد ساختن ۱۶۰ هزار نماینده حزب محافظهکار خواهند داشت. تنها ساعاتی پس از آنکه ترزا می، نخستوزیر کنونی بریتانیا در سخنانی دراماتیک و با گونههای خیس از استعفای خود خبر داد، گمانهزنیها در مورد نخستوزیر آتی بریتانیا نقل محافل سیاسی و حزبی این کشور شد. اما نام بوریس جانسون که از حامیان دو آتشه خروج بدون توافق از اتحادیه- معروف به برگزیت سخت- است، از همان ابتدا بهعنوان گزینه جدی جایگزینی می مطرح شد. گذشت زمان نیز بر این گمانهزنی مهر تایید زد و او به همراه جرمی هانت بهعنوان نامزد نهایی حزب راستگرا برای تصدی کرسی نخستوزیری مطرح شد.
تاکنون نظرسنجیها خبر از پیشتازی جانسون در این رقابت میدهند و مفسران سپهر سیاسی بریتانیا نیز وی را بخت نخست در این دوئل میدانند. اما جرمی هانت نیز سیاستمداری باسابقه و ذینفوذ بوده که کمتر از جانسون در طول حیات سیاسیاش درگیر جنجالهای رسانهای شده است.او همچنین از حمایت حزب مخالف و رسانههای معتدلتر انگلیسی نیز برخوردار است اما به دلیل آنکه نخستوزیر آتی باید با رای محافظهکاران انتخاب شود، این دسته از حمایتها در عمل کارآیی چندانی برای هانت ندارد. اگرچه هر دو نامزد از منظر خطمشی سیاسی شباهتهای فراوانی به یکدیگر دارند اما بر سر موضوع حساس و بحرانی این روزهای بریتانیا-برگزیت- که تاکنون موجب استعفا و قربانی شدن دو نخستوزیر –دیوید کامرون و ترزا می- شده است، اختلاف نظر اساسی دیده میشود. جانسون پیش از ورود به عرصه سیاست بهعنوان گزارشگر دیلیتلگراف با ایده اروپای متحد سر ناسازگاری داشت. او حتی در مقالات متعددی به مخالفت با تداوم عضویت بریتانیا در اتحادیه اروپا پرداخت. طی سالهای بعد نیز جانسون تمام مدت چه بهعنوان نماینده چند دوره پارلمان و چه در کسوت شهردار هشتساله لندن گهگاه بیزاری خود را از سیاستهای اتحادیه عنوان میکرد.
پس از هدایت سکان دستگاه دیپلماسی بریتانیا در کابینه می در شرایطی که مردم این کشور در رفراندومی به خروج از اتحادیه رای مثبت دادند، از همان ابتدا حامی برگزیت سخت و بدون توافق با اروپا بود. اختلاف وی با می که میکوشید با بروکسل برای خروج به توافق مناسبی برسد تا جایی ادامه یافت که وی درنهایت از سمت خود استعفا کرد. اما در مقابل هانت که ستاره کمفروغی در انتخابات آتی بهنظر میرسد باوجود تمامی نقاط اشتراک سیاسی، اجتماعی و اقتصادی نشان داده خواهان برگزیت سخت نیست. وزیر خارجه کنونی بریتانیا همواره از مدافعان ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا پیش از برگزاری رفراندوم ۲۰۱۶ بود. پس از رای مثبت اکثریت به برگزیت، هانت پیشنهاد کرد که برای تعیین نحوه و شرایط هرگونه توافق خروج با اروپا رفراندوم دیگری نیز برگزار شود. این رجل سیاسی انگلیسی البته در سال ۲۰۱۷ با اشاره به مواضع خصمانه کمیسیون اتحادیهاروپا در مذاکرات با بریتانیا و البته در موضعی که بیشتر به یک ژست سیاسی-رسانهای شباهت داشت، اعلام کرد که تغییر نظر داده و اکنون از برگزیت حمایت میکند. وی در جولای ۲۰۱۸ نیز نسبت به برگزیت سخت (خروج بدون توافق) ابراز نگرانی کرد. او معتقد است که اجرای چنین سناریویی پیامدهای هنگفتی را نظیر چالش اقتصادی و کاهش سطح روابط دیرینه لندن با متحدان اروپایی درپی خواهد داشت. هانت اما اینبار نیز چرخید و در دسامبر ۲۰۱۸ به روزنامه تلگراف گفت که اگرچه حامی توافق خروج ترزا می از اتحادیه اروپا است اما بریتانیا در صورت اجرایی شدن برگزیت سخت نیز شکوفایی خود را ادامه میدهد.
اکنون هریک از این دو فرد خود را بهعنوان قهرمانهایی معرفی میکنند که قادر به حل بحران برگزیت خواهند بود؛ بحرانی سیاسی که پیشتر از این دو نخستوزیر باسابقهتر را قربانی خود کرد. از این رو ضروری به نظر میرسد که مواضع و برنامههای هر نامزد را در مسائل سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بررسی و کنکاش کرد تا تصویر شفافتری از نخستوزیر احتمالی بریتانیا به دست آید؛ فردی که تا کمتر از دو هفته دیگر و در شرایط بحرانی و کمسابقه در بریتانیا جایگزین می میشود؛ با بحرانی به نام برگزیت مواجه است که این روزها در نظام سیاسی رخنه کرده است.ابعاد و گستره این بحران در تاریخ مدرن این کشور امری بیسابقه محسوب میشود. این کشور پس از پایان سدههای میانه تنها دریک مقطع کوتاه و در جریان تقابل پارلمان با سلطنت دچار کشمکشهای سیاسی شد که البته در مقایسه با دیگر نقاط اروپا بهسرعت پایان گرفت و خیلی زود به ثبات سیاسی، اقتصادی و آرامش اجتماعی رسید.
برگزیت
جانسون: در رابطه با چالش برانگیزترین مساله کنونی بریتانیاییها، جانسون وعده خروج از اتحادیه اروپا در ضربالاجل ۳۱ اکتبر ۲۰۱۹ را داده اما همزمان مدعی است که احتمال خروج بدون توافق، یک به یک میلیون است. او همچنین میگویدکه به دنبال مذاکره برای نیل به توافق جدیدی است تا به بزرگترین چالش برگزیت یعنی مرز آزاد با ایرلند- از اعضای اتحادیه- پس از خروج بریتانیا پاسخ مناسبی دهد و رهیافتهای جدیدی را برای آن در نظر بگیرد. او همچنین تاکید کرده است تا زمانی که بریتانیا به توافق مورد نظرش با اتحادیه اروپا دست نیابد غرامت ۳۹ میلیارد پوندی جدایی را به بروکسل پرداخت نخواهد کرد. بنابر برنامههای جانسون اگر طرفها به یک توافق دست نیافتند از اتحادیه اروپا درخواست یک دوره موقت را میکند تا بر سر معاهده آزاد تجاری توافقی حاصل شود. معاهده مزبور بهزعم وی میتواند منجر به معافیتهای بریتانیا از تعرفههای تجاری اروپا شود امادر عین حال اذعان میکند که اجرایی شدن چنین توافقی مستلزم امضای اتحادیه اروپا خواهد بود.
هانت: او نیز به دنبال خروج با توافق از اتحادیه اروپا است اما همزمان تاکید دارد اگر ناگزیر به برگزیت سخت شود این کار را انجام میدهد. هانت برای نیل به این هدف کوشش خواهد کرد تیم مذاکره جدیدی را تشکیل دهد تا یک راهکار جایگزین متفاوت از برنامه می را طرحریزی کنند و ظرف یک ماه تا پایان اوت این طرح را برای مذاکره با رهبران اتحادیه اروپا به بروکسل ببرد. او از سوی دیگر بودجهای را در ماه سپتامبر مختص به برگزیت سخت تنظیم میکند تا در صورت خروج احتمالی بدون توافق آن را اجرایی کند. هانت همچنین متعهد به جبران پیامدهای احتمالی به دلیل تعرفههای تجاری احتمالی بر صنایع شیلات و کشاورزی شده است.
مهاجرت
جانسون: او به دنبال اعمال مقررات سختگیرانهتر شبیه به سیستم مهاجرتی استرالیا است تا بررسیهای ضروری پیرامون پیشنهاد شغلی معتبر و تسلط به زبان انگلیسی مهاجران انجام گیرد. وی برای طرحریزی و پیادهسازی طرح مزبور بنا دارد تا یک کمیته مشاوره مهاجرتی تشکیل دهد. جانسون همچنین تلاش خواهد کرد تا مانع از دریافت کمکهای دولتی توسط مهاجران در بدو ورود آنها به خاک انگلیس شود. او همچنین سقف سالانه پذیرش مهاجر را که ۱۰۰ هزار نفر است، مورد انتقاد قرار داد.
هانت: در سیاستهای مهاجرتی که پس از هجوم آوارگان سوری به قاره سبز کماکان یکی از بحرانهای کشورهای اتحادیه است، عملکرد نرمتری را در پیش میگیرد؛ به نحوی که خواستار افزایش انعطاف در رابطه با پذیرش مهاجران است و البته تاکید میکند که کارگران ماهر باید در اولویت قرار بگیرند. او همچنین از منتقدان سیاست ممانعت از ورود مهاجران متقاضی کار است که بودجهای کمتر از ۳۰ هزار پوند دارند.
مالیات
جانسون: او مصمم است سقف مالیات را از ۵۰ هزار پوند در سال به ۸۰ هزار پوند افزایش دهد. شهردار پیشین لندن همچنین این نکته را مطرح میکند که برنامهای دارد تا کارگران مالیات بر درآمد بپردازند. او همچنین طرحی را برای اعمال مالیات بر اقلام خوراکی ناسالم نظیر شکر مورد استفاده در نوشیدنیها را اجرایی خواهد کرد.
هانت: این نامزد اما در بخش مالیات برنامههای متنوعتری را در سر میپروراند. وی تاکید میکند که با تکیه بر تجارب و دانش گذشته خود بهعنوان یک کارآفرین بر آن است تا بریتانیا را به قطب نوآوری بدل سازد. وی مدعی است که در صورت پیروزی مالیات شرکتها را به ۵/ ۱۲ درصد کاهش خواهد داد. از دیگر طرحهای هانت میتوان به برنامه پرداخت بیمه ملی توسط کارگران اشاره کرد که سالانه و در کمترین حالت بالغبر ۱۲ هزار پوند خواهد بود. وی همچنین سقف مجاز سرمایهگذاری سالانه معاف از مالیات را که یک میلیون پوند است، به پنج میلیون پوند ارتقا میدهد.
سلامت و خدمات اجتماعی
جانسون: دیپلمات پیشین انگلیسی اما از منسوخ کردن لزوم پرداخت برای دسترسی به خدمات سلامت ملی خبر میدهد و قصد دارد آن را برای استفاده عموم مجانی کند. او پیشتر گفته بود پولی که صرف اجرای مقررات اتحادیه اروپا میکنیم میتواند به سرویس سلامت ملی تخصیص یابد. از دیگر برنامههای وی میتوان به طرح افزایش عادلانه دستمزد برای کارگران بخش خدمات عمومی اشاره کرد. جانسون تاکید میکند که دو حزب بریتانیا به توافق رسیدهاند که باید هزینه بیشتری صرف خدمات اجتماعی شود.
هانت: او وعده داده است تا بودجه خدمات اجتماعی را افزایش دهد. وی همچنین بنا دارد تا یک سیستم بیمه اختیاری را به مرحله اجرا بگذارد که مانند دریافت حق بازنشستگی، بودجه لازم برای خدمات در سالهای آینده را برای افراد میسر کند. هانت از عزم خود برای ملزم ساختن تولیدکنندگان اقلام خوراکی ناسالم درجهت کاهش میزان شکر مصرفی میگوید. نامزد نهایی انتخابات نخستوزیری بریتانیا قرار است در تمامی مدارس حمایتهای روانی را بهطور رایگان در دسترس عموم قرار دهد.
آموزش
جانسون: وی در زمینه آموزش میخواهد هزینهها را برای هر دانشآموز مقطع ابتدایی و متوسطه تا پایان سال به حداقل پنج هزار پوند افزایش دهد. همچنین تاکید میکند که باید نرخ سود بر بدهی دانش آموزان و دانشجویان کاهش یابد.
هانت: او وعده پرداخت هزینههای کمک تحصیلی به کارآفرینان جوانی را داده است که تا ۱۰ نفر را به استخدام درآوردهاند. او نیز مانند رقیب خود قصد کاهش نرخ سود بر بدهیهای دانش آموزان را دارد. هانت از برنامه بلندمدت خود برای افزایش بودجه حرفه تدریس خبر داد. او ریشهکن شدن بیسوادی در بریتانیا را از اولویتهای خود میداند.
هم لیبرال؛ هم محافظه کار
الکساندر بوریس جانسون متولد 19 ژوئن 1964، سیاستمدار، روزنامهنگار و مورخ محبوب بریتانیایی است که از سال 2015، بر کرسی پارلمان این کشور از حوزه انتخاباتی رایسلیپ جنوبی تکیه زده و پیش از آن نیز بین سالهای 2001 تا 2008 حوزه هنلی در پارلمان را نمایندگی میکرد. وی همچنین تصدی شهرداری لندن از 2008 تا 2016 را عهدهدار بود. پس از کنارهگیری از شهرداری نیز تا سال ۲۰۱۸، بهعنوان دیپلمات ارشد انگلیسی، سکاندار وزارتخارجه بریتانیا شد. بهعنوان عضوی با سابقه از حزب محافظهکار، از حامیان محافظهکاری پدرسالارانه است و همچنین دل در گرو سیاستهای لیبرالی البته تنها در حوزههای اقتصادی و اجتماعی نیز دارد. وی از والدینی انگلیسی و در خانوادهای که از منظر طبقه اجتماعی متمول بهشمار میآمد، در نیویورک دیده به جهان گشود. سیاستمدار جنجالی این روزهای عرصه سیاسی بریتانیا، تحصیلات مقدماتی و متوسطه خود را در مدرسه اروپایی بروکسل، اشدون و کالج ایتون به اتمام رساند. وی سپس برای گذراندن تحصیلات عالیه در رشته متون کلاسیک رهسپار کالج بالیول-آکسفورد- شد. او اندکی بعد به ریاست اتحادیه آکسفورد نائل شد. وی حرفه روزنامهنگاری را از روزنامه تایمز آغاز کرد؛ اما در ادامه به اتهام جعل نقلقول اخراج شد. جانسون چند ماه بعد در روزنامه دیلی تلگراف بهعنوان گزارشگر مقیم در بروکسل، مقر اتحادیه اروپا فعالیت رسانهای را از سر گرفت و در همین زمان مقالههایی را با مضمون انتقاد از ایده یک اروپای متحد به رشته تحریر در میآورد که موجب افزایش نفوذ احساسات انتقادی از این رویکرد در جناح راست بریتانیا شد. او از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۵ نیز در هفتهنامه «اسپکتیتور» دبیر محتوا بود. پس از آنکه در سال ۲۰۰۱ از حوزه هنلی به عضویت پارلمان بریتانیا درآمد، در دولت سایه محافظهکار که در آن برهه تحت رهبری مایکل هاروارد و دیوید کامرون بود، خدمت کرد. او در این مدت همواره به اصول محافظهکاری انگلیسی وفادار ماند؛ اما در برخی مسائل اجتماعی نظیر حمایت از حقوق دگرباشان جنسی رویکردی لیبرال را در پیش گرفت. سیاستمداری که موهای طلایی او همواره دستاویز طنز رسانههای مختلف بوده است. در سال ۲۰۰۸ و پس از شکست کن لیوینگاستون، نامزد حزب کارگر به شهرداری لندن رسید و از عضویت در پارلمان نیز استعفا کرد. در شهرداری لندن، جانسون استفاده از نوشیدنیهای الکلی را در وسایلنقلیه عمومی ممنوع کرد، بخشهای مالی لندن را مورد حمایت قرار داد و اتوبوسها و خودروهای کابلی را به چرخه حمل و نقل معرفی کرد. در سال ۲۰۱۲ نیز او برای دوره چهار ساله دوم نیز با شکست رقیب قدیمی، بار دیگر بهعنوان شهردار لندن ابقا شد. در سال ۲۰۱۶، بوریس جانسون نقش بسزایی را در کمپین رای به خروج از اتحادیه اروپا ایفا کرد. متعاقبا پس از رای مثبت مردم به رفراندوم برگزیت و سقوط کابینه کامرون، شهردار محبوب لندنیها توسط ترزا می، نخستوزیر بریتانیا بهعنوان وزیر خارجه این کشور انتخاب شد. با این حال اندکی بعد در ژوئن ۲۰۱۸ و در اعتراض به سیاست ناکارآمد ترزا می برای اجرایی ساختن برگزیت از سمت خود استعفا کرد. این روزها نیز نظرسنجیها نشان از پیشتازی بوریس جانسون برای ورود به خانه شماره ۱۰ دارند.
سیاستمدار هزار چهره
جرمی ریچارد هانت متولد نخستین روز نوامبر 1966، سیاستمدار محافظهکار بریتانیایی است که از سال 2018 تا به امروز تصدی وزارت خارجه این کشور را در اختیار دارد. او پیش از این نیز از سال 2005، عضو پارلمان بریتانیا بود. هانت نیز مانند بوریس جانسون، رقیب مقتدر خود برای تکیه بر کرسی نخستوزیری بریتانیا، خطمشی محافظهکاری پدرسالارانه را دنبال کرده است و به لیبرالیسم اقتصادی و اجتماعی نیز تمایل دارد. هانت که پدرش از افسران ارشد نیروی دریایی سلطنتی بود در کنینگتون متولد شد و در رشتههای فلسفه، سیاست و اقتصاد در کالج مگدالن آکسفورد به تحصیل پرداخت. او ابتدا در سال ۲۰۰۵ بهعنوان نماینده مجلس عوام برگزیده شد و سپس با ارتقا به دولت سایه وارد شد تا وزارت معلولان را به دست بگیرد. او در ماههای بعد نیز وزارت فرهنگ، رسانه و ورزش را در اختیار گرفت. هانت در دولت کامرون بهعنوان وزیر فرهنگ فعال بود و در سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲ نیز بر کرسی وزارت المپیک تکیه زد. وی در ادامه حرفه سیاسی خود نیز از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۸ بهعنوان وزیر سلامت و خدمات اجتماعی خدمت کرد. پس از استعفای دیوید کامرون، هانت یک بار دیگر توسط ترزا می، نخستوزیر بریتانیا در سمت وزیر سلامت و خدمات اجتماعی ابقا شد و تاکنون رکورد طولانیترین دوران تصدی وزارت سلامت را در بریتانیا به خود اختصاص داده است. با استعفای بوریس جانسون از کابینه ترزا می، او بهعنوان وزیر خارجه جدید بریتانیا معرفی شد. هانت در سال ۲۰۰۹ یکبار توسط بازپرسان انگلیسی به اتهام نقض مقررات مالی تحت تحقیقات قرار گرفت اما اندکی بعد مشخص شد این اتهام بیاساس بوده و درپی تفسیر نادرست مقررات مزبور مطرح شده بود.او برخلاف بوریس جانسون، از مدافعان ماندن بریتانیا در اتحادیهاروپا پیش از برگزاری رفراندوم ۲۰۱۶ بود. پس از رای مثبت اکثریت به برگزیت، هانت پیشنهاد کرد که برای تعیین نحوه و شرایط هرگونه توافق خروج با اروپا رفراندوم دیگری نیز برگزار شود. این رجل سیاسی انگلیسی البته در سال ۲۰۱۷ با اشاره به مواضع خصمانه کمیسیون اتحادیهاروپا در مذاکرات با بریتانیا، اعلام کرد که تغییر نظر داده و اکنون از برگزیت حمایت میکند. وی در جولای ۲۰۱۸ نیز نسبت به برگزیت سخت ( خروج بدون توافق) ابراز نگرانی کرد. او معتقد است که اجرای چنین سناریویی پیامدهای هنگفتی نظیر چالش اقتصادی و کاهش سطح روابط دیرینه لندن با متحدان اروپایی را درپی خواهد داشت. هانت اما این بار نیز چرخید و در دسامبر ۲۰۱۸ به روزنامه تلگراف گفت که اگرچه حامی توافق خروج ترزا میاز اتحادیهاروپا است اما بریتانیا در صورت اجرایی شدن برگزیت سخت نیز شکوفایی خود را ادامه میدهد. هانت در واکنش به درخواستها برای پایان دادن به فروش تسلیحات به عربستانسعودی آن را رد کرد و گفت که مشاغل بریتانیا در معرض خطر قرار دارند و زمانی که پای امنیت شغلی به میان میآید، ما دستورکار خود را برای فروش سلاح انجام میدهیم. دیپلمات ارشد انگلیسی همچنین پس از آنکه آمریکا بلندیهای جولان را بهعنوان بخشی از اسرائیل به رسمیت شناخت آن را محکوم و تاکید کرد که ما هرگز نباید با اعمال زور گام در این مسیر بگذاریم و در این رابطه با اسرائیل اختلافنظر داریم.
ارسال نظر