آپشنهای خودرویی که چندان به کار نمیآیند
رقابت شدیدی بین خودروسازان برای ارائه فناوریهای جدید وجود دارد. بعضی از این امکانات بیشتر برای رفاه و برخی هم برای بالا بردن ایمنی تعبیه شدهاند. اینجا اصلا صحبت از امکانات استانداردشدهای مثل برفپاککن و سامانه تهویه مطبوع نیست. شاید بتوان بدون سامانه کنترل درجه حرارت با دو ناحیه عقب و جلوی جدا از هم سر کرد، اما به هر حال تا حدودی کارآیی دارد؛ ولی آپشنها و امکاناتی هستند که مشتریان با آنها مشکل پیدا کردهاند. به چند مورد ساده آنها در زیر اشاره شده است.
یکی از این موارد، سامانه کمک به راننده، از جمله حفظ بین خطوط است؛ بهویژه در سامانههای جدیدی که کنترل فرمان هم از اختیار راننده خارج میشود و دادههای رسیده از سنسور و دوربین حکم میکند که فرمان خودرو بدون اختیار راننده تغییر جهت دهد یا خودرو را بین خطوط نگه دارد. گاهی این سنسورها یا دوربینها علائم مربوط به خیابان را بهویژه در جادههای در حال تعمیر یا بخشهایی که خطوط مسیر در هم ادغام میشوند، بهدرستی تشخیص نمیدهند و بهاشتباه میخواهند شما را بین خطوط نگه دارند. ضمن اینکه غیرفعال کردن آن هم در منوهای پیچیده و دشوار تعبیه شده است. نمونه دیگر آن دکمهای شدن دندهها در خودروهای اتومات است. زمانی که دسته دنده وجود داشت، رانندگان بدون نیاز به نگاه کردن به محل دستهدنده و با لمس خود دستهدنده میتوانستند دنده را عوض کنند، اما حالا که به صورت دکمهای یا لمسی درآمده، راننده حتما باید نگاه خود را از بیرون خودرو به سمت این دکمهها تغییر دهد. از موارد دیگر امکانات جدید، مسیریابها و جهتیابها هستند که در اصطلاح به آنها نویگیشن یا ناوبری هم میگویند. استفاده از کارپلی اَپل یا اندروید اتو خیلی به مسیریابی و جهتیابی کمک میکند، اما سامانههای دیگری که خودروسازان به صورت کارخانهای نصب میکنند، معمولا خوب عمل نمیکنند. نمایندگیهای خدمات پس از فروش هم برای روزآمدی این سامانهها هزینههای هنگفتی روی دست مشتری میگذارند. برخی از مشتریان از وجود صفحهنمایش لمسی بزرگ روی داشبورد شاکی هستند و میگویند قرار نیست فیلم یا سریال در آن دیده شود؛ قرار است در کوتاهترین نگاه یا حتی بدون نگاه بتوان دکمهها را روی صفحه نمایش پیدا کرد، بهطوری که به رانندگی لطمه وارد نکند. در برخی از این صفحهنمایشها دکمههای برگشت زیادی وجود دارد که حواس راننده را پرت میکند. در برخی موارد همان دکمههای ساده، هم کار را آسان میکرد و هم به ایمنی لطمه نمیزد.
اخیرا مفهومی به نام خودران (self-drive) هم توسط کمپانیهایی مثل تسلا باب شده و با نامهای مختلفی مثل اتوپایلوت، سوپرکروز یا هر چیز دیگری معرفی میشوند. تمام خودروسازان هم تاکید دارند که این سامانهها هنوز به جایی نرسیدهاند که کنترل و اختیار رانندگی را به طور کامل به دست بگیرند و همچنان مسوولیت با راننده است و در صورت تصادف، از لحاظ حقوقی، راننده باید پاسخگو و هشیار باشد. در چند ماه اخیر مواردی از استفاده نادرست از این سامانه که به تصادف و خسارت منجر شده، گزارش شده است. به بیان خیلی ساده، هنوز خودران در هیچ خودرویی به تکامل نرسیده و تمامی تبلیغات صورتگرفته کارآییهایی به این سامانه نسبت میدهند که هنوز به آن نرسیدهاند.
برای شنیدن یک موسیقی خوب در خودرو نیاز به ۳۶بلندگو یا برندهای گرانی مثل بوز (Bose)، بنگ اند اولفسن (Bang & Olufsen) یا مکینتاش (McIntosh) نیست. شاید برای یک متخصص یا کارشناس اهمیت داشته باشد، اما یک فرد عادی فرق بین ۶بلندگو و ۳۶بلندگو را با هم تشخیص نمیدهد. برخی از مشتریان هم میگویند چه فایدهای دارد که سقف شیشهای باشد، اما مثل پنجره باز نشود. با این حال هنگام فروش یکی از آیتمهایی که روی آن تاکید میشود، سقف ماه (moonroof) است؛ در حالی که گاهی لازم است سقف بتواند صد درصد جلوی نور را بگیرد. در آخرین مورد هم برخی از مشتریان میگویند، سامانه روشن/ خاموش که پشت چراغ قرمزهای طولانی خودرو را خاموش میکند و با فشردن ترمز یا پدال گاز روشن میکند، هیچ تاثیر محسوسی روی کاهش مصرف سوخت ندارد.