مریم رسولیان در نشست خبری هشتمین نشست سلامت روان و رسانه با بیان اینکه «قله بروز خشونت‌ها در کشورها مانند تعداد شکایت نشان می‌دهد که آمار ما در این حوزه بالاتر از آمارهای جهانی است»، گفت: وقتی در جامعه‌ای فقر و بی‌عدالتی به وجود می‌آید، فضایی که در آن جامعه شکل می‌گیرد، بسیار مهم است. بر این اساس اگر با خشونت به مشکلات پاسخ دهیم این خشونت‌ها در آینده نیز باز تکرار می‌شوند.

وی افزود: اگر شرح حال قاتلان زنجیره‌ای و کسانی که تجاوزات زنجیره‌ای انجام داده‌اند را ببینیم، مشاهده می‌کنیم همه آنها در کودکی دچار سوء استفاده شده‌اند. اگر با خشونت به ناهنجاری‌ها پاسخ دهیم شاهد افزایش بروز خشونت درجامعه خواهیم بود.

وی با بیان اینکه در حال حاضر اعمال خشونت  بر کودکان را به هیچ وجه مجاز نمی‌دانند، ادامه داد: در یک مقطع زمانی خشونت به عنوان یک توانمندی دیده می‌شد همانطور که در فرهنگ مرد سالارانه چنین باورهایی وجود داشت، این در حالی است که خشونت با جرات‌مندی متفاوت است و تجربه جوامع رشد یافته نشان می‌دهد که هرچه محترمانه‌تر رفتار کنیم، خشونت کاهش می‌یابد.

رسولیان با بیان اینکه شرایط زندگی در بروز خشونت اهمیت دارد، گفت: در حال حاضر در تهران ۱۲ میلیون نفری ما طبق آمار ۴ میلیون حاشیه نشین زندگی می کنند. باید توجه کرد که فضای زندگی بر بروز خشونت تاثیرگذار است و در حاشیه‌ها بروز خشونت‌های اجتماعی افزایش یافته است و ممکن است خشونت به یک نرم رفتاری بدل شود که در این صورت باید از این موضوع بترسیم.

وی با بیان اینکه در هشتمین همایش سلامت روان و رسانه علاوه بر تشریح موضوع خشنونت به طور کلی، میزگردهایی درباره خشونت‌های فرهنگی ساختاری و اجتماعی برگزار می‌شود، گفت: خشونت ساختاری به این معنا است که برخی از قوانین به بروز خشونت دامن می‌زنند. یکی از این موضوعات بحث حق طلاق است. یعنی دو نفری که قبل از ازدواج با هم برابرند بعد از ازدواج دچار نابرابری می‌شوند و زمانی که دختری ازدواج می‌کند برای تحصیل، سفر و ... نیازمند اجازه همسرش است. این موارد خشونت‌های ساختاری هستند که با اصلاح قانون حل می‌شوند. خشونت‌های اجتماعی نیز مواردی مانند نزاع‌های خیابانی را شامل می‌شوند.

رسولیان با بیان اینکه باب خشونت بسیار گسترده ‌است گفت: بحث خشونت یک معلول برای آسیب‌های اجتماعی است و در عین حال می‌تواند تشدید کننده بی‌عدالتی ‌و آسیب‌ها باشد و باید آنها را کنترل کرد.

دبیر علمی هشتمین همایش سالانه سلامت روان و رسانه با اشاره به خشونت‌های اجتماعی در دو هفته گذشته گفت: در این خشونت‌ها درصدی نگاه کاهش خشونت وجود داشت و باید همین مقدار را هم قدر بدانیم؛ چرا که چنین نگاهی در میان مقامات و مسئولین دیده شد که قابل تقدیر است.

وی با اشاره به حوادثی مانند زلزله یا آتش گرفتن نفت کش سانچی که منجر به مشکلات روحی برای بازماندگان می‌شود، گفت:  موضوع مهم دراین حوادث مدیریت بازماندگان است. در حادثه پلاسکو تجربه خوبی در این مورد داشتیم و وزارت بهداشت خیلی زود وارد عمل شد و با خانواده‌های جانباختگان صحبت کرد. در عین حال چنین تجربه‌ای را در زلزله‌ها داشته‌ایم و بنابراین باید بدانیم بازماندگان چنین حادثه‌هایی نیازمند توجه هستند؛ چرا که کنار آمدن با این فاجعه‌ها سخت است.

وی همچنین گفت: متاسفانه چنین اتفاقی درحادثه نفتکش سانچی رخ نداد. مشخص بود که نمی‌توان برای افراد حاضر در نفتکش کاری کرد، اما ۱۰ روز خانواده‌های آنها را با امید نگه داشتند و سپس به یکباره اعلام کردند که امیدی به زنده بودن افراد حاضر در نفتکش نیست. این اقدام از نظر روحی بسیار آسیب‌زا است. بنابراین باید مدیریت چنین شرایطی را به افراد توانمند سپرد.

ی با تاکید بر اینکه موضوعات اجتماعی از سوی کارشناسان طرح شده گفت:‌ در سال ۸۳ پروژه‌ای در خصوص خشونت خانوادگی در وزارت کشور انجام شد که ۱۳ هزار نمونه داشت، اما آن را از روی سایت وزارت کشور برداشتند و گفتند سیاه‌نمایی بوده است. در پروژه دیگری در سال ۸۴ ما با وزارت بهداشت وارد مذاکره شدیم تا در حوزه همسر آزاری کار کنیم، اما یک سال طول کشید تا این پژوهش را انجام دهیم؛ بنابراین چنین پروژه‌هایی دیده نمی‌شوند و اگر دیده شوند طول می‌کشد تا آنها را عرضه کرده و برایشان راه حل پیشنهاد کنیم. البته کارشناسان رسانه و سلامت روان باید دائما این مسائل را طرح کنند تا به دغدغه‌ای اجتماعی بدل شود.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.