به نوشته روزنامه نیویورک‌تایمز، آن لحظات اولیه متقاعد کردن بسیار مهم است؛ زیرا برای طرف بازنده کودتا، شرایط بسیار خطرناک می‌شود. توطئه‌گران شکست‌خورده اغلب با زندان یا بدتر از آن مواجه می‌شوند. اما کسانی که در کنار یک دولت شکست‌خورده ایستاده‌اند، اغلب از قدرت حذف می‌شوند و به‌طور بالقوه در معرض انتقام از جانب هر کسی که قدرت را تصرف می‌کند، قرار می‌گیرند. حرکت هوشمندانه این است که طرف برنده را انتخاب کنید، البته اگر بتوانید بفهمید کدام طرف برنده خواهد بود. بنابراین کودتاچیان تمایل دارند از یک الگوی بازی قابل پیش‌بینی پیروی کنند تا موفقیت خود را تا زمانی که واقعا «مطمئن» به نظر برسد، تضمین کنند: «نمایش قدرت بزرگ، همراه با اظهارنظرهای عمومی مقامات عالی‌رتبه، برای نشان دادن اینکه ارتش و دیگر نخبگان از این توطئه حمایت می‌کنند.» رهبران کودتا معمولا کانال‌های رسانه‌ای بزرگ را تصرف می‌کنند و بقیه را می‌بندند تا بتوانند تصویری عمومی از موفقیت بی‌چالش ایجاد کنند. سپس اگر بتوانند، غالبا خود رهبران برکنارشده را دستگیر می‌کنند تا مانع از جمع‌آوری هواداران برای دفاع از خود شوند. در مقابل، سیگنال‌هایی که نشان می‌دهد افراد قدرتمند از کودتا حمایت نمی‌کنند، اغلب برای جلوگیری از موفقیت آن کافی است. این به توضیح اینکه چرا این همه علاقه درباره اینکه آیا و چه زمانی دولت روسیه ممکن است ژنرال سرگئی سوروویکین را دستگیر کرده باشد، وجود دارد، کمک می‌کند.

سوروویکین در اوایل شورش به رهبری یوگنی پریگوژین در آخر هفته گذشته پیام ویدئویی منتشر و آن را محکوم کرد و به دیگران هشدار داد که به این شورش نپیوندند. این به احتمال زیاد به دیگران در ارتش نشان داد، حتی اگر آنها با خواسته‌های شورشیان همدردی می‌کردند، بعید بود که قیام موفق شود - این ضربه بزرگی به هر شانسی که ممکن بود داشته باشند، وارد می‌آورد. اما اگر او اکنون دستگیر یا بازداشت شده باشد، همان‌طور که برخی گزارش‌ها نشان می‌دهند، این نشان می‌دهد که مقامات روسی ممکن است بر این باور باشند که او واقعا در مقطعی از شورش حمایت کرده است. این سوالاتی را درباره اینکه چه چیزی او را مجبور به انتشار ویدئو در محکومیت آن کرد و اگر این کار را نمی‌کرد چه اتفاقی می‌افتاد، ایجاد می‌کند.

حقایق مربوط به روسیه هنوز در حال ظهور هستند؛ اما لازم نیست منتظر بمانید تا درباره نحوه عملکرد کودتا به‌طور کلی بیشتر بدانید. اگر می‌خواهید بیشتر بدانید که کارکرد کودتا چیست، دو کتاب فوق‌العاده را از کارشناسانی که برای ستون دوشنبه با آنها صحبت داشتم، انتخاب کرده‌ایم: «تصرف قدرت: منطق استراتژیک کودتاهای نظامی» نوشته ناونیهال سینگ و «چگونه از کودتا جلوگیری کنیم: مقابله با تعادل و بقای رژیم» نوشته اریکا دی.بروین.

برای یادگیری بیشتر درباره قوانین فیزیک سیاسی در روسیه نیز نیازی نیست بیشتر منتظر بمانید. «افراد پوتین» نوشته کاترین بلتون، چگونگی کار پوتین و دیگر اعضای سابق کا.گ.ب پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی را توضیح می‌دهد و اینکه رئیس‌جمهوری فعلی روسیه چگونه به مسند قدرت رسید. همچنین کتاب دیگری هم با نام «میان دو آتش» نوشته جاشوا یافا وجود دارد که به این می‌پردازد چگونه طبقه متوسط در روسیه‌ پوتین می‌تواند زندگی می‌کنند؛ جایی که دولت می‌تواند مزایایی ارائه دهد و آن‌طور که نیاز دارد مجازات‌هایی را برایشان در نظر بگیرد. ماشا گسن در کتاب «آینده تاریخ است» که در سال۲۰۱۷ برنده جایزه کتاب ملی شد، استدلال می‌کند که پوتین کنترل خود را از طریق بازگشت به توتالیتاریسم تثبیت کرده است.

این هفته، در نیویورکر، گسن درباره بارزترین پیامد شبه‌کودتای پریگوژین نوشت؛ اینکه به مردم روسیه نشان داد که ممکن است گزینه‌هایی غیر از پوتین وجود داشته باشد و پس از ده‌ها سال این پیام را ارائه دادن مبنی بر اینکه او تنها کسی نیست که می‌تواند در رأس قدرت باشد. اما جولیا آیوف که در «پوک» می‌نویسد، یک نکته مهم احتیاطی را رو می‌کند: سیلوویکی‌ها، مردان نیروهای امنیتی مختلف یا شبه‌نظامی، ممکن است منشأ شورش در آینده باشند؛ اما این آخر هفته به آنها نشان داد که شانس موفقیت آنها واقعا اندک است. به احتمال زیاد بهتر است فعلا دراز بکشند یا به قول روسی‌ها شرایط برای بقیه فعلا بهتر از آنها است و بهتر است ساکت مانند آب باشند.

 

اخبار مرتبط