نیویورک‌تایمز: اوکراین با دست خالی میجنگد
همهچیز به کام پوتین
روز شنبه، رئیس‌جمهور اوکراین، بار دیگر وعده پیروزی داد. وی در یک کنفرانس ویدئویی در سنگاپور گفت: «ما قطعا در جنگی که روسیه آغاز کرده است پیروز خواهیم شد. در میدان‌های نبرد در اوکراین است که در مورد قوانین آینده این جهان تصمیم‌گیری می‌شود.» با این حال، تحلیلگران بر این باورند که جنگی که آغاز شده، پایانش زمانی دراز طول خواهد کشید و فشار فزاینده‌ای بر دولت‌ها و اقتصادهای کشورهای غربی و سایر کشورها در سراسر جهان وارد می‌کند. به نوشته «سانتورا- کوهن»، هیچ کجا به اندازه منطقه دونباس‌شرقی این مساله مشهود نیست. به‌رغم درخواست‌‌‌های فوری از غرب برای تسلیحات سنگین و بیشتر، به نظر می‌رسد نیروهای اوکراینی فاقد آن چیزی هستند که برای مقابله با توپخانه و بمباران شهرها و روستاها از سوی روسیه لازم است. در حالی که اوکراینی‌ها نیروهای روسیه را از شهر سوردونتسک عقب نگه داشته‌اند، اما متحمل خسارت‌های سنگینی هم شده‌اند. اوکراین به‌شدت به سلاح و مهمات نیاز دارد تا بتواند همچنان در برابر نیروهای روسیه مقاومت کند.
به نظر می‌رسد، روسیه همچنین در برقراری کنترل بر شهرهایی که تصرف کرده، از جمله بندر ماریوپول در دریای سیاه پیشرفت‌هایی کرده است. این کشور تصمیم گرفته است تا جمعیت باقی‌مانده را «متقاعد» و «مجبور» کند که آینده این شهر در چیزی است که پوتین آن را به‌عنوان امپراتوری بازسازی‌شده خود می‌بیند. شهروندان آنجا و شهرهایی مانند خرسون و ملیتوپل با انتخاب مبهمی روبه‌رو هستند: اگر می‌‌‌خواهند در آنجا بمانند و کار کنند، ابتدا باید پاسپورت روسی بگیرند. تبلیغاتی که پوتین را با پترکبیر، اولین امپراتور روسیه مقایسه می‌کند، از ماشین‌‌‌ها در ماریوپول به گوش می‌رسد و «پترو آندریوشچنکو»، مشاور شهردار شهر، آن را یورش «شبه‌‌‌تاریخی» خواند. این مقایسه -که خود پوتین انجام داده است- برای رئیس‌جمهور روسیه بسی مطلوب است و به کام او خوش آمده است. او بارها تاکید کرده است که اوکراین یک‌ملت واقعی نیست و هویت واقعی آنها روسی است. با این حال، حمله روسیه به اوکراین، هویت ملی اوکراینی را به شکل غیرقابل تصوری تثبیت و تقویت کرده است.
روسیه مشکلات خاص خود را دارد؛ به‌ویژه اینکه جنوب اوکراین، جایی که مرکز استان خرسون در اوایل جنگ تصرف شده بود، هنوز محل مناقشه است. حملات سربازان و غیرنظامیان سابق اوکراین در هفته‌های اخیر افزایش یافته است. تلفات روسیه در جنگ هنوز مشخص نیست، اما مطمئنا به ده‌‌‌ها هزار نفر می‌رسد که یک منبع بالقوه خشم نسبت به پوتین است که می‌تواند کنترل او بر داخل روسیه را با چالش مواجه سازد. اگرچه اقتصاد روسیه انعطاف‌‌‌پذیری شگفت‌‌‌انگیزی از خود نشان داده است، اما نباید فراموش کرد که تحریم‌‌‌های غرب به‌شدت به آن ضربه زده است؛ فرار مغزها رشد را برای سال‌های متمادی تضعیف خواهد کرد. بعید به نظر می‌رسد که وضعیت پوتین در غرب تغییر کند. با این حال، در جاهای دیگر، به‌طور مثال، در آفریقا و آسیا، حمایت از غرب -و البته از اوکراین- ظریف‌تر است. بسیاری از کشورها تفاوت کمی بین حمله پوتین به اوکراین و حمله ایالات‌متحده به عراق در سال ۲۰۰۳ می‌بینند؛ بعید به نظر می‌رسد که مردم این کشورها برخلاف این نگاه متقاعد شوند.
«آنا چرنووا» و «میک‌کرور» هم در گزارش ۱۳ ژوئن برای سی.ان.ان که پیوسته به‌روزرسانی می‌شد نوشتند، یکی از رهبران جمهوری خودخوانده خلق دونتسک در شرق اوکراین دیروز دوشنبه اعلام کرد که نیروهای اوکراینی در سوردونتسک یا باید تسلیم شوند یا شاهد مرگ خود باشند. به گزارش رسانه دولتی روسیه، ریانووستی، «ادوارد باسورین»، معاون دپارتمان شبه‌نظامیان خلق در «جمهوری خلق دونتسک» (DPR) گفت: «آنها دو راه دارند: یا از همکاران خود الگوبرداری کنند و تسلیم شوند یا بمیرند.» وی افزود: «آنها گزینه دیگری ندارند.» نیروهای روسیه اکنون کنترل اکثر مناطق سورودونتسک، مرکز نبرد در دونباس شرقی را در دست دارند، اما به نظر نمی‌رسد خطوط اوکراینی به شهر هنوز به طور کامل قطع شده باشد. به نوشته گزارشگران سی.ان.ان، «سرهی هایدی»، رئیس اداره نظامی منطقه لوهانسک، دوشنبه گفت که اوکراین همچنان در حال تخلیه تعدادی از مردم از شهر است، اما به دلیل مقیاس بمباران، این امر محدود شده است.
«اولکساندرا اوچمان» و «مایک کرور» هم در گزارش دیگری در سی.ان.ان نوشتند، «نیروهای مسلح اوکراین» (AFU) صبح دوشنبه اعلام کردند که روسیه نیروهای اوکراینی را از مرکز سورودونتسک عقب رانده است. «نیروهای مسلح اوکراین» افزود: «دشمن با پشتیبانی توپخانه، عملیات تهاجمی را در شهر سوردونتسک انجام داد و موفقیت نسبی هم داشت. آنها توانستند واحدهای ما را از مرکز شهر دور کنند و خصومت‌ها ادامه دارد.» «سرهی هایدی» از طریق تلگرام گفت: روسیه «به دلیل برتری قابل‌توجه در توپخانه» شاهد موفقیت بود. او گفت که حدود ۵۰۰غیرنظامی، از جمله ۴۰کودک، هنوز در کارخانه شیمیایی آزوت شهر پناه گرفته‌اند که زیر بمباران شدید «توپخانه‌های سنگین دشمن» قرار دارد.
«دیوید چایلد»، «سارا پترووا» و «لینا الصفین» در گزارش ۱۳ژوئن در الجزیره که پیوسته به‌روزرسانی می‌شد، به نقل از فرماندار لوهانسک نوشتند، نیروهای روسی در سوردونتسک «وجب به وجب» در حال پیشروی هستند و دستاوردهای قابل‌توجهی هم به دست آورده‌اند. به نوشته این گزارشگران، «موسسه تحقیقات سلاح» می‌گوید: امروز بیش از هر زمان دیگری (حتی بیش از دوران جنگ‌سرد) به نبرد هسته‌ای نزدیک هستیم. الجزیره در گزارش خود به چند محور اشاره می‌کند:
۱- روسیه از صادرات سوخت خود در این ۱۰۰ روز و اندی که از جنگ می‌گذرد، ۹۸میلیارد دلار به دست آورده است.
۲- دادستان‌های اوکراینی می‌گویند که تقریبا ۳۰۰کودک طی این مدت جنگ کشته و حدود ۵۲۷کودک زخمی شده‌اند.
۳- فرماندار لوهانسک می‌گوید که نیروهای روسی کنترل ۷۰درصد سوردونتسک را در دست گرفته‌اند.
۴- عفو بین‌الملل هم اعلام کرد که اقدامات روسیه در جنگ اوکراین مصداق جنایت جنگی است.
