بخش بیست و چهارم
آفتاب‌پرست‌های چشم آبی
آنچه دلتنگش هستند همانا توسعه‌یافته‌ترین فاشیسم دولت سوسیال است. نماد فورزا نووا «صلیب سلتی»- به رنگ قرمز و مشکی- غالب است. کاساپوند اما نماد لاک پشت را برگزیده است. روی لاک این حیوان چهار فلش وجود دارد که به یک مرکز واحد اشاره دارند که نشان‌دهنده مرکزیتی است که کاساپوند می‌خواهد نمایاننده‌اش باشد: مرکز تجدید حیات ملی، انقلاب ملی.
ایدئولوژی فورزا نووا با الهام از فلسفه «ژولیوس اولا» [Giulio Cesare Andrea Evola: «ژولیوس سزار آندره اِوُلا» (۱۹ می ۱۸۹۸- ۱۱ ژوئن ۱۹۷۴) فیلسوف، متفکر و نقاش ایتالیایی است. برخی اندیشمندان او را «یکی از رادیکال‌ترین افراد ضدبرابر طلبی، ضدلیبرال و ضددموکراتیک در قرن بیستم» معرفی کرده‌اند. او و اندیشه‌هایش را ترکیبی از ایده‌آلیسم آلمانی، دکترین‌های شرقی، سنت‌گرایی و حتی جنبش انقلابی محافظه‌کار دانسته‌اند که با همه آنها پیوندهای عمیق شخصی داشت. وی در برخی حلقه‌ها محبوب بود آن هم به‌خاطر برخی باورهای افراطی متافیزیکی‌اش (مانند باور به ارواح و تله‌پاتی) و سنت‌گرایی و ملی‌گرایی افراطی‌اش و نفرتی که از جنس زن دشت. او مدافع «تجاوز جنسی» بود (البته این یکی از اشکال برتری مرد نسبت به زنان بود) زیرا آن را «میل و اشتیاق طبیعی مردان» می‌دید. «آرون گیله»، مورخ، اولا را «یکی از بانفوذترین نژادپرستان فاشیست در تاریخ ایتالیا» معرفی می‌کند. او همچنین حامی رهبر «SS» یعنی «هاینریش هیملر» بود و در دادگاهی که برای محاکمه‌اش برگزار شد خود را فاشیست ننامید بلکه اعلام کرد من «سوپر فاشیست» هستم] سنتی را تکریم می‌کند که نمایاننده همپوشانی میان ارزش‌ها و ریشه‌های معنوی است و هر دو که از یک نسل به نسل دیگر در درون جامعه‌ای خاص منتقل می‌شوند یک اندام ارگانیک تلقی می‌شوند: «ارزش‌ها، ارزش‌های ابدی جامعه مهم هستند، سنت مهم است... بی‌تردید باید تجدید شوند اما سنگ بناهای سنت می‌تواند به ما پاسخ دهد؛ آنها که از درخت سنت و ریشه‌هایش انحراف بسیاری یافته‌اند از دست رفته و گم شده‌اند، از هم گسیخته‌اند و مغشوش مانده‌اند (مصاحبه با یک شبه‌نظامی فورزا نووا، ونیز).»
فورزا نووا ارزش‌های معنوی را با سنت کلیسای کاتولیک می‌شناسد و «صلیب سلتی» را به «نماد مسیحیت» متحول می‌سازد: «صلیب سلتی نمایاننده کاتولیسیسم، سنت اروپایی، است» (مصاحبه با یک شبه‌نظامی فورزا نووا، میلان). به گفته یک شبه‌نظامی فورزا نووا از رم، صلیب سلتی یک معنای دوگانه دارد: «به معنای محل تلاقی ارزش‌های معنوی و دنیای مادی که اولی مسلط بر دومی است. صلیب سلتی محل تلاقی یک دیدگاه عمودی از جهان است که بر مبنای افقی بودن که همان زندگی روزمره و زندگی مادی است عمل می‌کند... یعنی اصلی معنوی که با زندگی تلاقی حاصل می‌کند؛ «مدور بودن» نمایاننده دیگر جنبه‌ها است. افزون بر این، این نمادی است که به صلیب مسیحی اشاره دارد.»
ترکیب کاتولیسیسم بنیادگرایانه و سنت نوفاشیستی خاص فورزا نووا است و به واسطه نمادهای مسیحی دیگر ابراز می‌شود: «فرشته مقرب میکائیل حامی و قیم فورزا نوواست. فورزا نووا در ۲۹ سپتامبر تاسیس شد، روز خلق شدن فرشته مقرب میکائیل. او سرور ارتش آسمانی است که رهبری طغیان علیه ارتش شیطان را به‌دست گرفت و نماد خوبی است که – با تسلیح خود- شیطان را شکست می‌دهد...» (مصاحبه با یک شبه‌نظامی فورزا نووا، میلان). کاساپوند همچنین می‌خواهد ارزش‌های معنوی را در سیاست وارد کند اما فکر نمی‌کند که این ارزش‌های معنوی باید مذهبی باشد. برعکس، آنها باید سکولار باشند – در تداوم با ایده فاشیستی هگلی دولت. کاساپوند در مورد آنچه «بی‌معنی» می‌پندارد بسیار منتقد است- یک پیشنهاد سیاسی که مدافع نوعی «پاپ کینگ» [Pope King] است (ارجاع به فورزا نووا روشن است حتی اگر صریح نباشد): «کاساپوند مدافع ایده وضعیت فاشیسم تاریخی است. دولت یک ارزش است، هدف غایی همه، همه مردمی که به دولت می‌پیوندند. هیچ نهاد دیگری نباید جزمیت‌های خود را تحمیل کند، چنان که کلیسا چنین می‌کند، زیرا حتی کسانی که چنین نمی‌کنند (متاسفانه یا خوشبختانه، باورمندان) باید به لحاظ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با دیکته‌های کلیسای کاتولیک سر شاخ شوند که به گمانم کاملا غیرمنصفانه است (مصاحبه با یک شبه‌نظامی کاساپوند، فلورانس).» کاساپوند مدافع یک دولت سکولار و سوگندنخورده [non-confessional] است که در آن هیچ دینی نباید از برتری نسبت به دیگران برخوردار باشد اما با ساخت مسجد هم مخالف نیست. شبه‌نظامیان مصاحبه‌شده اصرار دارند که کاساپوند اسلام‌هراس نیست؛ آنها دارای شبه‌نظامیان سوری هم هستند؛ آنها در تظاهرات پرچم سوریه را بالا می‌برند. این تفاوت در نگرش به مذهب میان فورزا نووا و کاساپوند بر سیاست‌های خانواده و روابط جنسیتی هم تاثیر می‌گذارد.
فورزا نووا دغدغه مخالفت با سقط جنین و ازدواج همجنس‌گرایان را دارد اما کاساپوند اینها را تحمل می‌کند. شعار طلایی دولت ویشی فرانسه (خدا، سرزمین، خانواده) از سوی فورزا نووا که در حال ساخت نظام ارزشی خود پیرامون آن است احیا شده است: «پیوند میان زمین، خانواده، گروه اجتماعی یک ملت، یک ساختار ارگانیک از بافت اجتماعی را شکل می‌دهد که برای ما همواره حاضر است: خدا، سرزمین و خانواده» (مصاحبه با یک شبه‌نظامی فورزا نووا، رم). همین شعار – خدا، سرزمین و خانواده- از سوی کاساپوند پذیرفته شده اما معنایی کاملا متفاوت دارد: «ما می‌توانیم از آن استفاده کنیم اما بدون معانی کاتولیکی‌اش. خدا بُعد معنوی است؛ خانواده همانا خانواده‌ای بزرگ از برادران است که هموطنان و کشورت هستند» (مصاحبه با یک شبه‌نظامی کاساپوند، فلورانس).
ارسال نظر