دکه - ۱۴۰۳/۱۲/۱۶

روزنامه آرمان‌ملی، تلاش‌ تندروها برای زمین‌گیر کردن دولت را بررسی کرده است. در بخشی از گزارش این روزنامه با عنوان «پزشکیان در محاصره مخالفان» آمده است: وفاق ملی آن‌طور که مسعود پزشکیان می‌خواهد و نشان می‌دهد مورد قبول سایر طرف‌ها به‌ویژه تندروها نیست و آنها برداشت خاص خود را از این مفهوم دارند و بر همان رویه نیز پیش می‌روند. بنابراین آنچه از وفاق از سوی دولت یا رئیس‌جمهور مطرح می‌شود اساسا از جانب تندروها و دلواپسان محلی از اعراب نمی‌یابد و از این‌رو است که هم طی قریب به ۶ ماه گذشته و هم پس ازآن در شرایط کنونی رسما مقابل دولت ایستاده‌اند و مطالبات ناحق و ناصواب خود را مطرح می‌کنند.

روزنامه اعتماد در گزارشی با عنوان «سد کرج در آستانه به گل نشستن است» به نقل از رجحان سزاوار، مدیر دفتر مطالعات پایه منابع آب در آبفا البرز نوشت: کمبود بارش باعث کاهش ورودی به سدهای استان، به‌ویژه سد کرج شده، به‌طوری که حجم مخزن این سد نسبت به سال گذشته ۵۶ درصد کاهش یافته است، افزود: در شرایط کنونی مدیریت مصرف آب اهمیت ویژه‌ای دارد و این موضوع نیازمند همراهی و همکاری تمامی شهروندان، به‌ویژه بانوان است که نقش کلیدی در مدیریت منابع آب خانوار ایفا می‌کنند.

روزنامه کیهان در گزارش صفحه نخست خود با تیتر «حمله به «اسب زین‌شده» برای فرار از پاسخگویی» نوشت: برخی مدیران و رسانه‌های دولت با ارائه آمارهای اشتباه و چشم‌پوشی بر خدمات کم‌نظیر و بعضا بی‌نظیر دولت سیزدهم که اخبار همه آنها از «ایرنا» هم منتشر شده، ادعا کردند که دولت چهاردهم اسب زین شده تحویل نگرفته، حال آنکه مشکل از نابلدی اسب‌سواران است. در ادامه این گزارش آمده است: عمده بدهی‌ها و ناترازی‌های امروز کشور، محصول عملکرد دولت‌های یازدهم و دوازدهم است که کشور را معطل برجام کرد و حاصل آن بیشتر شدن تحریم‌ها بود. دورانی که به دهه سوخته یا از دست رفته اقتصاد ایران، شناخته شده و برخی اخبار «ایرنا» در دولت قبل، موید این گذاره‌هاست.

روزنامه جوان در یادداشت خود با تیتر «مصائب تندرو‌های دوطرف!» نوشت: دو جناح اصولگرا و اصلاح‌طلب هرکدام تندرو‌هایی دارند که اگرچه شدیدا به‌درد هم می‌خورند و تنور یکدیگر را گرم می‌کنند تا هر یک آن دیگری را مسوول تمامی مشکلات کشور بداند، اما هر دو دسته برای مردم و کشور جز مصیبت چیز دیگری ندارند و فقط به کار هم می‌آیند و بازار یکدیگر را رونق می‌دهند. در بخش پایانی این یادداشت آمده است: اگر تنور تندرو‌های هر دو جناح خاموش شود، کشور آسایش و منفعت می‌بیند. سروصدای بیهوده و خفت‌گیری سیاسی تمام می‌شود. مجلس و دستگاه مجریه به ریل واقعی بازمی‌گردند و بازیچه سلیقه‌های این و آن نمی‌شوند.