رهبر معظم انقلاب در دیدار هزاران نفر از دانشجویان؛
چرا ایران حاضر به مذاکره نیست؟

علاوه بر فعالان تشکلهای دانشجویی، جمعی از عموم دانشجویان دانشگاههای سراسر کشور نیز که پیشتر در سامانهای ثبتنام کرده و به قید قرعه فرصت حضور در دیدار برایشان فراهم شده بود، در این برنامه حضور داشتند. آنچه در ادامه در اختیار مخاطبان قرار میگیرد، «بستههای خبری» است که صرفا برای بازنشر سریع بیانات رهبر انقلاب اسلامی در رسانه KHAMENEI.IR و حسابهای رسمی آن در شبکههای اجتماعی منتشر شده و «متن کامل بیانات حضرت آیتالله خامنهای» طبق روال مرسوم، در این پایگاه در بخش «بیانات» منتشر خواهد شد.
بخشهایی از بیانات رهبر انقلاب در این دیدار:
سال گذشته که این جلسه تشکیل شد، تا امسال حوادث گوناگونی پیش آمده. پارسال وضعیت متفاوتی داشتیم. سال گذشته در مثل امروزی که با شما دانشجوها جلسه داشتیم، شهید رئیسی زنده بود، شهید سیدحسن نصرالله رضوانالله تعالی علیه در کنار ما بود، شهید هنیه، شهید صفیالدین، شهید سنوار، شهید ضیف و چندین شخصیت برجسته انقلابی بزرگ، در میان ما یا در کنار ما حضور داشتند، امسال نیستند.
نگاه ناقص و بیپشتوانه و سطحی، از سوی دشمنان و مخالفان و رقیبان جمهوری اسلامی یک برداشت غلطی را از این حادثه میکند. من میخواهم در نقطه مقابل حرف آنها، با اطمینان کامل به شما بگویم: بله؛ این برادران بسیار ارزشمند بودند و واقعا نبودنشان برای ما خسارت است؛ در این تردیدی نیست. اما ما امسال که اینها را نداریم، نسبت به سال گذشته در مثل همین روز، در برخی از مسائل، قویتر از سال گذشته هستیم، در بعضی از مسائل، ضعیفتر نیستیم، اگر قویتر نباشیم. امسال ما بحمدالله از لحاظ گوناگون، از جهات مختلف، قوتها و تواناییهایی داریم. سال گذشته اینها را نداشتیم. بنابراین، بله؛ نبودن این عزیزان خسارت است. حوادثی که در منطقه غرب آسیا پیش آمد، حوادث تلخ و دردناکی است. لکن جمهوری اسلامی بحمدالله رشد خودش و پیشرفت خودش و افزایش قدرت خودش را همچنان داراست.
در سال سوم هجرت، پیغمبر اکرم کسی مثل حمزه را از دست داد در جنگ احد. حمزه از کنار پیغمبر رفت. فقط هم حمزه نبود، برجستهترینشان حمزه بود؛ والا شجاعانِ دیگر، یاران دیگر رفتند. سال چهارم هجرت و پنجم هجرت، پیغمبر بسیار قویتر از سال سوم هجرت بود. یعنی از دست دادن شخصیتهای برجسته، به هیچ وجه به معنای عقبگرد، عقبرفت، ضعیف شدن، نیست اگر چنانچه دو عامل وجود داشته باشد: که یکی عبارت است از آرمان؛ دومی، تلاش. اگر این دو عامل در یک ملتی وجود داشته باشد، شخصیتها، بودن و نبودنشان خسارت هست منتها به حرکت کلی ضربهای نمیزند.
دانشگاه امروز با دانشگاه قبل از انقلاب و حتی با دانشگاه بعد از انقلاب -۲۰ سال قبل- تفاوتهای زیادی دارد. امروز دانشگاه جلوتر است، پیشرفتش بیشتر است، فهمش از مسائل گوناگون، پیچیدهتر و عمیقتر است و ایستادگیاش هم خوب است. برخلاف آنچه تبلیغ میشود، گاهی گفته میشود که نسل جدید دانشجو و جوان ایرانی مثل نسل دهه ۶۰ آمادگی ندارد؛ اینطور نیست. این آمادگی امروز هم وجود دارد. در قضایای مختلف ما این را مشاهده کردیم، امروز هم داریم جلوی چشم خودمان مشاهده میکنیم آمادگی جوان ایرانی را برای حضور در صفوف مقدم، در مقابله با دشمن حاضرند، آمادگی دارند، فهمشان هم از مسائل بهتر است، آمادگیشان هم بحمدالله بسیار خوب است. اینکه رئیسجمهور آمریکا میگوید ما آماده هستیم با ایران مذاکره کنیم و دعوت به مذاکره میکند، فریب افکار عمومی دنیاست. این معنایش این است که ما اهل مذاکره هستیم و میخواهیم مذاکره و صلح کنیم، اما ایران حاضر نیست
ایران چرا حاضر به مذاکره نیست؟ به خودتان برگردید! ما نشستیم چند سال مذاکره کردیم همین شخص مذاکره تمامشده کاملشده امضاشده را از میز بیرون انداخت پاره کرد. وقتی میدانیم عمل نمیکند چه مذاکرهای کنیم؟ بنابراین دعوت به مذاکره و اظهار مذاکره، فریب افکار عمومی است. بعضیها در داخل همان مساله مذاکره را مدام تشدید میکنند: «آقا چرا جواب نمیدهید؟ چرا مذاکره نمیکنید؟ چرا نمینشینید با آمریکا؟ بنشینید [برای مذاکره]».
من میخواهم عرض بکنم اگر هدف از مذاکره، رفع تحریم است، مذاکره با این دولت آمریکا رفع تحریم نخواهد کرد، یعنی تحریمها را برنمیدارد. گره تحریمها را کورتر خواهد کرد، فشار را افزایش خواهد داد، مذاکره با این دولت، فشار را افزایش خواهد داد. من چند روز قبل از این، در صحبت [در دیدار] مسوولان هم گفتم مطالب جدیدی را مطرح میکنند، توقعات جدیدی را مطرح میکنند، مطالبات زیادهخواهانه جدیدی را مطرح میکنند، مشکل بیش از آنچه امروز هست، خواهد بود. مذاکره بنابراین هیچ مشکلی را حل نمیکند، هیچ گرهی را باز نمیکند.
راجع به تحریمهای آمریکا که ما خب از اول، مذاکرهمان در قضیه برجام و دهه۹۰، برای رفع تحریمها بود. خوشبختانه تحریمها دارد کماثر میشود. در دنیا وقتی تحریمها ادامه پیدا میکند، بهتدریج اثر خودش را از دست میدهد؛ این را خود آنها هم اعتراف دارند. یعنی خود آنها هم اعتراف دارند کشور تحریمشده میتواند راههای خنثی کردن تحریم را بهتدریج پیدا کند و تحریمها را خنثی کند. ما خیلی از این راهها را پیدا کردیم و تحریمها را خنثی کردیم.
تحریم بیاثر نیست؛ اما اینطور نیست که اگر وضع اقتصادی ما بد است، منشأش صرفا تحریم باشد؛ نه، بیتوجهیهای خود ما گاهی اوقات اثر دارد؛ نه گاهی، اکثر مشکلات، ناشی از بیتوجهیهای ماست، یک بخشی هم البته مربوط به تحریم است. تحریمها هم بهتدریج بیاثر میشود. این هم جزو مسلمات است. درباره سلاح هستهای که گفته میشود «نمیگذاریم ایران به سلاح هستهای دست پیدا کند»، ما اگر میخواستیم سلاح هستهای درست کنیم، آمریکا نمیتوانست جلوی ما را بگیرد. اینکه ما سلاح هستهای نداریم و دنبال سلاح هستهای هم نیستیم به خاطر این است که خودمان نمیخواهیم به دلایلی. قبلا این دلایل را گفتیم، بحث کردیم، خودمان نخواستیم، و الا اگر خودمان میخواستیم آنها نمیتوانستند جلوی ما را بگیرند.
تهدید میکند آمریکا به نظامیگری. این تهدید به نظر من غیرعاقلانه است یعنی ایجاد جنگ، ضربه وارد کردن یکطرفه نیست، ایران قادر به زدن ضربه متقابل هست و قطعا این ضربه را وارد خواهد کرد. من حتی معتقدم اگر چنانچه یک حرکت غلطی از طرف آمریکاییها و عواملشان سر بزند، آنکه بیشتر ضرر میکند آنها هستند. البته جنگ چیز خوبی نیست، ما دنبال جنگ نیستیم؛ اما اگر چنانچه کسی اقدام کرد، برخورد ما یک برخورد قاطع و حتمی است. الان خوشبختانه تفکر حاکم بر محیط دانشجویی، تفکری است که به سمت پختهتر شدن و جامعنگر شدن دارد پیش میرود. البته این به معنای آن نیست که من همه آنچه را که اینجا گفته شد، قبول داشته باشم. ممکن است بعضی از مطالب را قبول نداشته باشم. مثلا فرض بفرمایید یکی از برادرها گفتند که آن کسانی که عناصر قدرت در اختیار آنهاست، عناصر امنیتی و نظامی و اینها، در مواقع حساس در مقابل رژیم صهیونیستی به وظیفهشان عمل نمیکنند و تبدیل میشوند به بیانیهنویس. این درست نیست. نه. آن کسانی که باید کاری را انجام بدهند، در وقت خودش کار را انجام دادند. اگر آن کاری که شما متوقعید انجام بگیرد و انجام نمیگیرد، دنبال کنید، تحقیق کنید. البته بعضی جاها قابل تحقیق هم نیست، برای اینکه مسائل سرّی است و خیلی از این مسائل.خواهید دید که نه، موجه است. یعنی آن عملی که انجام گرفته یا عملی که انجام نگرفته، کاملا دارای توجیه است.
راجع به جوانها هم که گفتند من منصرف شدم از تکیه به جوانها، نه، بنده امیدم فقط همین شما جوانها هستید. معتقدم به تکیه به جوانها. منتها شرط اساسی این است که بر مواضع خودتان ماندگار باشید و استقامت کنید.
KHAMENEI.IR