افول پرستیژ آمریکا

ایشان ثرور، روز ۲۷ آوریل در واشنگتن‌پست نوشت: در آن مقاله، آنتون قابلیت پویایی و ارزش «نظم لیبرالی» را زیر سوال برد و از سال‌ها حضور کمرنگ و حاشیه‌وار آمریکا سخن گفت و تاکید کرد که آمریکا باید روی بازگرداندن «پرستیژ» خود تمرکز کند. او آمریکای پیش از ترامپ را این‌گونه توصیف کرد: عذرخواهی‌های بیجا، دریافت توهین نابجا از سوی متحدان و دوستان، عدم رعایت تعهدات، ناسزاگویی شفاف دشمنان؛ نمکی است که به روی زخم باز آمریکا پاشیده می‌شود. او سپس در میان تحقیرهای آشکاری که آمریکا دریافت کرده بود به موضوع اسیر شدن سربازان آمریکایی به دست نیروهای ایرانی اشاره می‌کند و می‌گوید احساس تحقیر تبدیل به یک احساس عمومی شده است.

حالا سخنان طعنه‌وار آنتون سه سال بعد ناخواسته در مرکز توجه قرار گرفته است. در مدتی که رئیس‌جمهوری بر سرکار بوده، او آشکارا به دوستان و متحدان دشنام داده، به تعهدات بی‌وفا بوده و در واقع گاهی اوقات بسیار شفاف به دشمنان ناسزا گفته است. اما آن آمریکای گرسنه برای بازگرداندن پرستیژ که با دکترین اول آمریکای ترامپ، سیاست‌های ایالات‌متحده را تحت‌تاثیر قرار داده، در بحبوحه یک بیماری پاندمی گیر افتاده است. در اوایل هفته جاری، یعنی دو ماه پس از اینکه رئیس‌جمهوری آمریکا، ویروس کرونا را با بیماری فصلی آنفلوآنزا قابل مقایسه دانست، آمار و مرگ و میر رسمی در آمریکا از ۵۰ هزار نفر عبور کرد. مدیریت نامنسجم ترامپ در این بحران و رفتار تهاجمی وی با مقامات ایالتی، سخنان عجیب در جلسات روزانه خبر که فقط حکایت از سخنان غرورآمیز و ستایش از عملکرد دولت دارد، تردید‌های بسیاری برای رفع این بحران به وجود آورده است. در خصوص سیاست خارجی باید گفته شود دولت ترامپ از مدیریت بحران ویروس کرونا توسط پکن ناراضی است و به همین دلیل سازمان بهداشت جهانی را متهم به چشم‌پوشی از عملکرد چین کرده و دستور داده است تا کمک‌های مالی به این نهاد قطع شود.

روز جمعه سازمان بهداشت جهانی جلسه‌ای مجازی با رهبران جهان، به‌منظور اداره بهتر این بیماری پاندمی داشت اما ایالات‌متحده ترجیح داد در آن جلسه حضور نداشته باشد و این رفتار خلاف اصول یک دهه پیش آمریکا است که در آن زمان ایالات‌متحده به منظور رفع بحران مالی جهانی در مرکز فعالیت‌ها حضور داشت.

اکنون تعدادی از کشورها به‌دنبال پر کردن جای خالی واشنگتن در مقام رهبری دنیا هستند. این تنها به‌خاطر سیاست‌های منحصر به فرد ترامپ نیست، بلکه این نتیجه دکترینی است که امثال آنتون و سایر بدبینان به نظم لیبرال جهانی در فردای جنگ سرد تئوریزه کردند. این فراتر از نیات ترامپ است و کشور را به پس از شوک ۱۱ سپتامبر باز می‌گرداند که چند جنگ هزینه‌زا روی دست آمریکا گذاشت. بن رودز، مشاور باراک اوباما در شورای امنیت ملی کاخ سفید می‌گوید: «نیاز داریم فکر خود را درخصوص امنیت ملی و سیاست خارجی تغییر دهیم.» وی می‌‌افزاید: «در دوران باراک اوباما تلاش برای تقویت سیاست‌های تغییرات آب و هوایی و امنیت سلامت جهانی با زیرساخت‌های گسترده آمریکا برای مبارزه با تروریسم یا سایر منافع کشور تداخل پیدا نکرد.» حالا بقیه دنیا می‌توانند نتیجه اقدامات ترامپ را ببینند. هم‌اینک ایالت‌های مختلف آمریکا برای تهیه نیازهای ضروری و تجهیزات پزشکی چشم به خارج از کشور دوخته‌اند. کشورهایی مانند آلمان و کره‌جنوبی- دو کشور که به لطف حمایت‌های آمریکا قدرت‌های منطقه‌ای شده‌اند- نمونه بارز واکنش صحیح به بحران ویروس کرونا هستند. این دو کشور در زمینه تست کرونا زبانزد هستند. این در حالی است که حضور ده‌ها میلیون نفری بیکاران آمریکایی در سامانه دریافت یارانه، مصداق بارزی از ناپایداری سیاست‌های ترامپ به عنوان تنها ابرقدرت جهانی است. دومینیک مویسی، استاد علوم سیاسی و مشاور موسسه مونتانیا در پاریس در مصاحبه‌اش با نیویورک‌تایمز تاکید کرده است: «عملکرد آمریکا بد نبوده، بلکه فاجعه بوده است.» او در این مصاحبه ماهیت بی‌رحم سیستم سرمایه‌داری آمریکا را با دموکراسی‌های بشردوستانه مقایسه کرده است و تصریح می‌کند که آمریکا خود را برای یک جنگ اشتباهی آماده می‌کند. او خود را برای ۱۱ سپتامبر آماده می‌کند، در حالی که دشمن وی یک ویروس است.

اخبار مرتبط