به گزارش «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: در هر صورت، دور هفتم مذاکرات در هفته اول ماه پیش رو خواهد بود و این مهم پس از ۶دوره مذاکره در وین است که دوم آوریل با مشارکت طرف‌های حاضر در توافق هسته‌ای، شامل روسیه، چین، بریتانیا، فرانسه، آلمان و ایران آغاز شد. آخرین دور این گفت‌وگوها اواخر هفته گذشته برگزار شد که شاهد حصول تفاهم‌هایی در مورد برخی مسائل مورد اختلاف بود که به اجرای تعهدات هسته‌ای ایران و آثار اقدامات هسته‌ای‌اش در طول سال‌های اخیر مربوط می‌شود. البته این موارد به‌طور کامل حل نشد.

با این حال، عباس عراقچی، مذاکره‌کننده ارشد ایران اعلام کرده است که برگه‌های توافق حاضر است و بازگشت تیم‌های مذاکره‌کننده به کشورهای خود نه برای مشورت، بلکه برای تصمیم‌گیری است. محافل سیاسی و رسانه‌ای ایران احتمال می‌دهند که توافق مذکور در سالروز امضای توافق هسته‌ای نهایی شود. در صورتی که فضا برای امضای توافق قبل از پایان ماه آینده مساعد شود، این نظام ایران است که درخصوص نهایی‌شدن توافق ساعت صفر را تعیین می‌کند.

اگر امضای توافق تا روی کار آمدن رئیسی به تاخیر بیفتد، این هدیه به رئیس‌جمهور جدید می‌رسد تا بتواند از آن برای حل چالش اصلی، یعنی بحران اقتصادی استفاده کند. البته با توجه به اظهارات رئیسی در اولین نشست مطبوعاتی پس از پیروزی‌اش، ظاهرا این برگه در دست اوست.

در شرایطی که محافل اسرائیلی تصریح می‌کنند که دولت جو بایدن برای دادن امتیازهای بیشتر به ایران آماده است و تلاش صهیونیست‌ها بر آن است تا توافق جدید را خطرناک‌تر از توافق هسته‌ای نشان دهند، به‌نظر نمی‌رسد اسرائیل گزینه‌ای جز همکاری با آمریکایی‌ها برای وضع خط قرمزهایی در توافق هسته‌ای داشته باشد. به همین دلیل، افیف کوخافی، رئیس ستاد مشترک اسرائیل به واشنگتن سفر کرد.در هر حال، پیش‌بینی نمی‌شود که فشارهای اسرائیل بتواند تاثیری در موضع دولت آمریکا در مورد توافق با ایران داشته باشد و احتمالا ایالات‌متحده به اسرائیل برای تقویت زرادخانه نظامی‌اش کمک کند. این درحالی است که اخباری وجود دارد مبنی بر اینکه واشنگتن در پشت پرده تلاش می‌کند تنش میان ایران و اسرائیل کاهش یابد.

اما در مورد جهان عرب باید گفت مذاکراتی که در مورد یمن در مسقط در جریان است و مذاکره بین ایران و عربستان در بغداد، دور از مسیر توافق هسته‌ای نیست و تهران تلاش می‌کند چند مسیر را به هم پیوند بدهد تا توافق هسته‌ای بخشی از یک توافق جامع برای منطقه باشد. اما این مساله همچنان کاملا روشن نیست و تعهدات و ضمانت‌هایی در مورد نفوذ ایران در سوریه، عراق، یمن و لبنان ارائه نمی‌دهد.

اخبار مرتبط