جاده جدید امپراتور
در آن زمان، پسرعموی راجاپاکسا یعنی «پراسانا ویکراماسوریا» رئیس آژانس دولتی‌ای بود که فرودگاه‌ها را اداره می‌کرد. قرار بود فرودگاه بین‌المللی ««ماتالا راجاپاکسا» به دروازه‌ای برای ورود توریست‌ها تبدیل شود؛ اما از زمان بازگشایی در سال ۲۰۱۳ خود به یک مقصد تبدیل شده است. با کمتر از یک‌دلار مردم می‌توانند از سالن اصلی فرودگاه بازدید کنند؛ جایی که یک مجسمه بزرگ بودا از بازدیدکنندگان استقبال می‌کند. برای یک دوره زمانی کوتاه، خرید بلیت با استفاده از پول رایج کشور با تصویر راجاپاکسا روی آن برای پرواز به «میهین» در فرودگاه راجاپاکسا امکان‌پذیر بود. پس از فرود در «ماتالا» می‌توانید به بندر راجاپاکسا، استادیوم کریکت راجاپاکسا یا «پارک ملی تله سینمایی» راجاپاکسا بروید. همان‌طور که معلوم شد، خیلی از افراد نمی‌خواستند هیچ‌یک از این کارها را انجام دهند. «میهین» فعالیت خود را در سال ۲۰۱۶ متوقف کرد و بدون تقاضای کافی، حتی بزرگ‌ترین خط هوایی ملی سریلانکا هم فعالیت خود را در ماتالا متوقف کرد. در سال ۲۰۱۷، فرودگاه به‌طور متوسط ۷ مسافر را در روز جابه‌جا می‌کرد و در سال ۲۰۱۸، آخرین خط هوایی تجاری به نام «FlyDubai» اعلام کرد که خدمات خود را لغو می‌کند. به‌جز فرود اضطراری گاه‌وبیگاه و حداقل کارمندان برای اجرای برخی کارهای ضروری، این امکانات بدون استفاده باقی ماند. باوجود خست به خرج دادن برای مطالعه امکان‌سنجی فرودگاه، راجاپاکسا تقریبا ۸۰۰هزار دلار از بودجه عمومی را در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۰ برای مراسم افتتاح بندر هامبانتوتا خرج کرد. این شصت‌وپنجمین تولد او و آخرین روز حضورش در دور اول زمامداری‌اش بود. راجاپاکسا باید با منجم شخصی خود «سوماناداسا آبیگوناواردِنا» مشورت کرده باشد؛ این منجم که مورد اعتماد بود تاریخ‌ها و زمان‌های خوش‌یمن را برای رویدادهای دولتی انتخاب می‌کرد. با ایستادن راجاپاکسا، آبیگوناواردِنا هم می‌ایستاد. سرویس پیام کوتاه «فال» این منجم به‌دلیل معامله با شرکت مخابراتی دولتی گسترش یافت و باوجود بی‌تجربگی کامل آبیگوناواردِنا درزمینه بانکداری، راجاپاکسا او را به «هیات‌مدیره بانک پس‌انداز ملی سریلانکا» برگزید. افتتاح بندر هامبانتوتا فرصتی برای جشن گرفتن با دوستان و به‌طور طبیعی پاداش وفاداری آنها بود. «جکسون آنتونی» بازیگر سریلانکایی در این رویداد شرکت کرد و ۱۷۹هزار دلار دستمزد دریافت کرد در ظاهر برای کمک به سازمان‌دهی آن. آنتونی یک دوست خوب دیگر بود و در سال ۲۰۱۱ ادعا کرد که راجاپاکسا «با ارباب بودا مرتبط است.» بیش از ۸۰هزار دلار صرف رقاصه‌ها شد. راجاپاکسا به مخاطبان خود گفت: «پنج سال پیش...من به ملت قول دادم که صلحی شرافتمندانه را برای کشور به ارمغان خواهم آورد و یک سریلانکای جدید خواهم ساخت. خوشحالم بگویم که به هر دو وعده‌ام در این پنج سال و پیش از پایان دوره‌ام عمل کردم.» پس از سخنرانی راجاپاکسا آب را به بندر رها کرد.
این نمایش، این حقیقت را پنهان کرد که بندر هنوز آماده نیست و نمی‌توان از آن استفاده کرد. یک بیانیه مطبوعاتی هیجان‌انگیز از سوی شرکت ساختمانی مهم چینی با نام «شرکت مهندسی بندر چین» می‌گفت: «جمعیت بلافاصله هیجان‌زده شدند و بسیاری از کارکنان شرکت مهندسی بندر چین (CHEC) که در ساخت بندر مشارکت کرده بودند، آن‌قدر هیجان‌زده شدند که نتوانستند اشک‌های خود را نگه‌دارند.» این بیانیه ادعا می‌کرد که CHEC «به‌آرامی موفق شد بندر را برای کشتی‌ها ۴ماه قبل از تاریخی که از سوی مالک الزامی شده بود، عملیاتی نگاه دارد.» در حقیقت، یک سنگ بزرگ مانع ورود به بندر می‌شد و همچنان باید برداشته شود. به‌جای اینکه افتتاحیه با خطر تعویق مواجه شود، CHEC پیش از موعد افتتاح بندر را شروع کرد. هزینه برداشتن آن سنگ و مانع برای سال آینده ۴۰میلیون دلار هزینه دربرداشت. با میهمانی دادن راجاپاکسا، اقتصاد سریلانکا درحال‌توسعه یا از سر گذراندن نوعی خماری و گیجی بود. به‌تدریج تردید درباره سرمایه‌گذاری‌های او افزایش یافت؛ چراکه مزایای وعده داده‌شده -شغل، توسعه روستایی و رشد تحول‌آفرین- محقق نشد. پاسخ او استقراض بیشتر بود. در سال ۲۰۱۲، او وام مضاعف ۷۵۷ میلیون دلاری را از بانک صادرات-واردات چین دریافت کرد تا بندر هامبانتوتا را بیشتر توسعه دهد؛ بندری که به‌سختی توجهی به خود جلب می‌کرد یا به‌ندرت ترافیک داشت. تا سال ۲۰۱۵، راجاپاکسا بدهی سریلانکا را سه برابر کرد و تقریبا ۹۵درصد از درآمدهای دولتی سریلانکا صرف خدمات‌رسانی به آن می‌شد. هزینه-کردهای راجاپاکسا به هدف اصلی حزب مخالف به رهبری وزیر بهداشت او، «مایتریپالا سیریسنا» تبدیل شد که کابینه راجاپاکسا را برای به چالش کشیدن وی در انتخابات ۲۰۱۵ ترک کرد. سیریسنا با متهم کردن راجاپاکسا به انباشت بدهی‌هایی که «نسل‌هایی از فرزندان و نوادگان ما ناتوان از بازپرداخت کامل آن خواهند بود» بدهی‌های سریلانکا را محور کمپین انتخاباتی خود اعلام کرد و در کوران رقابت‌ها وعده داد که «وام‌های دولتی واقعی دولت راجاپاکسا را برای مردم فاش خواهد کرد». سیریسنا همچنین وعده داد که «گام‌هایی فوری برای کاهش بار بدهی‌های دولتی» و «ارزیابی دوباره تمام ابر پروژه‌هایی که به‌تازگی شروع‌شده‌اند» آغاز خواهد کرد. سیریسنا با شکست غافلگیرکننده راجاپاکسا، او را در ژانویه ۲۰۱۵ از کار برکنار کرد. دولت سیریسنا برخی معاملات و توافقات را مورد بازبینی قرار داد و به‌طور موقت فاز دوم ساخت‌وساز در بندر هامبانتوتا را متوقف کرد. اگرچه قصد او خوب بود، اما این هم درآمدی را که بندر می‌توانست تولید کند، به تعویق افکند و به شکل موثری پرداخت ماهانه اقساط را حتی دشوارتر ساخت. اما گزینه‌های دولت جدید محدود بود و دولت جدید به‌محض شروع کار فهمید که از میان بردن پروژه‌های بزرگ چقدر دشوار است. حتی اگر لغو پروژه‌ها معنایی اقتصادی داشته باشد؛ اما موانع سیاسی و حقوقی بر سر راه است.به لحاظ سیاسی، همیشه دادن - یا اعلام پروژه جدید - آسان‌تر از لغو و نادیده گرفتن آن است. هند و برخی شرکای غربی مایل به ارائه خدمات و حمایت‌های فنی بودند؛ اما حتی درمجموع، آنها نمی‌توانستند به سخاوت مالی چینی‌ها برسند. دولت دریافت که پایان دادن به قراردادهای موجود دشوار است و بسیاری از این قراردادها شامل بندهایی بودند که الزام می‌کردند که مناقشات باید در دادگاه‌های چینی حل‌وفصل شود. حتی باوجود الزام انتخاباتی برای تغییر اما سیریسنا فضای چندانی برای مانور نداشت.
